وقایع و رویدادهای خواندنی، جالب Interesting readable events and happenings و تاریخی 2 فروردین برابر با 22 مارس تقویم میلادی است. و با گردش تقویم 8 شعبان می باشد. از خواندن و رویدادهای بسیار جالب و جذاب این بخش از تفویم تاریخ نازوب لذت ببرید.
روزی که در Date of pregnancy تاریخ آبستن وقایع و اتفاقات زیادی در ایران و جهان بوده است. به مرور برخی از این وقایع میپردازیم.
شروع می کنیم با گودی فرایدی یا جمعه نیک و به صلیب کشیدن مسیح! و به پایان می رسانیم با اولین زن خلبان و جنگنده در سراسر جهان
آدینهٔ نیک یا جمعهٔ نیک یا آدینهٔ مقدس (به فرانسوی: Vendredi saint)(به انگلیسی: Good Friday) روز بزرگداشت مصلوب شدن و درگذشت مسیح است و گاهی با عید پسح یهودیان مصادف میشود. آدینه پاک رویدادی مهم در مسیحیت است، که نشان دهنده فداکاریها، از خودگذشتگیها، درد و رنج در زندگی عیسی مسیح است.
این روز مربوط به هفتهٔ مقدسی است که عیسی در یکشنبهٔ نخل به بیتالمقدس وارد شد و پس از دستگیری توسط سربازان رومی و تحمل مصائب و سختیها بر فراز تپه گلکتا در اورشلیم به صلیب کشیدهشد.
روز شنبه پس از آدینهٔ نیک، شنبه مقدس و یکشنبه دو روز پس از آدینهٔ نیک عید پاک است.
گود فرايديGood Friday = هالي فرايدي (جمعه مقدس) مصادف با 22 مارس بود. در اين روز در سال 33 ميلادي، حكمران رومي وقت اورشليم، مسيح را مصلوب كرد.
قرن ها است كه مسيحيان در برخي از كشورها در اين روز چگونگي مصلوب كردن مسيح (Crucifixion = اعدام با شكنجه) را به نمايش مي گذارند تا مؤمنين مسيحي شكنجه اي را كه مسيح در آن زمان تحمل كرد مجسم كنند. در پاره اي از مناطق مسيحي نشين، مسيحيان داوطلب مي شده اند كه همانند مسيح آنان را بر صليب ميخكوب كنند تا همان درد را تحمل كنند.
به عبارت ديگر؛ كف دستها و پايشان را با ميخ و ضربه چكش به تخته هاي متقاطع صليب بكوبند و مدتي را به همان حالت باقي بمانند. اين كار در كشور فيليپين كه داراي تقريبا هشتاد ميليون مسيحي است همه ساله همچنان انجام و عكس و خبر آن در رسانه هاي سراسر جهان منعكس مي شود.
صليب واقعي كه مسيح بر آن ميخكوب شد و به همان صورت بر آن باقي ماند، بعدا توسط Iranian Army ارتش ايران كه روميان را از فلسطين بيرون راند به شهر تيسفون (پايتخت ايران در كنار دجله) منتقل شد كه به خواست و اصرار هراكليوس امپراتور روم شرقي به اورشليم بازگردانيده شد و درست روز 22 مارس سال 630 ميلادي در جاي سابق خود قرارگفت. روميان در سال 337 ميلادي (304 بعد از مصلوب شدن مسيح) اجازه يافتند تا اگر بخواهند مسيحي شوند.
کنستانتين يکم
كنستانتين يکم امپراتور مقتدر همه قلمرو روم 22 مارس سال 337 ميلادي درگذشت. طبق برخي محاسبات تقويمي تازه، ت مرگ او 22 ماه مه اين سال اتفاق افتاده است!.
از كارهاي مهم كنستانينن دستور ساختن شهر بزرگي در كنار تنگه بسفور و در محل مهاجرنشين قديمي يونانيان (بيزانتيوم) است كه به نام وي، كنستانتينوپل Constantinople (شهر كنستانتين = قسطنطنيه) ناميده شد كه از سال 1453 پس از تصرف آن به دست تركان عثماني، به اسلامبول (شهر اسلام) تغيير نام داده شده كه به تدريج و بويژه پس از تغيير الفباي ترکيه، استانبول تلفظ مي شود.
