شیخ مفید کیست؟ 9 آذرماه Day of commemoration of Sheikh Mofid روز بزرگداشت شیخ مفید نامگذاری شده است. به همین منظور در این بخش نگاهی داریم به زندگینامه عجیب و خواندنی این شخیت بزرگ دینی.
شیخ مفید در ذیقعده سال ۳۳۶ (قمری) در نزدیکی بغداد متولد شد. مُحمّد بن مُحمّد بن نُعمان’ ملقب به شیخ مُفید و معروف به ابن المعلّم، فقیه و متکلم و از علمای برجسته شیعه سده ۴ هجری قمری بود.
او استاد شیخ طوسی و سید مرتضی علمالهدی بود. او فقیه و کلامی شیعی بود که بسیار در علم کلام تبحر داشت و مکتب کلامی شیعه را توسعه داد. به گزارش مجله تفریحی ناز وب، او مورد تحسین و احترام بزرگان اهل تسنن از قبیل، ابن حجر عسقلانی، ابن عماد حنبلی، شافعی’و فقیه کاوان’ وملا اسعد دزلی’و زاهد دوره په مان’ و دیگران بود. شیخ طوسی دربارهٔ او در الفهرست مینویسد:
«محمد بن محمد بن نعمان، معروف به ابن المعلم (ابوالعلی معری این لقب را به وی داده)، از متکلمان امامیه است. درعصر خویش ریاست و مرجعیت شیعه به او منتهی گردید.
در فقه و کلام بر هر کس دیگر مقدم بود. حافظه خوب و ذهن دقیق داشت و در پاسخ به سؤالات حاضرجواب بود. او بیش از ۲۰۰ جلد کتاب کوچک و بزرگ دارد.»
شیخ مفید در شب جمعه ۳ رمضان ۴۱۳ در بغداد، در سن ۷۷ سالگی درگذشت. هشتاد هزار تن از شیعیان او را تشییع کردند و سید مرتضی علمالهدی بر او نمازگزارد و در پایین پای محمد بن علی التقی (پیشوای نهم شیعیان) و استادش ابن قولویه مدفون گردید.
شرایط تاریخی
سده چهارم در تاریخ اسلام قرن علم و دانش است که همراه با استقرار دولت آل بویه است که در بغداد آغاز شدهاست. در این دوران دانشهای مختلفی بالیدن گرفتند و کتابهای گوناگونی در بیشتر شاخههای علمی نگاشته شد.
بسیاری از حکومتها همچون آل بویه در ایران و عراق، سامانیان در خراسان و ترکستان، زیاریان در طبرستان، و دیگر دولتهای اسلامی در رشد و شکوفایی علم نقش گستردهای داشتند.
در این دوران بغداد مرکز علمی جهان اسلام لقب گرفت و در قلمرو دولتهای اسلامی، دانشمندان و اندیشمندان برجستهای در حوزههای علمی مختلف ظهور کردند. عضد الدوله دیلمی نقش مهمی در این شکوفایی داشتهاست.
وی به عنوان سلطان دانشمند آل بویه پایهگذار کتابخانه گرانقیمتی به نام عضدالدوله در شیراز و کتابخانه صاحب ابن عباد و ابن عمید در ری، بهشمار میرود. وزیر آل بویه شخصی به نام شاپور این اردشیر در سال ۳۸۱ کتابخانه بزرگی به نام دارالعلم بنا میکند که پس از مرگ وی، اداره آن به دست شیخ مفید میافتد.
اهمیت تاریخی این دوره از آن روست که به دلیل روی کار آمدن دولتهای شیعی مستقل، همچون آل بویه در ایران، شیعیان توانستند عقاید خود را تا حدود بسیاری به صورت آزاد بیان کنند.
ذهبی در کتاب العبر دربارهٔ مفید نوشتهاست که ابو عبدالله محمد بن محمد بن نعمان بغدادی کرخی، دانشمند شیعی و مؤلف چند کتاب است. از این عبارات بر میآید نام وی همان ابو عبدالله محمد ابن محمد بن نعمان است و به القابی همچون ابن المعلم، ابن العلم نیز نامبردار است. العکبری نیز که در انتهای نام وی دیده میشود حاکی از محلی است که وی در آن زاده شدهاست.
