نازوب

 مدارس قلع و قمعی و مدارس استیجاری همواره یکی از مشکلات وزارت آموزش و پرورش بوده است،‌زمین‌هایی که مختص مالکان خصوصی است اما ساختمان مدارس بر روی آنها قد علم می‌کند و این گونه است که پس از پیدا شدن صاحب زمین معضلی به نام تخلیه مدرسه بازهم سر بازمی‌کندو آموزش و پرورش  را دچار سردرگمی می‌کند.

سال 83 بود که لایحه ممنوعیت قلع و قمع واحدهای آموزشی و پرورشی به دولت پیشنهاد شدکه پس تصویب آن در دولت و مجلس و اختلاف با شورای نگهبان، قانون ممنوعیت قلع ساختمان‌های آموزشی و پرورشی تابع وزارت آموزش و پرورش در سال 85 به تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام رسید.

اما با پایان زمان قانون برنامه چهارم توسعه مالکان توانستند با حکم تخلیه دادگاه مدارس را تخلیه و مشکلات زیادی برای آموزش و پرورش و دانش آموزان ایجاد کنند. اگرچه از میان یک هزار و 115 مدرسه قلع و قمعی در سال 1385، بیش از 800 مدرسه قلع و قمعی و مستحق الغیر در سال‌های 1385 تا به امروز تعیین تکلیف شده است اما هنوز هم حدود 315 مدرسه قلع و قمعی در سطح کشور وجود دارد.

آموزش و پرورش تنها راه برای رهایی از مشکل مدارس استیجاری و قلع و قمعی را به توافق رسیدن با ماکلان آنها می‌داند اما در اغلب موارد آموزش و پرورش عمدتا برای به توافق رسیدن با مالکان این مدارس با مشکل کمبود اعتبار مواجه می‌شود

البته در مقطعی آموزش و پرورش تهیه شناسنامه فنی مدارس را راهی برای حل مشکل مدارس قلع و قمعی عنوان کرد به این صورت که در قالب شناسنامه فنی مدارس، اطلاعات جامعی از وضعیت فضاهای آموزشی کشور، نیازها، نحوه استفاده بهینه از فضاهای موجود، تراکم دانش آموزان در مناطق و محله‌ها ثبت می‌شود که با این اطلاعات در واقع بازنگری در فضاهای آموزشی صورت می‌گیرد و ضمن ساماندهی و تجدید نظر در فضاهای آموزشی موجود، برخی فضاها آزاد می‌شود و این امکان وجود دارد که مدارس قلع و قمعی را آزاد و در اختیار صاحبان قرار داد اما این طرح نیز نتوانسته راه به جایی برد و مشکلات را حل کند.

دبستان دخترانه حضرت مریم و مدرسه راهنمایی عترت در اطراف تهران یعنی در شهر قرچک این روزها جزء آن دسته از مدارس قلع و قمعی است که با حکم تخلیه مالک درهایش به روی دانش‌آموزان پلمپ شده است.

هوشنگ کولیوند، رئیس آموزش و پرورش قرچک در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم با اشاره به اینکه این مدرسه که در دو شیفت فعالیت می‌کرد دارای حدود 800 دانش آموز بود، می‌گوید: 300 دانش آموز در مقطع راهنمایی یا متوسطه اول و 500 دانش آموز در مقطع دبستان مشغول تحصیل بودند که با حکم تخلیه این مدرسه این دانش آموزان در سطح مدارس دیگر منطقه پراکنده شدند که این موضوع نیز باعث افزایش تعداد دانش‌آموزان در مدارس اطراف و افزایش میانگین تعداد دانش آموزان در کلاس درس شده است.

وی می‌افزاید: این مدرسه از سال 89 رای قلع و قمع برایش صادر شده بود که تا سال 92 این کار طول کشید که در سال گذشته تا مبلغ 2 میلیارد تومان تامین اعتبار شد که متاسفانه مالک توافق نکرد و امسال طی چند جلسه مالک مبلغ را به 12 میلیارد تومان افزایش داد که نتوانستیم آن را تامین کنیم و سرانجام در سال تحصیلی جدید قرار بر تخلیه مدرسه شد چرا که صاحب آن 12 میلیارد تومان پول تقاضا داشت.

 عمدتا این مدارس قلع و قمعی پس از تخلیه تخریب شده و به مجتمع تجاری تبدیل می‌شوند و آموزش و پرورش نیز از راضی کردن صاحبان آنها و تامین رقم مدنظر ناتوان می‌ماند.

اگر چه طبق گفته‌های حجت الاسلام ناصری معاون حقوقی و پارلمانی وزارت آموزش و پرورش،‌این وزارتخانه برای حل مشکل مدارس قلع و قمعی و استیجاری با سازمان بازرسی و قوه قضائیه وارد مذاکره شده است اما گویی این مذاکرات ثمربخش نیست چرا که هنوز هم دانش‌آموزان بسیاری هستند که با حکم تخلیه مالکان مجبور هستند تا مدرسه محل تحصیلشان را تخلیه کنند و به مدرسه دیگری در همان حوالی کوچ کنند.