نازوب

سلطان محمود غزنوي مهمترين حكمران غزنويان (منسوب به شهر غزنه، مقّر حکومت آنان) بود. وي با اين كه از تبار ايراني نبود به ادبيات فارسي خدمت بسيار كرد. محمود چندبار به هند شرقي حمله نظامي برد و مردم اين ديار را به مسلمان شدن ترغيب كرد كه نتيجه اش (9 قرن بعد) ايجاد كشور پاكستان بوده است.

988م:15 نوامبر سال 988 ميلادي سبكتكين ازسران طوايف معروف به«تركان غز = اغوز ها» كابل را تصرف كرد كه مورخان اين روز را سالروز تاسيس حكومت غزنويان مي دانند كه عمدتا بر ايران خاوري و گاهی تا «ری» حكومت كردند.

ساسانيان براي جلوگيري از ورود طوايف دوردست «آلتائیک» به فرارود (ماوراءالنهر)، در سرحدات شمالي اين منطقه (سير دريا = رود سيحون) پادگانهاي متعدد تحت عنوان «مرزبان» تاسيس كرده بودند كه پس از افتادن ايران به دست عرب، اين پادگانها برچيده شد و مهاجرت آن طوايف به «فرارود» آغاز گرديد و عباسيان و پيش از آنان حتي امويان به استفاده از مردان اين طوايف در ارتشهاي خود پرداختند كه اصطلاحا «غلام» خطاب مي شدند و از اين طريق قدرت يافتند. قدرت گرفتن سبكتكين هم از همين راه بود. وي عميقتر از پيشينيان خود در ايران خاوري پيشروي كرده بود.

سلطان محمود غزنوي مهمترين حكمران غزنويان (منسوب به شهر غزنه، مقّر حکومت آنان) بود. وي با اين كه از تبار ايراني نبود به ادبيات فارسي خدمت بسيار كرد. محمود چندبار به هند شرقي حمله نظامي برد و مردم اين ديار را به مسلمان شدن ترغيب كرد كه نتيجه اش (9 قرن بعد) ايجاد كشور پاكستان بوده است. اینکه برخی از راه اشتباه و یا تعمد، غزنویان را موسس افغانستان می دانند درست نیست. ایران پس از غزنویان قرنها یکپارچه بود. افغانستان نامی است که انگلیسی ها در قرن نوزدهم (و پس از تکمیل تصرف هندوستان) بر ایران خاوری گذاردند تا حائلی میان متصرفات روسیه در «فرارود» با هندوستان شان باشد و قبلا چنان واژه ای به این صورت بکار نمی رفت. در نیمه دوم قرن هجدهم در زمانی که احمدخان درّانی (ابدالی) افسر سابق ارتش ایران در قندهار ادعای استقلال (استقلال منطقه مسکونی طایفه خود) کرد و به هندوستان لشکر کشید واژه ای به نام افغانستان وجود نداشت.

احمدخان (که نام او از کودکی احمدشاه بود) درپی قتل نادر در کودتای ژوئن 1747 قوچان و در زمانی که کریمخان زند سرگرم سر و سامان دادن به اوضاع وطن بود به قندهار رفته و در اکتبر همان سال (سال 1747) در اجتماع سران طایفه ابدالی و پشتون های منطقه قندهار اعلام استقلال کرده بود. احمدخان درجریان لشکرکشی نادر به هندوستان و تصرف دهلی با او بود و چون در آن لشکرکشی با وضعیت هند آشنا شده بود، بعدا خود مستقلا به آنجا تعرض نظامی کرد و همین تعرّض انگلیسی هارا متوجه ایران خاوری و اهمیت استراتژیک آن و توان و روحیه جنگی پشتونها کرد. دولت لندن که نگران تعرض دیگری از ناحیه پشتونها به هندوستان خود بود برای تجزیه این طوایف، «مورتیمر دوراند» را مامور تعیین مرز افغانستان و هندوستان کرد و وی این خط مرزی 2 هزار و ششصد کیلومتری را به گونه ای ترسیم کرد که طوایف پشتون میان افغانستان و هندوستان (اینک پاکستان) تقسیم و بیشتر آنها سهم هندوستان شوند که اینک در شمال غربی پاکستان ـ ایالت های خودمختار وزیرستان، سرحد و … ساکن هستند، پاتان خوانده می شوند و بزرگترین شهر شان پیشاور است.

