نازوب

طبیعت مدت‌هایی بسیار طولانی را صرف ساختن این زالوها کرده است، و ما دانشمندان، مهندسان یا پزشکان چیزی را اختراع نکرده‌ایم که این کار را بهتر از این مخلوق طبیعیت انجام دهد.

اما گوش این دختر پاره شده بود و به همین علت جراحی برای اتصال مجدد آن مشکل‌تر می‌شد. سالیوان و گروه جراحی‌اش با استفاده از یک میکروسکوپ و ابزارهایی بسیار ظریف یک شریان ظریف با قطری فقط در حد 0.3 میلی‌متر را در این گوش پاره شده یافتند و این رگ با سه بخیه میکروسکوپی به رگ‌های خونی بدن این زن متصل کردند.

این شریان؛ خون تازه را به گوش دوباره متصل‌شده وارد می‌کرد، اما این گروه جراحان نتوانستند وریدی را در این گوش پیدا کنند که خون را به بدن باز گرداند. بنابراین به تکنیک دیگری متوسل شدند: استفاده از زالو.

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال 2004 استفاده از این کرم‌های خون‌آشام را به عنوان شیوه‌ای درمانی مورد تایید قرار داد.

سالیوان می‌گوید: بدن در ساختن شریان‌ها و وریده‌های جدید بسیار کارآمد است، بنابراین استفاده از زالو در این مورد موقتی است. این جانوران به عنوان تخلیه‌کننده موقتی خون از گوش عمل می‌کنند تا هنگامی گوش وریدهای جدید خودش را بسازد.

این دختر برای بیش از دو هفته دوره نقاهت را در بیمارستان گذراند،‌ در حالی که زالوهای چسبیده به گوش چپش خون بدون اکسیژن را تخلیه می‌کردند. به گفته سالیوان درمان با زالو در ابتدا اغلب باعث مضطرب شدن بیماران می‌شود، اما به تدریج این خون‌آشام‌های کوچک به خاطر کارهایی که می‌توانند انجام دهند، تحسین بیماران را جلب می‌کنند.

سالیوان می‌گوید: طبیعت مدت‌هایی بسیار طولانی را صرف ساختن این زالوها کرده است، و ما دانشمندان، مهندسان یا پزشکان چیزی را اختراع نکرده‌ایم که این کار را بهتر از این مخلوق طبیعیت انجام دهد.

پرستاران به تدریج برای مدت‌‌های کوتاه‌تری زالوها را روی گوش بیمار باقی می‌گذاشتند. در طول این مدت گوش وریدهای خودش را رشد داد که می‌توانستند خون بافت‌های دوباره اتصال‌یاقته را تخلیه کنند.

به گفته سالیوان اتصال مجدد گوش به بدن کاری سخت است، زیرا وریدها و شریان‌های کوچکی این بخش از بدن را تغذیه می‌کنند. فقط حدود 50 عمل موفقیت‌آمیز اتصال مجدد گوش به بدن در سراسر جهان تا به حال گزارش شده است. به گفته سالیوان گرچه این جراحی حیاتی نیستِ اما نقش عمده‌ای در کیفیت زندگی بیمار دارد.