ramazan
ramazan

مناجاتی برای افراد توبه‏ كننده

مناجاتی برای افراد توبه‏ كننده
اِلهى‏ اَلْبَسَتْنِى الْخَطایا ثَوْبَ مَذَلَّتى‏، وَجَلَّلَنِى التَّباعُدُ مِنْكَ لِباسَ‏

خدایا خطاها و گناهان لباس خوارى بر تنم كرده و دورى از تو جامه‏

مَسْكَنَتى‏، وَاَماتَ قَلْبى‏ عَظیمُ جِنایَتى‏، فَاَحْیِهِ بِتَوْبَةٍ مِنْكَ یا اَمَلى‏

بیچارگى بر تنم افكنده و برزگ جنایتم دلم را میرانده پس تو زنده‏اش كن به

 
بازگشت خودت (بسوى من) اى آرزو

وَبُغْیَتى‏، وَیا سُؤْلى‏ وَمُنْیَتى‏، فَوَ عِزَّتِكَ ما اَجِدُ لِذُنوُبى‏ سِواكَ غافِراً،

و مقصودم و اى خواسته و آرمانم به عزتت سوگند براى گناهانم جز تو آمرزنده‏اى نیابم‏

وَلا اَرى‏ لِكَسْرى‏ غَیْرَكَ جابِراً، وَقَدْ خَضَعْتُ بِالْإِنابَةِ اِلَیْكَ، وَعَنَوْتُ‏

و براى شكستگیم جز تو شكسته‏بندى نبینم و من بوسیله آه و ناله كردن

 
بسوى تو بدرگاهت خاضع گشته و با زارى كردن‏

بِالْاِسْتِكانَةِ لَدَیْكَ، فَاِنْ طَرَدْتَنى‏ مِنْ بابِكَ فَبِمَنْ اَلوُذُ، وَاِنْ رَدَدْتَنى‏

در برابرت خود را به خوارى كشاندم پس اگر توام از درگاه خویش برانى در آن‏حال به كه روآورم؟ و اگر توام‏

عَنْ جَنابِكَ فَبِمَنْ اَعُوذُ، فَوا اَسَفاهُ مِنْ خَجْلَتى‏ وَافْتِضاحى‏، وَوا لَهْفاهُ‏

از نزد خویش بازگردانى به كه پناه برم؟ و بس افسوس از شرمندگى و رسواییم و اى دریغ‏

مِنْ سُوءِ عَمَلى‏ وَاجْتِراحى‏، اَسْئَلُكَ یا غافِرَ الذَّنْبِ الْكَبیرِ، وَیا جابِرَ

از كار بد و گناهانى كه بدست آورده‏ام از تو خواهم اى آمرزنده گناه بزرگ و اى شكسته‏بند

الْعَظْمِ الْكَسیرِ، اَنْ تَهَبَ لى‏ مُوبِقاتِ الْجَرآئِرِ، وَتَسْتُرَ عَلَىَّ فاضِحاتِ‏

استخوان شكسته كه ببخشى بر من گناهان نابود كننده‏ام را و بپوشى بر من كارهاى پنهانى‏

السَّرآئِرِ، وَلا تُخْلِنى‏ فى‏ مَشْهَدِ الْقِیامَةِ مِنْ بَرْدِ عَفْوِكَ وَغَفْرِكَ،

رسواكننده را و مرا در بازار قیامت از نسیم جان‏بخش عفو و آمرزشت محروم نفرمایى و از

وَلاتُعْرِنى‏ مِنْ جَمیلِ صَفْحِكَ وَسَتْرِكَ، اِلهى‏ ظَلِّلْ عَلى‏ ذُنُوبى‏

لباس زیباى گذشت و چشم‏پوشى خود برهنه‏ام نكنى خدایا سایه ابر رحمتت را بر گناهانم بینداز

غَمامَ رَحْمَتِكَ، وَاَرْسِلْ عَلى‏ عُیُوبى‏ سَحابَ رَاْفَتِكَ، اِلهى‏ هَلْ‏

و ابرریزان مهربانى و رأفتت را براى شستشوى عیبهایم بفرست خدایا آیا

یَرْجِعُ الْعَبْدُ الْابِقُ اِلاَّ اِلى‏ مَوْلاهُ، اَمْ هَلْ یُجیرُهُ مِنْ سَخَطِهِ اَحَدٌ سِواهُ،