1804م:به نوشته پروفسور بليک، هنري مارتين Henry Martyn رئيس ميسيون انگليکن (مذهب انگليسي ها) در ايران، در يادداشتهاي روزانه خود در ذيل 15 نوامبر 1804 (بيش از دو قرن پيش) نوشته است که ايرانيان در طول روز از ارتکاب فساد (تقلب، فتنه گري، دروغگويي، ارتشاء و …) ابا ندارند، ولي نماز بامدادي آنان و دعايشان و ذکر خدا ترک نمي شود و ….

همزمان با هنري مارتين، سرجان ملکم که در دهه اول قرن نوزدهم به سمت فرستاده انگلستان به ايران آمده بود و متناوبا ده سال در ايران بود همين مطالب را به زباني ديگر در کتاب خود آورده و ايرانيان آن عهد را مردمي خودخواه، متمايل به استبداد و متلون خوانده بود. به زعم اين دو انگليسي، ايرانيان نياز به يک انقلاب اخلاقي – فرهنگي دارند تا از لحاظ پاکي نيت و رفتار و کردار خوب به پايه مطلوب عهد باستان خود بازگردند.

دکتر بينا (استاد متوفاي تاريخ دانشگاه تهران) در مقدمه کتاب خود مربوط به تاريخ پس از نادر شاه، برخي از علل گرايش ايرانيان بعد از ساسانيان را به برخي ضعف ها نظير دروغگويي و دورنگي و نيز عقب ماندگي آنان را ذکر کرده است.

1977م:تظاهرات گسترده و بي سابقه ضد شاه در واشنگتن كه 29 سال پيش در روزي چون ديروز آغاز شده بود 15 نوامبر 1977 در حالي كه وي و زنش فرح در مدخل كاخ سفيد مورد استقبال كارتر قرار مي گرفتند و طبق برنامه، سران دوكشور قرار بود در محوطه باز سخناني بيان مي داشتند شدت يافت به گونه اي كه پليس از گاز اشك آور استفاده كرد. اين وضعيت از شبكه هاي تلويزيوني آمريكا به طور كامل پخش شد و بينندگان آنها حملات فيزيكي تظاهر كنندگان را كه عموما دانشجويان ايراني مدارس عالي امريكا بودند مشاهده كردند. گاز اشك آور تا محل تريبون سران دوكشور پراكنده شده بود، بگونه اي كه كارتر و شاه با دستمال صورتشان را پاك مي كردند. به گزارش آن روز بعضي از رسانه هاي امريكا، مقامات مربوط ايران كه چنين واقعه اي را پيش بيني كرده بودند قبلا عده اي را با هواپيما به واشنگتن فرستاده بودند كه به هواداري از شاه شعار بدهند و با مخالفان شاه درگير شوند كه اين برنامه هم به دليل انبوه مخالفان شكست خورد. گزارش مصور اين وضعيت چند روز بعد از تلويزيون تهران هم پخش شد. بعضي ازهواداران شاه بعدا كارتر را به حمايت ضمني از تظاهرات واشنگتن متهم كردند و دلايلي را هم ارائه دادند. اين تظاهرات شاه را در انظار جهانيان تحقير و باعث تضعيف او در ايران و تشديد ضديت با وي شده بود.

در نوامبر سال 2002 «كريستوفر رودي» محقق و روزنامه نگار به مناسبت بيست و پنجمين سالگرد تظاهرات ضد شاه مقابل كاخ سفيد واشنگتن كه آغاز پايان كار او خوانده شده است، در مقاله اي نوشته بود كه شاه از همان لحظه شكست جرالد فورد در انتخابات سال 1976 مي دانست كه كارتر براي كاستن از اختيارات داخلي او كارهايي خواهد كرد، زيرا كه شاه بيش از حد متعارف يك رئيس كشور خارجي، به جمهوريخواهان آمريكا نزديك شده و حتي به تبليغات انتخاباتي آنان كمك مالي غير مستفيم كرده بود. «رودي» نوشته است: كارتر اواخر سال 1978 (1357 هجري ) از طريق ماموران خود با 150 تن از افسران ارشد ايران تماس گرفته بود و به آنان اشاره كرده بود كه از شاه حمايت بي چون و چرا نكنند و آنان اين اشاره را براي خود اين گونه تفسير كرده بودند كه شاه، ديگر مورد حمايت آمريكا نيست و رفتن او مانعي نخواهد داشت.