كنستانتين يکم يازدهم ماه مه سال 330 ميلادي دستور ساختن كنستانتينوپل (قسطنطنيه) را صادر كرد تا پايتخت شرقي امپراتوري روم و نزديك به ايران باشد؛ زيرا با روي كار آمدن ساسانيان و احياي ناسيوناليسم سازش ناپذير ايراني – راهي جز اين، براي امپراتوري روم باقي نمانده بود.
ديگر از كارهاي مهم كنستانتين كه تا به امروز باقي مانده و رعايت مي شود، قرار دادن «روز يكشنبه» به عنوان تعطيل عمومي هفتگي است. کنستانسين يکم هفتم مارس 321 ميلادي يکشنبه را تعطيل عمومي اعلام داشت و در سوم ژوئيه همين سال اعلام كرد كه از آن پس تعطيلي يكشنبه ها در سراسر قلمرو روم اجباري خواهد بود و روز استراحت است.
علت اجباري کردن تعطيلي يکشنبه ها اين بود، که بسياري از کسبه نخستين اعلاميه او را (که سه ماه پيش از آن صادر شده بود) سرسري گرفته و رعايت نمي کردند.
كنستانتين كه پس از پيروزي بر رقيبان داخلي، 28 اكتبر سال 312 ميلادي خود را امپراتور همه روم اعلام داشته بود بعدا بدون اينکه دين باستاني روم را تغيير دهد پذيرفته بود كه اتباع مسيحي را تحمل خواهد کرد. او بعدا مخالفت و يا تخريب اديان و معابد ديگر را هم ممنوع کرد.
به دستور كنستانتين، طاق نصرت معروف شهر روم ساخته شد. كنسانتين در شهر قسطنطنيه مدفون است.
امپراتوري روم از سال 306 دچار رقابت ژنرالها و مدعيان متعدد امپراتور شدن و جنگ داخلي بود. مورخان نوشته اند كه اگر ايران در آن زمان به جاي نايب السلطنه داراي رئيس كشور بود، كار روم همان زمان پايان يافته بود. شاه ايران در آن زمان يك كودك بود كه در سال 310 ميلادي 17 ساله شد و به نام شاپور دوم (ذوالاكتاف) خود زمام امور را به دست گرفت و بعدا دوبار روميان را شكست سخت داد.
1622 – بومیان (سرخپوستان) ویرجینیای جنوب شرقی که پی به نیّات انگلیسی ها از ورود به آمریکای شمالی و استقرار در این منطقه و ایجاد کلنی جیمز تاون برده بودند آنان را که حدود هزار تن بودند مردم حمله قراردادند. در این حمله 347 مهاجر انگلیسی کشته شدند. انگلیسی ها 15 سال بود که در آمریکای شمالی (ویرجینیای جنوب شرقی) مستقر شده و به تصرف و تملّک اراضی بومیان دست زده بودند.
جوزف پريستلي
نادر شاه پادشاه ایرانیان که ارتش امپراتور مغول تبار هندوستان را شکست داده و این امپراتور تسلیم او شده بود در این روز مراسم نوروز را در كاخ «شاهجهان در دهلی» برگزار كرد. نادرشاه در جريان لشكركشي به هند، پس از شكست دادن ارتش 360 هزار نفري اين كشور در دشت کرنال و دريافت تاج پادشاهي هند از دست امپراتور شکست خورده این کشور، براي ورود به دهلي منتظر فرارسيدن نوروز شد تا در روزي سعد به اين آرزو برسد و روز 20 مارس وارد دهلي شده بود. نادرشاه به نوروز و آيين هاي آن علاقه مندي فراوان داشت.