نجاشی از رجال نویسان مشهور و یکی از شاگردان مفید، دربارهٔ نسب وی چنین آوردهاست که: «محمد ابن محمد ابن نعمان بن عبدالسلام بن جابر بن نعمان بن سعید بن جبیر بن وهیب ابن هلال ابن اوس بن سنان بن عبدالدار ابن الریان بن قطر بن زیاد بن الحارث بن مالک بن ربیعه بن کعب بن الحارث بن کعب بن یعرب ابن قحطان.
نسب خانوادگی وی به اعراب اصیل قحطانی از طایفه حارث بن مالک و نیز از قبیل حارث ابن کعب بوده و ملقب به حارثی است. نیای پنجم وی سعید ابن جبیر نام دارد که به نظر برخی همچون شبیری غیر از سعید ابن جبیر تابعی است که از دانشمندان آزاده بودهاست.
لقب مفید
به گفته شوشتری و خوانساری، لقب مفید از جانب رمانی به شیخ نعمان داده شدهاست. البته برخی از اقوال دیگر، لقب مفید را برخاسته از گفتگوی علمی میان ابو نعمان و قاضی عبدالجبار میدانند. برخی چون ابن شهر آشوب بر این باورند که لقب مفید از جانب امام غایب به وی داده شدهاست.
امام غایب شیعیان در نامهای ابن نعمان را به این لقب خواندهاست. مکدرموت معنای مفید را سودمند برای امام غائب و آموزنده و فایدهرسان برای شاگردانش میداند.
برخی گفتهاند لقب «مفید» را علی بن عیسی معتزلی در عهد جوانی، در نتیجه مباحثه با وی به او داد.
زاد روز
برخی مؤلفان همچون ابن ندیم و شیخ طوسی، تاریخ زادروز وی را سال ۳۳۸ هجری قمری دانستهاند. نجاشی علاوه بر آن که قول شیخ طوسی و ابن ندیم را ضعیف دانستهاست بر این باور است که تاریخ دقیق زادروز شیخ مفید یازدهم ذی قعده سال ۳۳۶ هجری قمری است.
مکدرموت هر دوی این تواریخ را ذکر کردهاست. محل تولد وی عکبرا شهری در ساحل شرقی دجله است. شیخ مفید در میانه راه بغداد و موصل به دنیا آمدهاست. وی ابتدا بهمراه پدرش رهسپار بغداد میشود و تحصیلات خود را در آغاز میکند. از استادان اولیه وی میتوان به ابوعبدالله بصری و ابویاسر نام برد. وی همچنین نزد علی ابن عیسی الرمانی مفسر برجسته قرآن شاگردی کردهاست.
نزد شیعه مشهور است که هنگام تشییع وی در سال ۴۱۳ هجری قمری هشتاد هزار نفر از شیعه و سنی، جنازه او را تشییع کردهاند. گفته اند که پادشاهان و ملوک کشورهای اطراف نیز به وی اعتقاد و احترام داشتهاند چرا که در آن زمان میل به شیعه بسیار بودهاست و در Parliament مجلس درسش جمعیت زیادی حاضر میشدهاند.
دانش و مهارت
در تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، مورخ اهل سنت، در باب شیخ مفید میگوید که محمد بن محمد بن النعمان، ابوعبدالله، معروف به ابن العلم، شیخ رافضیان و در تعلیم اندیشه آنها بسیار ماهر بود. مفید به گفته بغدادی چندین کتاب در دفاع از اصول عقاید رافضیان نگاشتهاست.
ابن ندیم، ضمن اشاره به نام ابن نعمان، مهارت مفید در استدلال را چنین بیان میکند: «ابن المعلم، ابوعبدالله، در زمان ما رهبری متکلمان شیعه با اوست. وی در ترکیب کلام بنابر اعتقاد همکاران خود برجسته است و عقل نکته سنج و قدرت نفوذ فراوان دارد. من با او ملاقات کردهام و او را بسیار روشن دیدهام.»
او در مناظرات دینی مهارت خاصی داشت و مناظراتش با قاضی عبدالجبار رئیس فرقه معتزله بغداد و قاضی ابوبکر باقلانی رئیس اشاعره معروف بود.