2008م:پانزدهم نوامبر 2008 نشست دو روزه سران گروه 20 در ساختمان موزه ملي در شهر واشنگتن آغاز بکار کرد. مهمترين موضوع مورد بحث اين نشست توافق بر سر تهيه یک برنامه جهت بازگردانيدن بازار پول به مسير خود، رفع بحران مالي جهان و جلوگيري از يک مسئله مشابه در آينده بود. پیش از برگزاری این نشست، مقامات مالی چین، روسیه، برزیل و … در مصاحبه های خود صریحا و با تاکید گفته بودند که باید عامل دیگری جای دلار آمریکا در معاملات بین المللی را بگیرد زیرا که قروض آمریکا به دولت های دیگر و بانکهای مرکزی خودش (چاپ کردن اسکناس اضافی) به حدّی است که جز با تعیین جانشین برای دلار راه دیگری در دست نیست. مرور زمان نشان داد که اجلاس سران گروه 20 و نشست های مشابه دیگر در دو ماه آخر سال 2008 و در طول سال 2009 اقدامی برای رفع بحران مالی جهان نکردند و مقامات شرکت کننده حتی اظهارات خود در مصاحبه های مطبوعاتی را که در جهان تولید خوشبینی و امید کرده بود در این نشست ها مطرح نشاختند!. ادامه بحران سبب شده است که مردم و دولتها پول اضافی خود را متوجه خرید طلا کنند که بهای هر اونس آن در 13 نوامبر 2009 به مرز یکهزار و 120 دلار رسیده بود. برخی از دولتها از جمله هند و ویتنام برای جلوگیری از افزایش بهای طلا در کشورهای خود به خرید طلا از خارج دست زده اند و میزان خرید هند در اواخر سال 2009 دویست تن طلا بوده است. با توجه به اینکه کسر بودجه آمریکا امسال سه برابر شده، میزان قروض آن (فروش باوند) افزایش یافته و اگر لایحه بیمه همگانی درمان در سنای این کشور به تصویب برسد و هزینه دولت بالا برود کسر بودجه و قروض بازهم بالا خواهد رفت بعید نیست که بهای طلا هر اونس از دو هزار دلار هم بالاتر رود و بحران مالی بین المللی (کاهش ارزش دلار) با شتابی بیشتر ادامه یابد. بهای طلا در سال 2000 هر اونس 272 دلار بود.

1347م:24 آبان 1347(15 نوامبر 1968) رهي معيري غزلسراي معاصردر59 سالگي بر اثر ابتلاء به سرطان درگذشت. وي كه در سال 1288 خورشيدي (30 آوريل 1909) در تهران به دنيا آمده بود در موسيقي و نقاشي هم ذوق و مهارت داشت. رهي فرزند معيرالممالك ـ يكي از رجال عصر قاجار بود. وي علاوه بر غزل؛ مثنوي و ترانه هم مي سرود. در سال 1964 در تهران، مجموعه اي از اشعار او تحت عنوان «سايه عمر» انتشار يافته بود. بر پايه اشعار رهي، دهها آهنگ موسيقي ساخته شده و به صورت ترانه در آمده اند كه معروفترين اين غزلها «سوز دل» عنوان دارد كه قبلا توسط بانو دلكش خوانده شده بود و اخيرا هم بانو «شكيلا» آن را خوانده است. ترانه هاي معروف ديگرش عبارتند از: «من از روز ازل»، «خزان عشق»، «تنها ماندم»، «شب جدايي»، «نواي ني» و …. رهي، خود نيز چند آهنگ موسيقي ساخته است ازجمله آهنگ «ديدي كه رسوا شد دلم» و ….

2004م:تئودور تيلور سازنده بمب هاي اتمي خيلي كوچك، گلوله اتمي توپ و مين اتمي و نيز موتور اتمي براي سفينه هاي ستاره پيما در نوامبر 2004 در يك خانه سالمندان در مريلند آمريكا از بيماري قلب و عروق درگذشت. وي 79 ساله بود. دكتر تيلور همه پيش بيني ها را كرده بود جز مردن در تنهايي و در خانه سالمندان كه به وجود كمبودها در اين خانه ها اعتراض فراوان شده است.

