ramazan
ramazan

آموزش کاشت گل رز هلندی و ایرانی در خانه

آموزش کاشت گل رز هلندی و ایرانی در خانه

آموزش کاشت گل رز هلندی و ایرانی در خانه

امروزه گل های متنوعی از جمله گل رز طرفداران بسیاری دارد. این گل زیبا که انواع مختلفی دارد در اکثر دنیا تکثیر میشود.
حال خیلی ها بخواهند در خانه خود این گل خوشبو را بکارند و اطلاعاتی راجب کاشتن آن نداشته باشند. در این بخش از نازوب به شما عزیزان آموزش کاشت گل رز هلندی و ایرانی را خواهیم گفت.

 

کاشت گل رز هلندی و مراقبت از آن

 

آموزش کاشت گل رز هلندی و ایرانی در خانه

 

 

کاشتن گل رز هلندی Planting Dutch roses از مواردی است که نیاز به حرفه و تجربه دارد و بعد از کاشتن گل رز هلندی باید مراقبت های لازم جهت نگهداری و رشد این گل زیبا در نظر گرفته شود. گل رز هلندی با نام علمی Rosa hybrida یکی از گونه های گل های رز می باشد.

گل های رز و همچنین گل رز هلندی در مصارف گوناگونی مورد استفاده قرار می گیرد. به طور مثال برای عطر خوب که آرام بخش است استفاده می باشد. همچنین این گل دارای مصارف درمانی نیز بوده و به همین دلیل اسانس آن جزو گران ترین اسانس ها در دنیا می باشد. از این رو کاشتن گل رز هلندی یکی از کارهای مهم در دنیا می باشد.

گل رز هلندی جزو یکی از زیباترین گل ها می باشد که دارای گلبرگ ها ی زیبا و بزرگی می باشد و به رنگ های مختلف دیده می شود. گل رز هلندی دارای عطر بسیار خوبی بوده و دارای طرفداران بسیاری نیز می باشد.

در زیر به تعدادی از مشخصات مهم این گل و همچنین روش Planting Dutch roses کاشتن گل رز هلندی اشاره شده است که با رعایت ان ها می توان گل رز هلندی را کاشت و تکثیر نمود.

 

خصوصیات و مشخصات مهم برای کاشتن گل رز هلندی

کاشتن گل رز هلندی از جهات مختلفی حائز اهمیت می باشد و دارای طرفداران بسیار زیادی نیز می باشد. این گل دارای عطر بسیار زیادی بوده و گل بسیار مناسبی برای نگهداری در باغ و باغچه های منزل می باشد. گل رز هلندی به راحتی در کنار دیوار رشد کرده و بالا می رود. ارتفاع گل رز هلندی حدود نیم تا یک متر می باشد.

گل رز هلندی به تنهایی رشد بهتری داشته و در جوار گل و گیاهان دیگر رشد ان کمتر می شود. بنابراین بهتر است در هنگام کاشتن گل رز هلندی دقت شود که این گل به تنهایی کاشته شود تا بتواند به مرحله ی گل دهی برسد.

گل رز هلندی به نور زیاد و مستقیم خورشید نیاز دارد. بنابراین حتما باید نور کافی و زیادی به ان برسد. در غیر این صورت رشد کافی نداشته و گل هایی با کیفیت مطلوب نمی دهند.

این گل شرایط رشد در اکثر خاک ها را داشته و سازگار می باشد اما هر چه خاک شما مرغوب تر باشد رشد گل بهتر می باشد.

 

نحوه ی تکثیر و کاشتن Propagation and planting گل رز هلندی (۶ روش ازدیاد گل رز)

1) تکثیر با بذر

که به منظور به دست آوردن ارقام جدید یا برای پیوند استفاده می شود. بذر کاری به صورت کرتی در پاییز صورت می گیرد. سبز نشدن آنها بدلیل عدم دریافت سرمای کافی است.

یکسال نشاءها مانده و در بهار سال دوم آنها را از کرت اصلی خارج و در خطوطی به فاصله ۵ / ۱ متر و فواصل بوته ۲۰-۱۰ سانتی۔ متر کشت می کنند و در خرداد ماه برای پیوند آماده می باشند.

بهترین دما برای جوانه زنی رز ۱۸ درجه است. برای زیاد کردن اقسام بوته های گل سرخ راه های متعددی وجود دارد که هریک از آنها به نسبت خواصی که دارد، می تواند مورد استفاده علاقمندان واقع گردد.