استادان
در علم کلام مفید از استادانی همچون طاهر غلام ابی الحبیش بهره بردهاست. مظفر محمد خراسانی یا همان ابوالجیش یا ابی الحبیش به گفته طوسی از متکلمان شیعی و از شاگردان ابو سهل نوبختی بهشمار میرود. از دیگر استادان وی در علم کلام میتوان به ابوالحسین علی ابن عبدالله بن وصیف ملقب به ناشی اصغر اشاره کرد.
در علم حدیث وی نزد اساتیدی چون علی ابن محمد الرفاع و ابو جعفر ابن قولویه شاگردی کردهاست. وی همچنین از شاگردان برجسته شیخ صدوق، محدث برجسته شیعه است.
شاگردان
معروفترین شاگردان او عبارتند از:
سید مرتضی
سید رضی
شیخ طوسی
شیخ مفید بیشتر شب را بیدار بود و به مطالعه و عبادت سپری میکرد
ابو یعلى جعفرى که داماد مفید بوده است، مىگوید:
«شیخ مفید شبها مختصرى مىخوابید و بقیه شب را به نماز یا مطالعه یا تدریس یا تلاوت قرآن مجید مىگذرانید»
نظر بزرگان درباره شیخ مفید
شیخ مفید از دیدگاه دانشمندان شیعه و سنى داراى جایگاه رفیعی است که به کلماتى از بزرگان اشاره مىکنیم:
نجاشى، شاگرد نامدار و مورد اعتماد شیخ مفید درباره او مىگوید:
«محمد بن محمد بن نعمان … شیخ و استاد ما است- که رضوان خدا بر او باد- فضل او در فقه و حدیث و ثقه بودن او مشهورتر از آن است که وصف شود. او تالیفات متعددى دارد.»
شیخ طوسى، شاگرد ارزنده مکتب او، درباره استاد خود شیخ مفید در«فهرست» مىنویسد:
«محمد بن محمد بن نعمان، معروف به ابن المعلم، از متکلمان امامیه است. در عصر خویش ریاست و مرجعیت شیعه به او منتهى شد. در فقه و کلام بر هر کس دیگر مقدم بود. حافظه خوب و ذهنى دقیق داشت و در پاسخ به سؤالات، حاضر جواب بود. او بیش از 200 جلد کتاب کوچک و بزرگ دارد.»
ابن حجر عسقلانى از علمای اهل سنت درباره شیخ مفید مىگوید: «او بسیار عابد و زاهد و اهل خشوع و تهجد بود و مداومت بر علم و دانش داشت. جماعت بسیارى از محضر او بهره بردند. او بر تمام شیعیان حق دارد. پدرش در«واسط» زندگى مىکرد و به آموزگارى مىپرداخت و در «عکبرى» کشته شد. گفته مىشود که عضد الدوله به ملاقات او مىشتافت و هنگام مریضى به عیادت او مىرفت.»
عماد حنبلى، یکى دیگر از Scientists دانشمندان اهل سنت درباره او مىگوید:
«او بزرگى از بزرگان امامیه و رئیس بخش فقه و کلام و مباحثه بود. او با پیروان هر عقیده به مباحثه و مناظره مىپرداخت. موقعیت شایان توجهى در تشکیلات دولت آل بویه داشت. او صدقه فراوان مىداد. بسیار اهل خشوع و تهجد و اهل نماز و روزه و خوشلباس بود.
او مورد زیارت و ملاقات عضد الدوله قرار مىگرفت. نزدیک 76 سال عمر کرد و بیش از 200 جلد تالیف دارد. تشییع جنازه او شهرت دارد. در تشییع او بیش از 80 هزار نفر از شیعیان شرکت جستند و درگذشت او در ماه رمضان بود. رحمت خدا بر او باد…».
از رحلت رسول الله صلى الله علیه و آله حدود 300 سال مىگذشت. در این مدت امامان و شیعیان تحت فشار بنىامیه و در خفقان خشن بنىعباس بسر مىبردند. شکنجههاى روحى و جسمى و اذیت و آزار خلفا و حکمرانان همچنان ادامه داشت تا اینکه در اواسط قرن چهارم هجرى محدودیت، شیعیان به مقدار قابل ملاحظهاى کاهش یافت.
خلفاى فاطمى – که شیعه اسماعیلى بودند – در مصر دولت نیرومندى تشکیل این دولت ابهت و جلال دربار بغداد کاسته شد و از طرفى سیف الدوله حمدانى و امراى آن خاندان در شام حکومت مىکردند که آنها نیز افتخار شیعى بودن را داشتند.