كاخ شاهجهان
وي سكه خود موسوم به «سكه نادري» را در سال 1735 ميلادي، در مراسم سلام نوروز رايج ساخت و تعدادي از آن را به رسم عيدي به منشي ها و افسران خود داد كه در يك طرف سكه نقش شده بود: «الخير في ماوقع» و در طرف ديگر سكه اين عبارت ضرب شده بود: «نادرِ ايران زمين». اين عبارت نشان مي دهد كه نادر يک ناسيوناليست و خواهان احياي امپراتوري ايران در چارچوب مرزهاي عهد ساسانيان، اشكانيان و هخامنشيان بود.
توماس جفرسون
در 22 مارس 1881م اتحاديه بين المللي فوتبال به منظور نظارت بر مسابقه هاي فوتبال در ميان كشورهاي جهان به وجود آمد. تا قبل از تشكيل اين اتحاديه، مسابقات فوتبال در داخل كشورها و به صورت غير رسمي انجام ميشد. اتحاديه بين المللي فوتبال كه هم اكنون فيف ا International Football Federation (فدراسيون بين المللي فوتبال) خوانده ميشود، با هدف انجام مسابقات فوتبال، ميان تيم هاي ملي كشورها با سازماندهي و قوانين يكسان، تأسيس شد. لازم به ذكر است كه اولين مسابقه بين المللي رسمي فوتبال در سال 1901، ميان انگليس و آلمان برگزار شد.
1922 – يك دادگاه انگليسي مهاتما گاندي استقلال طلب معروف هند و مبتكر «مبارزه منفي» و مبارز بزرگ ضد استعمار را به جرم مخالفت با انگلستان به شش سال زندان محكوم كرد.
اتحاديه يا جامعه عرب اتحاديهاي است كه به پيشنهاد ملك فاروق پادشاه وقتِ مصر و با امضاي پيماني توسط دولتهاي سوريه، عراق، اردن، عربستان، مصر و يمن در 22 مارس 1945م به وجود آمد.
طرح تأسيس اين اتحاديه در اجلاسي كه در 25 سپتامبر 1944م در بندر اسكندريه مصر تشكيل شد به تصويب رسيده بود و هدف از تشكيل اين اتحاديه، حفظ تماميت ارضي و استقلال كشورهاي عضو و برقراري همكاري نزديك سياسي، اقتصادي و فرهنگي ميان اعضا بوده است. در نخستين كنفرانس اين اتحاديه، نمايندگاني از Palestinian Arabs اعراب فلسطين هم شركت داشتند و هدف اتحاديه نيز بيشتر مبارزه با فكر تشكيل يك دولت يهودي در فلسطين بود.
پس از تشكيل رژيم صهيونيستي و وقوع جنگهاي اعراب و اسرائيل، اتحاديه عرب با هدف مبارزه با اين رژيم و احقاق حقوق فلسطينيها به فعاليت خود ادامه داد ولي با بروز اختلاف بين خود كشورهاي عربي، جلسات اين اتحاديه بيشتر به بحث و گفتگو درباره مسائل مورد اختلاف اعراب اختصاص يافت.
پس از چندي كشورهاي عربي ليبي، سودان، تونس، مغرب، الجزاير، بحرين، جيبوتي، كويت، لبنان، موريتاني، عمان، قطر، سومالي، امارات متحده عربي و سازمان آزادي بخش فلسطين نيز به اين اتحاديه پيوستند و اتحاديه عرب با بيش از بيست كشور عربي، كار خود را ادامه داد. در سال 1950، تعدادي از اعضاي اتحاديه، يك قرارداد امنيت جمعي امضا كردند و در 1962م اين اتحاديه تصميم به ايجاد يك فرماندهي نظامي مشترك گرفت.
اما همكاريهاي نظامي در اتحاديه عرب، عملاً تحقق نيافت و كشورهاي خط مقدم نبرد با رژيم صهيونيستي در جنگهاي خود با اين رژيم تنها ماندند. در سال 1979م به دنبال امضاي قرار داد جداگانه صلح بين مصر و The Zionist regime رژيم صهيونيستي در كمپ ديويد، مصر كه خود بنيانگذار اتحاديه عرب بود، از اين سازمان اخراج شد و مقر اتحاديه عرب از قاهره به تونس انتقال يافت.