 

2) کاشتن دانه های گل سرخ

در دو زمان کاشتن دانه های گل سرخ برای زیاد کردن آن مورد استفاده است. یکی برای به دست آوردن جورهای تازه و دیگری کاشتن دانه های نسترن برای تهیه پایه های جوان و سالم قابل پیوند.

برای به دست آوردن جورهای و گونه های تازهای از گل سرخ، میوه هایی را که به این منظور روی بوته ها باقی گذارده اند. این میوه ها حاصل گل هایی ست که با گونه یا جور دیگری گشن گیری شده یا بواسطه وجود اقسام و جورهای متنوع زیاد در اطراف آن بطور طبیعی عمل گشن گیری روی آنها انجام شده اواسط پاییز وقتی که میوه ها کاملا رسیدند، قبل از شروع سرما و یخبندان میچینند.

نشانه رسیدن میوه گل سرخ موقعی است که میوه ها رنگ انداخته و نارنجی رنگ می شوند. ولی باید دانست در بعضی از اقسام گل سرخ مخصوصا دورگه های چای میوه ها به زحمت رنگ میاندازند و بطور کلی موقع رسیدن میوه ها بسته به نژاد، منطقه و محل کاشت فرق می کند. میوه های رسیده را باید در همان موقع چیدن، اواسط مهر یا آبان کشت کرد (زیرا دانه های میوه گل سرخ پس از چیدن خیلی زود قوه نامیه خود را از دست میدهند).

اگر دانه ها کاملا نرسیده و هوای آن منطقه سرد باشد، برای آنکه قوه نامیه آن کامل شود، دانه ها را لای خاک اره یا ماسه نرم کمی مرطوب طبقه طبقه می چینند تا برای جوانه زنی برسد (استرتیفیکاسیون کردن) معمولا اوایل آذرماه می توان این دانه ها را بیرون کاشت، موقع کاشتن میوه ها را با چاقوی پیوندزنی چهار قسمت کرده دانه ها را خارج می سازند و برای آنکه بدانند دانه هائی که می کارند از چه قسمی است تا پس از سبز شدن و گل کردن معلوم شود بین آنها جورهای جدیدی بوجود آمده، باید دانه های هر قسم را در خزانه مخصوصی جداگانه کاشته و بوسیله برچسبی جور یا گونه آن را مشخص کنند.

خزانه ای که در آن دانه ها را می کارند، اگر در گلخانه باشد مناسب تر است. در غیر این صورت باید از تغارهای مخصوص بذرکاری استفاده کرد. خزانه یا تغار را با خاکی تجزیه شده که قبلا تهیه کرده اند پر کرده روی آن را صاف نموده، دانه ها را به ردیف مرتب روی خاک میچینند، بعضی ها برای اینکه خاک خزانه تقویت شده و کمک موثری به سبز شدن دانه ها کند، با خاک هر خزانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم گوگرد و مقداری سولفات دوفر سولفید و کمی از کودهای شیمیایی داخل می کنند.

آماتورها برای احتیاط و پیشگیری از بروز آفات حیوانی و قارچی، خاک خزانه را دو ماه قبل از موقع کاشتن با محلول (فورمول) ضدعفونی کرده یا همان موقع کاشتن با تزریق سولفور دو کاربون این کار را انجام میدهند تا پس از آنکه بوته ها سبز شدند دچار آفات مذکور نشوند. پس از آنکه دانه ها را روی خاک مرتب چیدند، آهسته با کف دست آنها را فشار باید داد تا دانه خوب به خاک بچسبد و روی آن را با قشری به ضخامت ۱ تا ۵ / ۱ سانتیمتر شن پوشانده، خزانه را آبیاری می کنند.

دانه ها بسته به اقسام مختلف آن از ۳۰ الی ۹۰ روز بعد از کاشتن سبز می شوند. پس از سبز شدن باید آب دادن را کمتر کنند تا ریشه بوته ها که خیلی ظریف است نپوسد، تا موقعی که هوا سرد و یخبندان است، این بوته ها را باید در گلخانه یا در زیر شاسی نگهداری کرد. پس از مساعد شدن هوا آنها را بیرون آورده در خزانه دیگر با فواصل بیشتری نشاء کرده یا آنکه جداگانه می کارند.

بوته های نو را باید هر هفته یا ۱۵ روز یک مرتبه بازدید کرد تا اگر آثاری از «شته سبز» یا «پارازیت های دیگر روی آنها مشاهده شد بوسیله محلول سولفات دو نیکوتین و یا سموم دیگر با آنها مبارزه کرده تا از ضعیف شدن بوته ها جلوگیری بعمل آورند و زودتر رشد نمایند.