در کنار این دو غوریان، صفاریان و طاهریان و از همه مهمتر دولت آل بویه که از شیعیان مخلص و فرزانه اهل بیت علیهمالسلام بودند در قسمتهایى از ایران و عراق قدرت یافتند.
دو سال پیش از ولادت شیخ مفید، احمد معزالدوله – در سال 334 – با ورود خود به بغداد و تاسیس شاخهاى از حکومت آل بویه در این شهر صفحه نوینى در تاریخ بغداد گشود. فرصتى فراهم شد و شیعیان در پناه آل بویه از آزادى موجود بهره برده و عقاید خویش را نشر دادند.
سال 352 اولین عزادارى علنى شیعیان در عاشورا بر پا شد و در پى آن جشن عید غدیر روحى تازه در کالبد شیفتگان شیعى دمید.
عزالدوله در سال 367 هجرى به امارت رسید و در سال 367 با ریاست عضدالدوله، بغداد رونقى تازه یافت و شور و نشاط علمى قابل توجهى به دست آورد.
شیخ مفید در این عصر مىزیست و با توجه به اوضاع، از مقام و منزلتى بسیار برخوردار بود. به طورى که عضدالدوله به هنگام بیمارى شیخ به دیدار او رفت و از وى عیادت کرد. شفاعت مفید در حق دیگران پذیرفته مىشد و رهنمودهایش مورد قبول قرار مىگرفت و این در حالى بود که 36 ساله بود.
دفتر زندگى شیخ مفید، صفحات نورانی دارد که در آنها، نامههای مبارک امام زمان حضرت بقیة الله الاعظم عجل الله فرجه به چشم مىخورد.
دانشمند بزرگوار، احمد بن علی طبرسی در اواخر کتاب «احتجاج» برخی از توقیعهای (نامه) حضرت «ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف» را که به شیخ مفید صادر کرده، آورده است.
در این نامهها حضرت حجت (عج) شیخ مفید را مشمول عنایات خاص و الطاف مخصوص خود قرار داده است. به عنوان نمونه امام زمان(ع) در خطابهایش به شیخ مفید چنین مىفرماید:
1. للاخ السدید و الولی الرشید الشیخ المفید؛ به برادر با ایمان و دوست رشید، شیخ مفید ….
ترجمه برخی از فرازهای این نامه چنین است:
«این نامهاى است به برادر با ایمان و دوست رشید، شیخ مفید أبو عبد اللَّه محمّد بن محمّد بن نعمان که از جمله پیمانهایى است که به ودیعت نهاده شده و از بندگان خدا اخذ گردیده است.
بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم، سلام بر تو اى دوست مخلص در دین که در اعتقاد به ما با علم و یقین امتیاز دارى.
ما شکر وجود تو را به پیشگاه خداوندى که جز او خدائى نیست برده و از ذات بىزوالش مسألت مىنمائیم که رحمت پیاپى خود را بر آقا و مولى و پیغمبر ما محمّد و اولاد طاهرین او فرو فرستد، و به تو- که پروردگار توفیقات را براى یارى حقّ مستدام بدارد و پاداش تو را با سخنانى که از جانب ما مىگوئى با صداقت افزون گرداند – اعلام مىدارم که:
به ما اجازه داده شده که تو را به شرافت مکاتبه مفتخر سازیم و موظّف بداریم که آنچه به تو مىنویسیم به دوستان ما که نزد تو هستند برسانى….
هر چند ما در جایى منزل کردهایم، که از محلّ سکونت ستمگران دور است و این هم به علّتى است که خداوند صلاح ما و شیعیان با ایمان ما را تا زمانى که دولت دنیا از آن فاسقان است در این دیده است، ولى در عین حال از اخبار و اوضاع شما کاملا آگاهیم و چیزى از آن بر ما پوشیده نمىماند.
