نازوب

شعر زیبای کودکانه ی دوچرخه

.

.

.

خداي من! مي‌بيني؟

دوچرخه‌ام خرابه

تكيه داده به ديوار

انگاري خوابِ خوابه

چرخ دوچرخه پنچره

خراب شده، راه نمي‌ره

دوچرخه‌ام حال نداره

پرنده بود و مي‌پريد

اما حالا، حال نداره

خداي من! كمك كن

حسابي بادش كنم

سوار بشم، دور بزنم

بخنده،‌ شادش كنم.

شاعر: مصطفي رحماندوست

مطالب مرتبط