پس از اینکه بوته ها قوی شدند سال دوم آنها را یا در کرت مخصوصی با فاصله ۵۰ سانتیمتر کاشته یا در گلدان های بزرگتری می گذارند تا شروع به گل دادن کند.

کاشتن دانه های نسترن برای پایه از اواسط شهریورماه که میوه های نسترن قرمز می شود، شروع می شود که باید آنها را چیده بعد همه آنها را در لاوک چوبی یا تغاری ریخته آهسته با دسته هاون چوبی یا گوشتکوب له کنند تا دانه ها از گوشت میوه جدا شوند، سپس آنها را چند دفعه با آب فراوان شسته، دانه های ریز و پوک را که روی آب می ایستد جدا کنند تا دانه سالم و درشت و پاک به دست آید.

موقع کاشتن این دانه ها، بسته به وضعیت منطقه یکی از ماه های مهر، آبان و آذر یا اواخر اسفند است، برای آنکه قوای نامیه خود را از دست ندهند باید فورا دانه ها را خوب خشک کرده لای طبقات شن یا نرمه زغال چوب بچینند.

در موقع مناسب دانه ها را در کرتهای وسیعی که خاک کرتهای آن قبلا حاضر شده و به اندازه کافی عمیق است، به ردیف بفواصل ۲۰ سانتیمتر و عمق یک سانتیمتر بکارند. اگر دانه ها در پاییز کاشته می شوند برای جلوگیری از نفوذ سرما و یخ زدن، بهتر است روی کرت ها را با قشری از پهن اسب پوشاند.

دانه ها بهار سبز می شوند و پاییز بعد آنها را بیرون آورده در کرتهای دیگری به فواصل ۳۰ سانتیمتر می کارند تا قبل از رشد کامل بوته ها که قابل پیوند کردن بشوند باید مواظبت کرد امراض و آفاتی از قبیل «زنگ – اردک (سفیدک) – شته سبز و قرمز» و غیره به آنها سرایت نکند.

برای پیشگیری بهتر است چند مرتبه بوته ها را با محلول سولفورون» (گوگرد محلول در آب) یا محلول یک در هزار «پرمنگنات دو پتاس» یا محلول بوردله» (کات کبود و آب صابون) سمپاشی کنند. این بوته ها را سال دوم یا سوم به اشکالی که میل دارند می توان پیوند کرد.

 

 

آموزش کاشت گل رز هلندی و ایرانی در خانه

 

 

3) تکثیر با قلمه

قلمه باید ۱-۳ گره داشته باشد برای به تأخیر انداختن رشد جوانه محوری بالایی فقط برگ بالایی حفظ می شود تا ریشه دهی خوب انجام شود و غذای لازم را برای شاخسارهی رشد کرده فراهم کند. قلمه های نیمه خشبی آن به راحتی ریشه میدهد.

برخی از رزها نظیر رزهای زرد و بنفش قلمه آنها به سختی ریشه میدهد لذا از طریق پیوند آنها افزوده می شوند. معمولا انواع رونده و مینیاتوری و سایر رزها به جز بالایی ریشه زایی خوبی دارند.

برای جلوگیری از گال طوقه در محلول هیپوکلریت سدیم ۵ / ۰ درصد به مدت ۱۵ دقیقه قرار داده می شوند. برای آنکه بتوان در مدت کوتاه تری بوته های سالم و قوی برای پایه به دست آورد یا در نبودن پایه برای پیوند یکی از اقسام گل سرخ را زیاد کرد، قلمه زدن را انتخاب کرده اند.

قلمه بعضی از نژادها و اقسام گل سرخ با کمال سهولت نتیجه میدهد و در مدت کوتاهی ریشه میدهد و با این وسیله میتوان تعدادی از یک قسم یا جور به دست آورد.

بین جنسها و اقسام مختلف گل سرخ آنها که برای قلمه زدن مناسبند به شرح زیر می باشند:

١- گل سرخهای بنگال

۲- گل سرخ های جزیره بوربون

۳- گل سرخهای منگوله و دو رگه های آن

۴- گل سرخ های چای و چند جور از دو رگه های آن

۵- انواع گل سرخ های پولیانتا

۶- گل سرخهای پر گل ویشور

بوته ای که از قلمه گل سرخ حاصل می شود چون همه قسمت هایش از یک قسم یا جور است یک خاصیت دارد و آن این است که مانند پیوندهای روی نسترن باغبان مجبور نیست دائما مواظب گرفتن و حذف پاجوشهایی که از ریشه می روید باشد تا بوته ها را ضعیف و خراب نسازد. ولی از طرفی تعداد بوته ای را که بوسیله قلمه می توان از یک بوته به دست آورد چند برابر کمتر از آن است که بوسیله پیوند ممکن است حاصل نمود.