ما از لغزشهایى که از برخى شیعیان سر مىزند از وقتى که بسیارى از آنان میل به بعضى از کارهاى ناشایستهاى نمودهاند که نیکان گذشته از آنان احتراز مىنمودند و پیمانى که از آنان براى توجّه به خداوند و دورى از زشتىها گرفته شده و آن را پشت سر انداختهاند اطّلاع داریم، گویا آنان نمىدانند که ما در رعایت حال شما کوتاهى نمىکنیم و یاد شما را از خاطر نبردهایم، و اگر جز این بود از هر سو گرفتارى به شما رو مىآورد و دشمنانتان، شما را از میان مىبردند، تقوا پیشه سازید و به ما اعتماد کنید و چاره این فتنه و امتحان را که به شما رو آورده است از ما بخواهید ….»
2. در نامهای دیگر آمده است: این نامهاى است از ما به تو؛ اى برادر و اى ولىّ، و اى مخلص در محبّت ما، و اى پاک و یاور وفادار …
3. در تاریخ پنجشنبه بیست و سوم ذو الحجّه سال چهار صد و دوازده نامه دیگری از امام زمان به او رسید: بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم، سلام خدا بر تو باد! اى یارىکننده حقّ، اى خواننده به سوى او با کلمه صدق و راستى …
فتوای نادرست شیخ مفید و اصلاح آن توسط امام زمان(عج)
شیخ مفید سوالی را به طور غیر عمد و به اشتباه جواب داد ولی حضرت ولى عصر (عج ) با پیغامى آن را اصلاح فرمود. پس از مدتى که مرحوم مفید آگاه شد و در پى آن از دادن فتوا منصرف شد، آن حضرت طى نامهاى خطاب به شیخ فرمود: «بر شماست که فتوا بدهید و بر ماست که شما را استوار کرده و نگذاریم در خطا بیفتید.»
رویای عجیب شیخ مفید درباره درس گفتن به امام حسن(ع) و امام حسین(ع)
شبی شیخ مفید در خواب دید که در مسجد کرخ از مساجد بغداد نشسته است و فاطمه زهرا سلام الله علیها دست امام حسین(ع) و امام حسین(ع) را گرفته بود و به نزد شیخ مفید آمد و فرمود: «یا شیخ! علّمهما الفقه» یعنی «ای شیخ به این دو، فقه تعلیم بده».
شیخ از خواب بیدار شده و در حیرت افتاد که این چه خوابی بود و من کی هستم که به دو امام فقه تعلیم دهم؟ از سوی دیگر خواب دیدن امامان معصوم(ع) خواب شیطانی نیست.
وقتی صبح شد، شیخ به مسجدی که در خواب دیده بود رفت و در آنجا نشست؛ ناگهان دید که زنی جلیل و محترم که دست دو پسر را در دست دارد وارد مسجد شد. بیوگرافی شیخ مفید بزرگداشت شیخ مفید و رویای عجیب وی
وی به نزد شیخ آمد و گفت: «یا شیخ علمهما الفقه». شیخ تعبیر خواب را فهمید و به تعلیم و تربیت آنان همت گماشت و بسیار به آن دو بزرگوار احترام مینمود.
آن دو پسر، «سید رضی» (کسی که بعدا نهجالبلاغه را گردآوری کرد) و «سید مرتضی» معروف به علم الهدی بودند.
پاسخ امام علی (ع) به شیخ مفید
در مسالهاى فقهى بین شیخ مفید و شاگردش سید مرتضى اختلاف نظر شد و با بحث و ارائه دلیل مشکل حل نشد.
هر دو راضى به قضاوت امام امیرالمومنین على علیهالسلام شدند. مساله را بر کاغذى نوشته و بالاى ضریح مقدس حضرت گذاشتند. صبح روز بعد که کاغذ را برداشتند دستخطى مزین به چنین نوشتهاى دیدند که: «انت شیخى و معتمدى و الحق مع ولدى علم الهدى» (اى شیخ) تو مورد اطمینان من هستى و حق با فرزندم علم الهدى است.
