لخته خونی که بر روی این پلاک تشکیل شده بود، یک شریان کوچک را به یک طرف مغز او خونرسانی میکرد، مسدود کرده بود و به فلج طرف مقابل بدن او انجامیده بود
خانم “استیسی یپس” در ماه آوریل دچار فلج صورت و اشکال در صحبت کردن شد. او با اینکه علائمش پس از مدتی برطرف شده بود، چون احتمال میداد دچار سکته مغزی شده باشد، به بیمارستان رفت. پزشکان گمان کردند که علایم او صرفا ناشی از استرس بوده است و به توصیههای برای کنترل استرس او را به خانه فرستادند.
این زن ۴۹ ساله دو روز بعد هنگام رانندگی بیحسی در طرف چپ بدنش را احساس کرد. یپس ماشینش را کنار کشید و شروع به ضبط کردن ویدئویی از خودش کرد که در احساس مورمور در بدنش و ناتوانیاش در لبخند زدن را توضیح میداد. در این ویدئو پس از حدود یک دقیقه او نشان میدهد که نمیتواند دستش را بلند کند. او در مصاحبهای گفت: فقط میخواستم این علائم را به کسی نشان دهم، چون این مشکل مربوط به استرس نبود. فکر کردم اگر این فیلم را به دکتر نشان بدهم، بهتر مشکلم را درک کند.
یپس این فیلم را به دکترهایش نشان داد و آنها تشخیص دادند که او دچار «حمله گذرای اختلال خونرسانی» (TIA) یا به اصطلاح سکته مغزی ناقص شده است. اسکن ام آر آی این تشخیص را تایید کرد. سکته ناقص یپس ناشی از آتروسکلروز – یا تجمع پلاک چربی در شریانها- بود. لخته خونی که بر روی این پلاک تشکیل شده بود، یک شریان کوچک را به یک طرف مغز او خونرسانی میکرد، مسدود کرده بود و به فلج طرف مقابل بدن او انجامیده بود.