زیرا از هر چشمه ساقه یک پیوند می توان گرفت، در صورتیکه ساقهای را که برای قلمه انتخاب می کنند باید دست کم چند چشمه داشته باشد، به اضافه غالبا ریشه اقسامی که آن را بوسیله قلمه زیاد کرده اند دوام زیادی نداشته و بالاخره بیشتر جورهای گل سرخ را بوسیله قلمه نمی توان زیاد کرد. بهترین زمان برای قلمه زدن گل سرخ اواخر تابستان (شهریورماه) است.

در این ماه شاخه هایی را که مغزش چوبی شده با قیچی باغبانی چیده به قطعات ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتری تقسیم می کنند، به طوری که ابتداء و انتهای هر شاخه یک چشمه داشته باشد.

بعد برگهای شاخه را بقسمی با قیچی می چینند که یک تا دو سانتیمتر از دم برگها به ساقه بماند، قلمه ها را در گلدان یا تغار و یا جعبه مخصوص قلمه که از چهار پنجم شن نرم شسته و یک پنجم خاک تازه باغچه و خاک برگ پر شده بفواصل ۲ تا ۳ سانتیمتر پهلوی هم فرو کرده و اگر هوا متغیر و نامساعد باشد روی آنها را حباب شیشه ای می گذارند و یا نایلون می کشند.

مدتهاست که هورمون هایی برای تسریع در ریشه کردن قلمه ها ساخته شده که ممکن است قبل از آنکه قلمه ها را در خاک فرو کنند، به اندازه دو سانتیمتر از ساقه ها را یکی دو روز در محلولی از آن هورمون گذارده بعد در خاک فرو می کنند تا زودتر ریشه کرده به نتیجه برسد. زمستان باید قلمه ها را زیر شاسی یا نقاط کم آفتاب گلخانه گذاشت.

بهار سال بعد که قلمه ها ریشه کرده و از هر کدام شاخه های تازه بیرون آمد، آنها را به آهستگی بطوری که نرمه ریشه ها صدمه نبیند از خاک بیرون آورده در محل مخصوص به آن می کارند.

 

4) پیوند و کو پیوند

گیاهان کو پیوند شده هنوز هم متداول هستند این گیاهان می توانند در مدت کوتاهی گل های بزرگتر و با کیفیت خوب را تولید نمایند. تکثیر گیاه با محل پیوند بخش کوچکی از ازدیاد را در دنیا تشکیل میدهد زیرا هزینه های مربوط گلخانه بالا بوده و مواظبت از گیاه گران تمام می شود و کارگر برای نگهداری گیاه در این کشورها قابل دسترسی ناست.

همچنین گیاهان پیوند شده قبل از تولید گل های با کیفیت بالا نیاز به دوره پرورش طولانی دارند. در آلمان و هلند تکثیر با پیوند هنوز یک روش تکثیر مهم محسوب میشود. زیرا در این کشورها شرایط نوری برای تولید گل نامساعد است.

برای کو پیوند گیاهان بهترین پایه در آمریکا رزا مانتی و در اروپا و اسرائیل و ایران رزا کانینا و رزا ایندیکا ) در آمریکا رزا آدوراتا نامیده می شود ( است بعد از پیوند شاخساره پایه از ۳ / ۱ بالای پیوند قطع می شود. شش هفته بعد )در گلخانه ( وقتی جوانه پیوند شده تولید گل کرد شاخساره پایه کاملا حذف می شود.

در برخی کشورها از تکنیک پیوند زمستانه که عبارت از پیوند پیوندک چوب نرم یک برگه بر روی پایه دانهالی در حال خواب با ریشه سخت است که این پایه رزا کانینا اینرمیس است.

برای ازدیاد اقسام گل سرخ، دو نوع پیوند معمول و مورد عمل است:

الف) پیوند شکمی: که در بهار تا اوایل تابستان و ماه اول پاییز که شیره نباتی در جریان بوده و شاخه ها خوب پوست می دهند، می زنند

ب) پیوند روی ریشه که زمستان در گلخانه می زنند: قبل از توضیح هریک از اقسام پیوند باید پایه های مناسب برای پیوند را شناخت تا زحمتی که می کشند بی نتیجه نماند.