مناظره شیخ مفید با خلیفه دوم عمر بن خطاب
در قرآن کریم آمده است: «الاّ تَنْصُروُهُ فَقَدْ نَصَرهُ اللهُ اِذْ اَخْرَجَهُ الَّذینَ کَفَروُا ثانِیَ اثْنَیْنِ اْذْ هُما فی الْغارِ اِذْ یَقُولُ لِصاحِبِهِ لاتَحْزَنْ اِنَّ اللهَ مَعَنا فَاَنْزَلَ اللهُ سَکِینَتَهُ عَلَیْهِ وَ اَیَّدَهُ بِجُنُود لَمْ تَرَوْها …»
اگر پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ را یاری نکنید، خداوند او را یاری خواهد کرد (همانگونه که در سختترین ساعات، او را تنها نگذارد) آن هنگام که (در جریان هجرت) کافران او را (از مکه) بیرون کردند، در حالی که دومین نفر بود (و یک نفر همراه او بیش نبود) در آن هنگام که آن دو، در غار بودند، و او به همراه خود میگفت: غم مخور، خدا با ما است، در این موقع خداوند آرامش خود را بر او(پیامبر) فرستاد، و با لشگرهایی که آنها را نمیدیدند او را تقویت نمود…. (توبه/ 40)
علمای اهل تسنّن، این آیه را از دلائل معروف فضائل ابوبکر میدانند، و ابوبکر را به عنوان «یار غار» خوانده، و برای تأیید خلافت او به آن تکیه مینمایند.
طبرسی در کتاب احتجاج نقل میکند که شیخ مفید (ره) گفت: شبی در خواب دیدم به راهی میروم، ناگاه چشمم به جمعیّتی افتاد که به دور مردی حلقه زده بودند، و آن مرد برای آنها موعظه میگفت، پرسیدم آن مرد کیست؟ گفتند: «عمربن خطّاب» است.
نزدش رفتم و سخنانش را قطع کرده و گفتم: ای شیخ بگو دلیل بر برتری ابوبکر، در آیه غار (ثانی اثنین اذهما فی الغار …) چیست؟
عمر گفت: شش نکته در این آیه وجود دارد که بیانگر فضیلت ابوبکر است. Sheikh Mofid’s biography Commemorating Sheikh Mofid and his strange dream
آنگاه آن شش نکته را چنین برشمرد:
1ـ خداوند در قرآن (آیه 40/ توبه) از پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ یاد کرده، و ابوبکر را دومین نفر قرار داده است (ثانِیَ اثْنَیْن).
2ـ خداوند در آیه فوق، آن دو (پیامبر و ابوبکر) را در کنار هم، در یک مکان یاد کرده، و این بیانگر پیوند آن دو است (اِذْ هُما فِی الْغارِ).
3ـ خداوند در آیه مذکور، ابوبکر را به عنوان صاحب (رفیق) پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ یاد نموده تا آنها را هم رتبه کرده باشد. (اِذْ یقول لِصاحِبِهِ)
4ـ خداوند از مهربانی پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ به ابوبکر خبر داده، آنجا که طبق آیه مذکور، پیامبر به ابوبکر میگوید وَ لا تَحْزَنْ؛ «اندوه مخور.»
5ـ پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ به ابوبکر خبر داده که خداوند یاور هر دوی ما به طور مساوی، و مدافع ما است (اِنَّ اللهَ مَعَنا).
6ـ خداوند در این آیه از نازل شدن سکینه و آرامش به ابوبکر خبر داده است، زیرا پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ همیشه دارای آرامش بود و نیازی به فرود آمدن آرامش نداشت (فَاَنْزَلَ اللهُ سَکِینَتَهُ عَلَیْهِ).
این شش نکته از آیه مذکور، بیانگر برتری ابوبکر است، که برای تو و دیگران قدرت بر ردّ آن نیست.
خط پایانی و کلیدی شناخت شخصیت بزرگ دینی شیخ مفید:
«شیخ مفید» از عالمان و دانشمندان جهان اسلام است که با پایهگذاری اندیشه کلام شیعه در عرصههای علمی، فکری و فرهنگی مسلمانان تأثیر بسیار شگرفی نهاد و راهگشای دانش پژوهان و اندیشمندان بسیاری شد.
شیخ نجاشی که از شاگردان اوست در کتاب رجال خود ۱۷۱ اثر او را نام بردهاست.برخی از آثار او عبارتاند از: مارتین مک درموت تعداد ۱۷۲ عنوان از آثار وی را در کتاب خود ذکر کردهاست.
زندگینامه سلمان فارسی | روز بزرگداشت سلمان
بیوگرافی شیخ بهایی و روز بزرگداشت او
ضایع شدن یک شیخ در شب قدر (عکس)
فتوای عجیب و غریب این شیخ برای روزه داران