بنده فرارى جز به درگاه مولایش به كجا بازگردد یا آیا كسى جز او هست كه وى‏را از خشم او پناه دهد

اِلهى‏ اِنْ كانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَاِنّى‏ وَعِزَّتِكَ مِنَ النَّادِمینَ،

معبودا اگر پشیمانى بر گناه توبه محسوب شود پس به عزتت سوگند كه براستى من از پشیمانانم‏

وَاِنْ كانَ الْإِسْتِغْفارُ مِنَ الْخَطیئَةِ حِطَّةً فَاِنّى‏ لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ،

و اگر آمرزش خواهى از خطا آنرا پاك كند پس براستى من از آمرزش خواهانم‏

لَكَ الْعُتْبى‏ حَتّى‏ تَرْضى‏، اِلهى‏ بِقُدْرَتِكَ عَلَىَّ تُبْ عَلَىَّ، وَبِحِلْمِكَ‏

خدایا تو را سزد كه مرا مؤاخذه كنى تا گاهى كه خوشنود شوى خدایا به

 
همان قدرتى كه بر من دارى توبه‏ام بپذیر و به بردباریت‏

عَنّىِ اعْفُ عَنّى‏، وَبِعِلْمِكَ بى‏ اِرْفَقْ بى‏، اِلهى‏ اَنْتَ الَّذى‏ فَتَحْتَ‏

از من بگذر و به همان علمت كه به احوالم دارى با من مدارا كن خدایا تویى كه درى از عفو خود

لِعِبادِكَ باباً اِلى‏ عَفْوِكَ، سَمَّیْتَهُ التَّوْبَةَ فَقُلْتَ تُوبُوا اِلَى اللَّهِ تَوْبَةً

بسوى بندگانت باز كردى و نامش را توبه گذاردى و فرمودى «بسوى خدا بازگردید با توبه‏

نَصُوحاً، فَما عُذْرُ مَنْ اَغْفَلَ دُخُولَ الْبابِ بَعْدَ فَتْحِهِ، اِلهى‏ اِنْ كانَ‏

صادقانه» پس دیگر چه عذرى دارد آن كس كه از وارد شدن در این در باز شده غفلت ورزد خدایا اگر براستى‏

قَبُحَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِكَ، فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِكَ، اِلهى‏ ما اَنَا بِاَوَّلِ‏

سرزدن گناه از بنده‏ات زشت است ولى گذشت نیز از نزد تو نیكو است معبودا من نخستین كسى نیستم‏

مَنْ عَصاكَ فَتُبْتَ عَلَیْهِ، وَتَعَرَّضَ لِمَعْرُوفِكَ فَجُدْتَ عَلَیْهِ، یا مُجیبَ‏

كه نافرمانیت كرده و توبه پذیرش گشته‏اى و خواستار احسانت گشته و تو بر او احسان‏

الْمُضْطَرِّ، یا كاشِفَ الضُّرِّ، یا عَظیمَ الْبِرِّ، یا عَلیماً بِما فِى السِّرِّ، یا

كرده‏اى، اى پذیرنده بیچاره اى غمزدا اى بزرگ احسان اى داناى اسرار نهان اى‏

جَمیلَ السِّتْرِ، اِسْتَشْفَعْتُ بِجُودِكَ وَكَرَمِكَ اِلَیْكَ، وَتَوَسَّلْتُ بِجَنابِكَ‏

نیكو پرده‏پوش شفیع گردانم نزد تو جود و كرمت را و توسل جستم به حضرتت و به مهربانیت‏

[بِجَنانِكَ‏]وَتَرَحُّمِكَ‏لَدَیْكَ، فَاسْتَجِبْ دُعآئى‏، وَلا تُخَیِّبْ فیكَ رَجآئى‏،

در پیش تو پس دعایم مستجاب كن و امیدم را درباره خودت به نومیدى مبدل مكن‏

وَتَقَبَّلْ تَوْبَتى‏، وَكَفِّرْ خَطیئَتى‏ بِمَنِّكَ وَرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ.

و توبه‏ام را بپذیر و گناهم را به كرم و مهربانى خود نادیده گیر اى مهربانترین مهربانان‏


راهنمای اقامت و مهاجرت
بیوگرافی هنرمندان