مناسب ترین اقسام را برای پایه باید انتخاب کرد که در زیر شرح داده می شود:

تهیه پایه برای گل سرخ های پا کوتاه: از معمول ترین و بهترین اقسام گل سرخ برای پایه باید نسترن معمولی کوهی (زا کانینا) را نام برد که بواسطه دوام زیاد در مقابل آفات و امراض و سختی شاخه هایش با آنکه تیغ هایش موقع پیوند خیلی به دست آسیب می رساند بهترین قسم برای پایه تشخیص داده شده و امروزه بین همه پرورش دهندگان و باغبانان معمول است.

اقسام دیگری از گل های وحشی مانند (ترزا لاگسا) که اصل آن از سیبری است و گل سرخ )رزا پولیانتا) در مواردیکه نسترن کوهی نباشد قابل استفاده است.

تهیه پایه برای گل سرخ های پا بلند و مجنون (گریان): چون شاخه های نسترن وحشی خیلی بلند و قوی است برای اینکار هم خوب می توان از آن استفاده کرد. یکی از شاخه های قوی بوته را می گذارند باندازهای که میل دارند بلند شود و بقیه را حذف می کنند، آن وقت نوک آن را پیوند می کنند. بنابر آنچه گفته شد بهتر و مناسب تر از همه اقسام گل سرخ برای پایه همان نسترن کوهی است که به آسانی می توان از ییلاقات به دست آورده یا بذر آن را چنانچه شرح داده شد بکارند.

 

5) پیوند شکافی یا شکمی

پیوند شکافی یا شکمی را در موقع و به دو شکل میزنند.

۱ – پیوند شکافی با جوانه بیدار

۲- پیوند شکمی با جوانه خواب

فصل پیوند با جوانه بیدار از اول خرداد تا اواخر تیرماه است که جریان شیره نباتی باز کردن پوست را از روی چوب اسان ساخته و پس از گرفتن پیوند وقت کافی برای نمو شاخه و رسیدن مغز چوبی آن هست.

موقع پیوند شکمی با جوانه خواب از اوایل شهریور تا اواخر مهرماه است که دیگر فصل برای بیدار شدن جوانه و نمو آن مقتضی ناست. پیوند پس از گرفتن تا بهار به حالت خواب باقی مانده، اوایل فروردین ماه شروع به سبز شدن و نمو می کند.

پیوند پاییزه باید در زمستان از یخ زدن حفظ شود (برای اینکه پیوندک در زمستان یخ نزند با شروع سرما روی آن را با قشری از پارافین منجمد می پوشانند) و چون در آغاز بهار شروع به نمو می کند شاخه های آن قوی تر بوده و زمان کافی برای رسیدن مغز شاخه ها دارد.

طریقه عمل برای پیوند شکمی خیلی آسان و عبارت از برداشتن پیوندک بوسیله چاقوی پیوندزنی از روی شاخه مورد نظر و جا دادن آن در شکافی که بشکل (T) روی پایه، داده شده و بستن روی شکاف با پوست بر آمده از پایه و بستن آن با ریسمان نرم است. پیوندک را بهتر است از شاخه ای که گل یا غنچه دارد بگیرند.

برای اینکار باید چنین شاخه ای را که شاداب و صاف است از بوته مورد نظر جدا کرده، قسمت انتهای شاخه که مغزش نرم و جوانه های آن بد و نا مناسب است حذف و از قسمت میانه که دارای جوانه های قوی و مناسب برای پیوندک است، استفاده کرد.

بوسیله چاقوی پیوندزنی از ۱۵ میلیمتر زیر جوانه پوست را بسمت بالا بطوری می برند که کمی از قشر چوبی مغز ساقه زیر جوانه باقی بماند، برش را تا ۱۵ میلیمتری بالای جوانه برده، آنجا پوست را از روی ساقه بر می دارند، پیوندک بشکل بیضی نوک تیزی در می آید. برگ پیوندک را باید بطوری قبلا چیده باشند که یک تا دو سانتیمتر از دم برگ به پیوندک باقی بماند.

حالا این پیوندک را که عبارت از پوست شاخه جوانه دار و نیمی از دمبرگ است از سر شکافی که روی شاخه پایه دادهاند آهسته زیر پوست داخل کرده بسمت پایین می لغزانند تا تمام پیوندک زیر شکاف جا گرفته فقط از بین دولبه شکاف عمودی جوانه و دمبرگ بیرون بماند.

