سیب زمینی هم مجلسی شد!
هر جا که سخن از رقابت و مبارزه سیاسی برای کسب قدرت و مقام باشد، پای «گونی های سیب زمینی» به میان می آید و انگار «سیبزمینی» تبدیل شده است به جزء جدایی ناپذیر و لاینفک هر رقابتی در سپهر سیاسی ایران.
نکته جالب توجه آنجایی است که این گیاه خاکی رنگ بیشترین کاربرد را برای جناح راست دارد و در مبارزات بر سر تصاحب نهادهای انتخابی، به وسیله اصولگرایان مورد استفاده قرار میگیرد. گویا «سیبزمینی» در رقابتِ میان محمد رضا عارف و علی لاریجانی برای جلوس بر کرسی ریاست مجلس نیز حضوری محسوس و ملموس دارد. اما تنها از جانب یکی از این دو نفر مورد بهره برداری قرار گرفته است. احتمالا اطرافیان رئیس فعلی بهارستان نگاهی گذرا به چیدمان مجلس آتی انداخته و دریافتهاند که جمعآوری آراء 158 نماینده عضو فراکسیون امید برای علی لاریجانی، از راههای قانونی و معمول میسر نیست؛ از همین روی دست به دامان توزیع سیب زمینی در میان منتخبان ملت شدهاند.
مسکن و بیمه؛ ابزارهای اقناع نمایندگان بسته به شان و سطح افراد، نوع سیب زمینی های اهدایی نیز تفاوت می کند به طوری که برخی ابزارها برای جلب آراء اشخاص همان کار سیب زمینی را انجام می دهند اما کمی شیک تر و آراسته تر هستند. گویا یاران لاریجانی نیز از چنین ابزارهایی برای اقناع و تطمیع نمایندگان منتخب مردم در همایش « فرایند قانون گذاری؛ الزامات و راهکارها» بهره برده اند به گونه ای که محمود صادقی منتخب مردم تهران در این باره در گفتگویی اظهار داشتهاست: « کاملاً محسوس است که برخی رفتارها جنس و بوی تطمیع دارد. البته بسیاری از امتیازهایی که در آن جلسه جهت ارائه به منتخبان جدید مطرح شد، ارتباطی به آقای لاریجانی ندارد و در نظر نگرفتند شان منتخبان ملت بالاتر از این است و باید شئون افراد را نگه داشت و احتمالاً ایشان از طرح این مسائل بیخبر باشند اما در نشست دو روزه « فرآیند قانونگذاری؛ الزامات و راهکارها» مکرر تاکید میشد که «این تسهیلاتِ مسکن و بیمه و… به ایشان مربوط است»
بدین ترتیب یاران و نزدیکان لاریجانی به جای توزیع سیب زمینی در میان منتخبان ملت به آنها وعده های مالی و اقتصادی داده اند تا هم بر وجهه و جایگاه این نمایندگان خدشه ای وارد نشود و هم سود بیشتری نسبت به استفاده از سیب زمینی عایدشان شود. آن وسط هم در کنار لذت بردن از تسهیلات ویژه خود، آرایشان را هم در سبد لاریجانی بریزند.
توزیع کنندگان سیب زمینی در میان نمایندگان، چه کسانی هستند؟
افرادی که در همایش 2 روزه « فرایند قانون گذاری؛ الزامات و راهکارها » پیرامون نمایندگان جدید بهخصوص اعضاء لیست امید تجمع می کردند و پچ پچکنان در گوشهای آنها وعده و وعید می دادند و به دنبال جذب آرا برای علی لاریجانی بودند، به سه گروه اصلی تقسیم می شدند:
کارمندان مجلس نهم: همانها که پیشاز نشستن دکتر لاریجانی بر ریاست مجلس از مدیریت اقتصادی غلامعلی حداد عادل در مجلس هشتم به شدت ناراضی بودند به طوری که به هنگام انتخابات ریاست مجلس نهم شعار «رای به حداد عادل؛ رای به گرسنگی» را سرمیدادند. از همین روی با وجود آنکه هنوز از شیوه مدیریت محمدرضا عارف اطلاعی ندارند، ترجیح می دهند تا ریاست لاریجانی همچنان استمرار یابد. این علاقه شان به ادامه مدیریت لاریجانی را در همایش قانون گذاری نشان دادند به طوری که محمود صادقی، منتخب مردم تهران، خبر از تردد مکرر کارمندان قوه مقننه در جلسهای که مختص منتخبان مجلس دهم بوده، داده است.
مجلس نهمی های بازنده: حضور این افراد در همایشی که به نمایندگان مجلس دهم اختصاص یافته بود، علامت سوال های فراوانی را در اذهان ایجاد کرد چنانکه در این باره صادقی می گوید:« برخی از نمایندگان مجلس نهم با حضور در کنار صندلیهای نمایندگان مسائلی را مطرح میکردند و به طور کلی، مجموعه اطلاعاتی که منتقل میشد، جهتدار بود و بعضاً برای تغییر رای نمایندگان مطرح میشد.» قطع به یقین ریاست لاریجانی بر خانه ملت برای این گروه خالی از لطف نیست چراکه این افراد ترجیح میدهند تا با وجود از دستدادن کرسیهای مجلس دهم، ریاست یکی از قوا، تحت سلطه یک فرد اصولگرا باشد تا به واسطه او اهدافشان را پیش برند و سایر ارکان و نهادهای قدرت هم چون شوراهای اسلامی شهر و روستا و قوه مجریه را با کمک او تصاحب کنند. به هر روی یک رییس اصولگرا هرچند با مواضع متفاوت، بهتر است از یک رییس اصلاح طلب!
نعمتیها و جلالیها: گروه آخر کسانی هستند که بلیط اصلاح طلبان را خرج و یکی از کرسیهای مجلس را به تصرف خود درآوردند؛ همانها که تا آستانه انتخابات 94 مشق اصولگرایی می نوشتند اما در ثانیههای آخر دیکته اصلاحطلبی نوشتند و درون لیست امید قرار گرفتند و بدین ترتیب پیروزی خود در انتخابات را تضمین کردند. این افراد همان «آدمهای لاریجانی» هستند و در همان بحبوحه های انتخابات نیک میدانستند که اگر در فهرست ائتلاف فراگیر اصولگرایان قرار گیرند همانند هم طیفیهای خود از قطار مجلس دهم جا میمانند، به همین دلیل بر روی ذات و هویت اصولگرایانه خود تنها چند روزی ردای اصلاحطلبانه به تن کردند و بلافاصله پس از پیروزی، آن را در آوردند و دوباره به زیر بیرق اصولگرایان پناه بردند.
شاخصترین این افراد کاظم جلالی، دست راست علی لاریجانی و بهروز نعمتی از یاران رئیس مجلس نهم است. کسانی که با حضور نیافتن در نشست هماندیشی فراکسیون امید خبر از بازگشت خود به ذات اصولگرایانه خویش دادند و این روزها با اظهارنظرهای گوناگون درصدد نشاندن لاریجانی بر کرسی ریاست هستند و برای ریختن آراء اعضای لیست امید به سبد رئیس فعلی مجلس تلاش میکنند. بهتر این است این مدعیان شان دکتر لاریجانی را حفظ نمایند و دکتر لاریجانی در دام برخیها گرفتار نیاید.