دكتر تيلور كه پس از نيم قرن فعاليت و اختراع در آزمايشگاه ملي اتمي آمريكا در لاس آلاموس بازنشسته شده بود در سالهاي پاياني عمر و پيش از انتقال به خانه سالمندان به نوشتن كتاب پرداخته بود. وي در اين كتابها نگراني خود را از وقوف ناراضيان به رموز ساختن بمب هاي كوچك اتمي (قابل حمل در جامه دان و كيف دستي) و بكار گيري آنها توسط وسائلي نظير خمپاره انداز عيان ساخته و از اختراع سلاحهاي اتمي مينياتوري ابراز پشيماني كرده بود. وي در مصاحبه اي گفته بود كه اگر اين سلاحهاي بسيار كوچك اتمي به دست عوامل خشم و نارضايي بيافتند و افراد با افكار آرناشيستي بر اين قبيل سلاحها دست يابند، جهان چهره ديگري به خود خواهد گرفت و ….

دكتر تيلور باور نمي كرد كه عاقبت كار او انتقال به خانه سالمندان و تنهايي و نياز به كمك كاركنان نگهداري از سالمندان باشد. 
 

2004م:نهم نوامبر 2004پليس كاليفرنيا جسد بانو آيريس چانگ نويسنده 36 ساله كتاب پر سر و صداي « تجاوز به نانكينگ » را كه با يك گلوله كشته شده بود در اتومبيلش در لاس گاتوس يافت و پس از به دست آوردن نامه اي از او در خانه اش در منطقه سن حوزه اعلام كرد كه خودكشي كرده است. متن نامه منتشر نشده است. پليس به نقل از «برت داگلاس» شوهر « آيريس » گفته است كه آيريس پس از نوشتن نامه چند بار آن را خوانده و اديت و دوباره نويسي كرده بود!. آيريس چيني تبار در شهر پرينستون ايالت نيوجرزي آمريكا به دنيا آمده بود و از يك دانشگاه ايلي نوي ليسانس روزنامه نگاري و از دانشگاه جانزهاپكينز فوق ليسانس كتاب نويسي ( رايتينگ ) گرفته بود. پدر او يك پزشك و مادرش استاد دانشگاه بود. آيريس پس از مدتي خبرنگاري براي اسوشيتدپرس و روزنامه شيكاگو تريبيون تصميم به نوشتن كتابهاي مستند و غير تخيلي گرفت. او گفته بود: تهيه خبر طبق دستور سردبير است، نه خواست خبرنگار و تنظيم و انتشار آن نيز توسط دبير مربوط صورت مي گيرد بنا براين، همه آن قلم و استنباط خبرنگار از رويداد نيست، و اين چنين روزنامه نگاري او را اقناع نمي كند. يك روزنامه نگار وقتي مي تواند آن چه را كه در دل و مغز دارد به رشته تحرير درآورد كه خودش ناشر روزنامه باشد و چون او استطاعت داشتن يك روزنامه ندارد؛ لذا كتاب نويسي را حرفه خود قرار مي دهد و كتابها را آن طور مي نويسد كه هركدام يك تاريخ و يك روزنامه محدود به يك موضوع باشند. آيريس اين مطلب را پيش از ظهور روزنامه هاي اينترنتي ( آن لاين ) كه انتشار آنها هزينه زياد ندارد و يك نفره هستند بيان داشته بود. نخستين كتاب آيريس كه مادر يك پسر است « نخ هايي كه كرم ابريشم مي تند » عنوان داشت و شرح ناراضي شدن دكتر « تسين هسو شن » دانشمند چيني تبار آمريكايي از عمليات ترس آور و سوء ظن زاي معروف به مكارتيسم( ضد كمونيستي ) در آمريكا بود كه بالاخره به بازگشت « تسين » به چين و ساختن موشك قاره پيما براي كشور پدري اش انجاميد و قدرت اتمي ــ موشكي چين به وجود آمد. كتاب معروف ديگر او « چينيان در آمريكا » بود كه بمانند ساير تاليفات آيريس، سبك تاريخ نگاري ژورناليستي دارد. وي در اين تاليف از خشونت سفيد پوستان با نخستين مهاجران چيني و اخراج گروهي آنان از غرب آمريكا و كانادا و رواج ترس «خطر زرد» در آمريكاي شمالي، تا وفاداري چينيان در هر نقطه اي كه باشند به فرهنگ خود را شرح داده است. تاليف پر سر و صداي آيريس كه بر زبان ماندارين چيني مسلط بود كتاب « تجاوز به نانكينگ ( نانجينگ ) » است كه نتيجه بررسي در محل، خواندن اسناد و مصاحبه با سالخوردگان شاهد عيني ماجرا بود. اين كتاب كه نخستين چاپ آن به زبان انگليسي نيم ميليون فروش داشت به چند زبان ديگر ترجمه شده و شرح تصرف شهر نانكينگ پايتخت وقت چين به دست نيروهاي ژاپني در سال 1937 و قتل 300 هزار غير نظامي و تجاوز به 80 هزار زن از ساكنان شهر در طول اشغال آن توسط ژاپني هاست. آيريس هدف خود از انتشار اين كتاب را چنين شرح داده است: دست هايي در كار بوده كه نخواسته و يا نگذاشته است كه هالوكاست چيني ها به گوش جهانيان برسد. به نظراو فاجعه نانكينگ قابل مقايسه با آن چه را كه هيتلر با يهوديان كرد نيست. ژاپني ها با شمشير روده هاي مردم نانكينگ را بدون داشتن كوچكترين گناه و دليل درآوردند، مردان را اخته كردند، سينه زنان را بريدند، جوانان را به ديوار ميخ كردند، هركس را خواستند تا كمر در خاك كردند و سپس سگهاي گرسنه را به جانشان افكندند تا آنها را قطعه ــ قطعه كنند، مقامات شهر را به دو اتومبيل در خلاف جهت يكديگر بستند و از هم دريدند، مادر و پدرها را كشتند و كباب كردند و فرزندان آنان را وادار به خوردن اين كباب كردند و …. چرا اين همه خشونت و عمل خلاف انساني را انجام دادند؟!. چرا سعي شده بود كه اين فاجعه انساني بي سابقه، به همان صورتي كه اتفاق افتاده بود در تاريخ بشر ذكر نشود تا عبرت آموز باشد؟!، چه دستهايي در كار بوده ؟ و ….