ده سال بعد در سال 1989م، مصر مجدداً به عضويت اتحاديه پذيرفته شد و با توجه به اين واقعيت كه در سياست مصر نسبت به اسرائيل تغييري حاصل نشده است، پذيرش مجدد مصر به عضويت اتحاديه عرب را ميتوان به عنوان عقب گرد سياست اتحاديه عرب در قبال رژيم صهيونيستي تلقي نمود.
اتحاديه عرب علي رغم در اختيار داشتن Vast lands and wealth سرزمينهاي وسيع و ثروت و منابع انبوه خدادادي، نقش چندان مهمي در سياستهاي كلان جهان ندارد و در بسياري از مسائلي كه حتي به خود جامعه عرب مربوط ميشود منفعلانه عمل ميكند. علاوه بر اين، وجود اختلافات متعدد در داخل اتحاديه عرب، مانع از مطرح شدن اين اتحاديه به عنوان نهادي قدرتمند و صاحب نفوذ در منطقه و جهان شده است.
عصر روز دوم فروردين 1342 ش برابر با 25 شوال 1382 ق و مصادف با شهادت امام صادق(ع) بود. به همين مناسبت از طرف آيتاللَّه گلپايگاني، مجلس سوگواري در مدرسه فيضيه قم برپا گرديد. پس از شروع مراسم، ناگهان افرادي كه خود را به شكل دهقانان و مردم عادي درآورده بودند، مجلس را به هم زدند. با واكنش مردم و طلاب نسبت به اين موضوع، نيروهاي پليس وارد عمل شده و به ضرب و جرح مردم و طلبهها پرداختند.
در اين واقعه، مزدوران پهلوي، تعدادي از طلبهها را از طبقه دوم و پشت بام فيضيه به حياط پرت كردند. عده زيادي كشته و زخمي شدند. اين تهاجم وحشيانه، باعث خشم شديد امام، موضعگيري عليه رژيم و انزجار مردم از نظام طاغوتي گرديد. همزمان با هجوم مأموران رژيم شاه به فيضيه، درگيريهاي مشابهي در مشهد و تبريز روي داد و علاوه بر ضرب و جرح مردم، تعدادي نيز دستگير شدند.
وي در 25 مارس 1975 به دست برادرزاده اش فيصل ابومساعد در Royal Palace کاخ سلطنتي رياض با شليک دو گلوله کشته شد.
ملك فيصل
1995 – Russian astronaut Soyuz spacecraft فضانورد روسی فضاپیمای سایوز، والری پولیاکوف، پس از ۴۳۷ روز از ایستگاه فضایی میر به زمین بازگشت و رکورد طولانیترین سفر فضایی را به خود اختصاص داد.
والری پولیاکوف
رشد فزاينده جمعيت و افزايش مصرف آب، قطع بي رويّه درختان جنگلها و تغيير اكوسيستم طبيعت، رشد شهرسازي و افزايش صنايع آلوده كننده آب، شيوههاي نامناسب و غير اصولي كشاورزي، احداث سدهاي مخزني و ايجاد درياچههاي مصنوعي، همگي از عوامل نابودي چرخه منظم آب در سطح جهان است كه نوعي تهديد جدي براي جامعه بشري محسوب ميشوند. از اينرو و در راستاي آگاه ساختن جهانيان به اهميت روزافزون آب و ايجاد سيستمهاي جهاني و توسعه منابع آب، در كنفرانس جهاني توسعه و محيط زيست كه در سال 1992م در شهر ريودو ژانيروي برزيل تشكيل شد، روز بيست و دوم مارس برابر با دوم فروردين به عنوان روز جهاني آب معين شد و در مجمع عمومي سازمان ملل متحد به تصويب رسيد.
آنتونی فان دیک
رابرت میلیکان
ریس ویترسپون
یوهان ولفگانگ گوته
شیخ احمد یاسین در سال ۱۹۳۷ در روستای الجوره از توابع شهرستان مجدل در جنوب نوار غزه به دنیا آمد. سه سال بیشتر نداشت که پدرش را از دست داد.[نیازمند منبع] او به همراه خانوادهاش پس از جنگ ۱۹۴۸ به نوار غزه پناهنده شد. احمد یاسین در جوانی در اثر یک حادثه فلج شد اما این حادثه وی را از فعالیتهای اجتماعی و تحصیلی دور نکرد و او به عنوان معلم ادبیات عرب و تربیت اسلامی به کار مشغول شد.