بلافاصله دور شاخه پایه را از بالای شکاف با نخهای پشمی یا نوار لاستیکی یا نوار چسب رو به پایین بطوری می بندند که تمام شکاف پوشیده شده و هوا زیر پوست داخل نشود و فقط همان جوانه و دمبرگ از بین نخها بیرون بماند.

برای اینکه شکاف بهتر مسدود شود می توان روی آن را با چسب مخصوص پیوند پوشاند. پانزده روز بعد اگر دمبرگ سیاه شده و به پیوند ک چسبیده رنگ پیوندک هم تغییر کرده رو به سیاهی رود معلوم می شود پیوند نگرفته و خراب شده، ولی اگر با کمترین تماس انگشت دمبرگ به آسانی از پیوندک جدا شده به زمین افتد و پیوندک هم سبز و شاداب است نشانه گرفتن پیوند است.

سه تا چهار هفته پس از پیوند زدن که جوانه شروع به نمو می کند باید نخ را باز کرد تا نمو شاخه سبب فرورفتن نخها به پوست پایه نگردد.

پیوند زده اگر همراه با جوانه بیدار باشد، پس از پیوند شاخه را از یک سانتیمتر بالای شکاف قطع کرده جای برش را با چسب پیوند می پوشانند. ولی اگر پیوند پاییزه و با جوانه خواب است فقط کمی از انتهای شاخه را بریده بقیه آن را می گذارند بهار که پیوند بیدار شده و می خواهد سبز شود می برند.

 

آموزش کاشت گل رز هلندی و ایرانی در خانه

 

 

6) پیوند روی ریشه ی گل رز Transplantation on the root of the rose

عمل پیوند روی ریشه بیشتر برای ایجاد و ازدیاد اقسام گل سرخهای پاکوتاه بکار می رود. موقع و فصل مناسب این پیوند پاییز یا اواخر زمستان است که باید در گلخانه انجام شود.

بهترین پایه برای اینکار ریشه های جوان نسترن های کوهی است که یا بوسیله کاشتن بذر یا جمع آوری از کوهستان ها تهیه شده باشند و قبلا آنها را در گلدان یا خزانه باید کاشت.

پیوندک را از شاخه هائی می گیرند که اواخر شهریور تا اواسط مهر ماه آنها را از بوته بریده دو سر شاخه را با قیچی زده برگهایش را مطابق دستوری که برای پیوندک شکمی داده شده چیده و بعد آنها را در جعبه هایی مملو از شن کنار هم چیده روی آنها را نیز با قشر نازکی از شن پوشانده و کمی پهن هم روی آن ریخته باشند.

ماه آبان یا اسفند ساقه های نسترن وحشی را که برای پایه حاضر کرده اند، به اندازه ۱۰ سانتیمتر از روی ریشه بطور مورب با چاقوی تیز می برند، سپس از شاخه هائی که لای شن گذاشته اند هریک را که با قطر پایه مطابق باشد بیرون آورده قطعه ای از آن را که دارای چهار چشمه باشد نیز بطور مورب می برند، به طوری که باید دو برش را روی هم قرار دادند کاملا با یکدیگر مطابق باشد و بین آنها درز و شکافی نماند، پس از آنکه پیوندک را روی پایه قرار دادند با نخ پشمی این دو را بهم بسته اطراف آن را با چسب پیوند می پوشانند.

ریشه هایی که به این ترتیب پیوند شده اگر در گلدان است گلدان ها را مرتب روی سطح گلخانه می چینند، جای گلدان ها باید ۱۰ درجه سانتیگراد حرارت داشته باشد. از اوایل سال پیوندها شروع به نمو کرده جوانه ها رشد می نمایند ولی تا مدتی که محل پیوند خوب بهم جوش بخورد نباید آنها را در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار داد، تا کم کم به هوای خارج عادت کرده و پاییز بعد که از خطر جست آنها را در هر جا مایل باشند بکارند. سال بعد باید بوته های پیوند شده را کاملا مراقبت کرده آنها را مرتبا آب داده ضمنا از ابتلاء بوته ها به آفات و امراض نباتی پیشگیری کرد.

 

تکنیک های ازدیاد گل رز هلندی

۱) تکنیک استرینگ

پیوند یک پیوندک چوب نرم با یک برگ بر روی قلمه چوب نرم بعنوان پایه که در این صورت جوش خوردن پیوند و ریشه دادن همزمان صورت می گیرد را گویند

 

۲) استفاده از کشت بافت

استفاده از این روش گران بوده و میزان موتاسیون بالا است. اگر چه گیاهان حاصله قوی هستند ولی قطر شاخه های اصلی آنها کم بوده نسبت به سایر روشها ساقه ها کوتاه تر می باشند.

