به گزارش نازوب به نقل از سرویس مقاومت ضابط قوه قضائیه بود. اتاقای زندانیا رو با دستای خودش جارو می زد. باهاشون خیلی مهربون بود و به آب و غذاشون می رسید.
اینطور نبود که حالا چون مجرم هستن باهاشون بد رفتاری کنه یا نیش و کنایه بهشون بزنه. برعکس، همیشه براشون از خدا و توبه و انجام کارای خوب حرف می زد.
همیشه به ما می گفت: «اینا مهمونای ما هستن؛ همونطور که هیچ وقت با مهمون، بد اخلاقی نمی کنیم، باید همیشه با اینا مهربون باشیم؛ بلکه با دیدن رفتار ما به فکر اصلاح خودشون بیفتن و بنده خوبی برای خدا بشن.»