در مساجد غزه به سخنرانی و تدریس پرداخت و به مشهورترین سخنرانان نوار غزه تبدیل شد.
فعالیتهای سیاسی
در سال ۱۹۸۳ به اتهام نگهداری اسلحه و تشکیل سازمان نظامی و فعالیت علیه اسرائیل بازداشت و در دادگاه نظامی اسرائیلی محاکمه و به ۱۳ سال زندان محکوم شد.
ایجاد حماس
او در سال ۱۹۸۷ به همراه گروهی از فعالان اسلامگرا، جنبش مقاومت اسلامی (حماس) را در غزه بنیان گذاشت.
در سال ۱۹۸۵ در چار چوب تبادل اسراء میان دولت اسرائیل و جنبش آزادیبخش فلسطین پس از تحمل ۱۱ ماه زندان، آزاد شد. در سال ۱۹۸۸ نیروهای دفاعی اسرائیل با یورش به منزلش، او را مورد بازجویی قرار داده و تهدید به تبعید به لبنان کردند.
در ۱۶ اکتبر ۱۹۹۱ دادگاه نظامی با کیفر خواستی در ۹ بند، او را به اتهام تشویق برای ربودن و قتل سربازان اسرائیلی، تأسیس حماس و تشکیل دستگاههای امنیتی و نظامی متهم کرده و او را به حبس ابد به علاوه ۱۵ سال زندان محکوم کرد.
در روز چهارشنبه ۱۱ آبان ۱۳۷۶ در توافقی که میان اردن و اسرائیل بسته شد و در مقابل آزادی دو جاسوس سازمان اطلاعات و وظایف ویژه اسرائیل (موساد) که در جریان ترور خالد مشعل رئیس دفتر سیاسی حماس دستگیر شده بودند آزاد شد.
سفر به ایران
او در ۲ مه ۱۹۹۸ (۸ اردیبهشت ۱۳۷۷) به مدت شش روز از ایران دیدن کرد و با سید علی خامنهای و محمد خاتمی دیدار و گفتگو کرد.
پایان زندگی
شیخ احمد یاسین، رهبر روحانی مردم فلسطین و بنیانگذار جنبش مقاومت اسلامی «حماس»، در روز دوشنبه بیست و دوم مارس ۲۰۰۴، برابر با دوم فروردین ۱۳۸۳ پس از نماز صبح، بههنگام ترک مسجد، توسط شلیک موشک ایجیام-۱۱۴ هلفایر از بالگرد بوئینگ ایاچ-۶۴ آپاچی ارتش اسرائیل کشته شد. در این حمله، ۹ تن دیگر، از جمله یکی از فرزندان شیخ و دو تن از محافظان او نیز کشته شدند.
خبرگزاری فرانسه بهنقل از رادیواسرائیل اعلام کرد: «آریل شارون» نخستوزیر اسرائیل، شخصاً بر عملیات ترور شیخ احمد یاسین نظارت داشتهاست.
بیشتر کشورها و مجامع بینالمللی، از جمله سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا، اتحادیه عرب، سازمان جهانی حقوق بشر، واتیکان و حتی مجامع مختلف یهودیان، اسرائیل را بهدلیل این ترور محکوم کردند.
احمد یاسین صبیحه گوکچن
صبیحَه گوکچَن (به ترکی استانبولی: Sabiha Gökçen؛ ۲۲ مارس ۱۹۱۳ در بورسا – ۲۲ مارس ۲۰۰۱ در آنکارا) خلبان زن اهل ترکیه و دخترخوانده آتاتُرک بود. بنابر اطلاعات دانشگاه هوایی (وابسته به نیروی هوایی ایالات متحده)، صبیحه گوکچن در سن ۲۳ سالگی اولین خلبان زن هواپیماهای جنگنده در سرتاسر جهان است.