 

۳) خواباندن شاخه

زمانیکه فصل قلمه زدن نباشد برای زیاد کردن بوته های قسم خاصی از گل سرخ به طریق خواباندن شاخه متوسل می شوند. خواباندن شاخه در اقسام و جورهای پابلند که برای قلمه زدن هم مناسب است و بیشتر در اقسام رونده عملی است.

اوایل بهار قسمتی از شاخه هایی را که به اندازه کافی بلند و قابل خم شدن است را نزدیک زمین خم کرده در گلدان یا زمین پای بوته زیر خاک می کنند. پاییز یا بهار سال بعد که شاخه های خوابانده شده ریشه کرده است آنها را از بوته اصلی جدا کرده و موقع مقتضی با کمال احتیاط بیرون آورده در نقطه دیگر می کارند.

 

شرایط نگهداری بعد از کاشتن گل رز هلندی

بعد از کاشتن گل رز هلندی می بایست به ان رسیدگی شود برای مثال:

۱- گل رز هلندی به نور زیادی نیاز دارد و می بایست در مقابل نور خورشید قرار بگیرد.

۲- همچنین گل رز هلندی به رطوبت کافی نیاز دارد تا بتواند به خوب رشد کند.

۳- برای حاصلخیزی بهتر این گیاه باید به ان کود و یا مواد آلی مناسب اضافه نمود.

۴- بهترین خاک برای رشد این گیاه مخلوطی از خاک، ماسه، کود حیوانی و ماسه می باشد.

۵- دمای مناسب برای رشد این گیاه بین ۲۰ الی ۲۵ درجه سانتی گراد می باشد.

 

آموزش کاشت گل رز هلندی و ایرانی در خانه

 

تغذیه ی مورد نیاز بعد از کاشتن گل رز هلندی

کاشتن گل رز هلندی به مراقبت خاص خود نیاز مند می باشد. برای مثال این گل نیاز به کود دهی داشته و باید سم پاشی شوند.

همچنین برای مثال بعد از کاشتن گل رز هلندی بهتر است در اواسط بهار از سولفات منیزیم و کود برای رشد بهتر گیاه استفاده شود.

این گیاه برای رشد مناسب و گل دهی مطلوب باید آبیاری آن نیز مناسب باشد که در زیر توضیح داده شده است.

 

آبیاری بعد از کاشتن گل رز هلندی

بعد از کاشتن گل رز هلندی نیاز است به ان آب کافی رسانده شود. ولی باید دقت گردد اصلا گل را در آب غرق نکنید زیرا سبب پوسیده شدن آن می شود. در تابستان بعد از کاشتن گل رز هلندی بهتر است ان را روزی دو بار ابیاری نمایید. آبیاری زیاد بعد از کاشتن گل رز هلندی سبب ایجاد قارچ نیز بر روی تنه و ساقه های آن می شود.

بهتر است بعد از کاشتن گل رز هلندی از مالچ برای اطراف گیاه استفاده گردد تا در مصرف آب نیز صرفه جویی گردد. دقت نمایید که فاصله ی مالچ تا خود تنه ی اصلی باید حدود سه سانتی متر باشد.

لازم به دکر بوده که با دانستن نکات بالا در مورد کاشت گل رز هلندی شما می توانید یک گل رز هلندی را تکثیر نموده و از گل دهی ان لذت ببرید.

 

روش کاشت گل رز در گلدان

گلدان مناسب انتخاب کنید.

گلدان چوبی مناسب است. گلدان پلاستیکی رطوبت را نگه می دارد، در حالی که گلدان سفالی خاک را سریع خشک می کند. رز کوچک تر مینیاتوری (از 12 تا 36 سانتی متر به گلدانی با عمق حداقل 12 تا 16 سانتی متر و رز استاندارد 60 تا 90 سانتی متر به گلدانی با عمق حداقل 36 سانتی متر نیاز دارد. مطمئن شوید که گلدان زهکشی شده است.

 

خاک را تقویت کنید.