او یکی از هشت کودکی بود که مصطفی کمال آتاترک آنها را به فرزندخواندگی پذیرفته بود. فرودگاه بینالمللی صبیحه گوکچن در استانبول به یاد او نامگذاری شدهاست.
در تاریخ ششم ژانویه سال ۲۰۰۴ مقالهای در «هفتهنامه آگوس» چاپ استانبول به قلم هرانت دینک، تحت عنوان «معمای صبیحه گوگچن دختر خوانده کمال آتاتورک» به چاپ رسید. این مقاله گزیدهای از کتاب «کوه و سرنوشت» نوشته سیمون سیمونیان را شامل میشد که در سال ۱۹۷۲ در بیروت به چاپ رسیده بود.
نویسنده در این کتاب برای اولین بار از صبیحه گوکچن دختر خوانده مصطفی کمال آتاترک صحبت کرده و فاش ساخته بود که صبیحه گوکچن یک دختر یتیم ارمنی و از بازماندگان نسلکشی ارمنیها در سال ۱۹۱۵ بوده و نام واقعی او «خاتون سیبلیجیان» است.
بدنبال افشاگری هراند دینک از این ماجرا خانمی با نام «هریپسیمه سیبلیجیان» به دفتر روزنامه «آگوس» در استانبول رفته و مدعی میشود که صبیحه گوکچن خاله وی میباشد. هراند دینک با او به گفتگو مینشیند و هریپسیمه سیبلیجیان میگوید:
«مادرم «تیروهی» نام داشت من از مادرم شنیدهام که در زمان نسلکشی ارمنیان در بورسا پدر بزرگم «نرسس» و مادر بزرگم «مریم» کشته میشوند و مادرم به همراه خواهرش خاتون (صبیحه) و برادرش توسط یکی از همسایگان که اصلیتی یونانی داشت، به یتیم خانه بورسا سپرده میشوند. خواهرم خاتون خیلی کوچک و سه سال بیشتر نداشت و اکثراً گوشهگیر بود، چون هنوز نمیتوانست کشته شدن مادر و پدرمان را قبول و درد یتیم بودن را تحمل کند.
مادرم تعریف کرده، روزی کمال آتاتورک برای بازدید از بورسا به شهر آمده بود که در بازدید از یتیم خانه و دیدن غم و اندوه خواهرم خاتون که آن زمان ۱۲ سال داشت، تصمیم گرفت او را به فرزند خواندگی قبول کند.
چند روز بعد آمدند و خواهرم را که گریه میکرد و نمیدانست برای چه از ما جدا میکنند، بردند و دیگر هیچوقت نتوانستم او را ببینم. مادرم چند سال بعد که بزرگتر شده بود، با دیدن اوضاع نابسامان ارمنیان در ترکیه از یتیم خانه فرار و به همراه تعداد زیادی از ارمنیان به سوریه مهاجرت و پس از آن نیز در سال ۱۹۴۶.
در زمان مهاجرت ارمنیان به اتحاد جماهیر شوروی به ارمنستان میرود. تا آنجایی که بیاد دارم، مادرم تا آخر عمر بارها سعی نمود که با خواهر معروفش صبیحه گوکچن در ترکیه ارتباط برقرار نماید، اما اوضاع سیاسی و امنیتی اتحاد جماهیر شوروی و همچنین معروفیت صبیحه مانع از برقراری این ارتباط گردید.
صبیحه گوکچن
مرور تاریخ و رویدادهای ایران و جهان یکی از لذت بخش ترین اطلاعاتی است که می توانید در گنیجه ذهن خود داشته باشید. از همراهی وشما عزیزان با این بخش جذاب و خواندنی خرسندیم.
رابطه جنسی دهانی جعلی با مجسمه عیسی مسیح !+عکس
(14+) اجساد واقعی قدیسان مسیحی در کلیساهای روم
مراسم وحشتناک جمعه نیک مسیحیان (عکس 18-)
نخستین زن خلبان ایرانی + (عکس)
برچسبها: مطالب جذاب