یک قاشق ماده ارگانیک مانند کود کمپوست، کمپوست قارچ یا کمپوست باغچه استفاده کنید. برخی از باغبان ها از یک قاشق خزه پوده زار (برای حفظ رطوبت) و یک قاشق کود استخوان (حاوی نیتروژن و فسفر) اضافه می کنند. افزودن گرده پلیمر (موجود در گلفروشی ها و گلخانه ها) نگهدارنده آب می تواند رطوبت را جذب کرده و با خشک شدن خاک آن را آزاد کند.

هر هفته و طی رشد گیاه آن را مغذی کنید. از کود مایع ماهی استفاده کرده یا کمپوست چای تهیه کنید (یک مشت کمپوست یا کمپوست کود را با یک گالن آب مخلوط کنید).

 

گیاه را خوب بکارید.

ریشه ها را در خاک قرار داده و بوته آن باید 2 تا 4 سانتی متر از لبه گلدان پایین تر باشد. خاک مناسب را به گلدان اضافه کنید.

 

به اندازه کافی آبیاری کنید.

روزانه گلدان را بررسی کرده و زمانی که خاک خشک شد به گیاه آب بدهید. اگر در یک منطقه خشک زندگی می کنید می توانید یک سیستم آبیاری قطره ای طراحی کرده و تایمر هم تنظیم کنید. در این صورت رطوبت خاک حفظ می شود. 1 تا 2 سانتی متر شن و سنگ ریزه بر روی خاک گلدان می تواند رطوبت خاک را حفظ کرده و در عین حال در خاک فرو نرود.

 

گیاه را در مقابل تغییرات شدید آب و هوایی محافظت کنید.

در هنگام تغییر گلدان خاک و گل را به شکل کامل از گلدان قبلی برداشته و در گلدان جدید بکارید. ریشه را محافظت کنید. یادتان باشد بخشی از زیبایی این گیاه گلدانی در قابل حمل بودن آن نهفته است. در صورتی که زیاد در برابر نور خورشید ظهر قرار گرفت آن را به سایه منتقل کنید. در زمستان گیاه را از باغچه به نقطه محافظت شده ای منتقل کنید تا ریشه ها یخ نزند. یک گاراژ بدون حرارت می تواند برای نگهداری گیاه مناسب باشد. برای این منظور باید گیاه را در پلاستیک پیچیده و یا به صورت پیچیده شده در پلاستیک در کلمن یخ نگه داری کنید.

 

آموزش کاشت گل رز هلندی و ایرانی در خانه

 

جاهای مناسب برای پرورش گل رز

روی قسمتی از دیوار بالکن

بسیاری از رزها در قسمت آفتابی خانه و دور از بادهای زمستانی خوب رشد می کنند. اگر بتوانید سنگ روی بالکن را برداشته و داخل آن را با حداقل 36 سانتی متر خاک پر کنید می توانید داخل آن رزهای زیبا بکارید. گل های پیچک هم حداقل به 24 سانتی متر خاک نیاز دارند.

 

بالکن، پلکان و یا پیاده رو

انواعی از رزها حداکثر تا 120 سانتی متر رشد می کنند. بنابراین می توانید آنها را در بالکن و تراس قرار دهید. این گل ها را در فاصله با هم بکارید تا بوته های آن حین رشد کردن باهم برخورد نکنند.

 

بوته های پرگل

انواع پرگل رز برای ایجاد یک باغچه زیبا و رنگارنگ مناسب هستند. رز میدی لند برای رشد در باغچه مناسب است.

 

ایجاد یک مکان ساده

با انتخاب یک رز مناسب و قرار دادن آن در یک گوشه خلوت خانه می توانید یک طراحی زیبا خلق کنید. از گل رز عطری استفاده کنید. در این صورت به جای اینکه گوشه خلوت خانه را از گل پر کنید به سادگی آن را تزئین کرده اید.

 

بوته های مختلف رز

می توانید شاخه های مختلف رز را در یک گلدان کنار هم بکارید. برای این کار می توانید انواع گل رز رنگی را در کنار هم بکارید تا جلوه زیبایی پدید آید. گل رز از آن گل هایی است که باید در بهترین حالت ممکن وجود داشته باشد. بنابراین همیشه باید مراقب ساقه و تنه آن باشید تا ایستاده بماند. می توانید تنه آن را به یک چوب ببندید تا خم نشود و نشکند.

 

آموزش پرورش گل رز درگلدان

گل های رز عاشقانه و زیبا برای پروفایل

عکس گل های رز، عاشقانه و زیبا (1)

گیاهان آرام بخش برای رفع استرس در آپارتمان (عکس)

 

Dutch and Persian rose planting training at home

راهنمای اقامت و مهاجرت
بیوگرافی هنرمندان