اين كتاب چنان چينيان را به خشم آورده كه از زمان انتشار كتاب مانع تحكيم پيوند چين و ژاپن شده و ادعاي غرامت و عذرخواهي رسمي از دولت ژاپن كرده اند و توليدات ژاپني از چشم آنان افتاده و يكي از عوامل شكست اقتصادي ژاپن بوده است. بانو آيريس در حال نوشتن كتابي در باره خشونت ژاپني ها در فيليپين با افراد يك واحد زرهي آمريكايي بود كه در آغاز جنگ دو كشور به اسارت آنان درآمده بود كه درگذشت.

تنها دليل به دست آمده درباره خودكشي اين مولف اين است كه بانو آيريس از پزشك خود خواسته بود كه برايش داروي ضد افسردگي بنويسد.

1922م: 14نوامبر 1922 راديو انگلستان كه در 18 اكتبر آن سال از پستخانه آن كشور پروانه گرفته بود با موج متوسط آغاز بكار كرد. يك شركت مختلط انگليسي ـ آمريكايي مالك اين فرستنده راديويي بود. اين كمپاني در 14 دسامبر 1922 «جان ريث John Reith» را كه بعدا لقب «لرد» دريافت كرد به مديريت راديوي خود منصوب كرد. دولت انگلستان در31 دسامبر 1926 هنگامي كه راديودارهاي انگليسي به رقم دو ميليون و 250 هزار رسيدند به توان نفوذي راديو پي برد، دارايي كمپاني را خريد و از آن پس راديو انگلستان با صدور فرمان پادشاه وقت با نام «بي بي سي» دولتي شده است. نفوذ در اذهان داخلي براي دولت انگلستان كافي نبود و از سال 1932، موج كوتاه را بر فرستنده هاي بي بي سي اضافه كرد و سرويس جهاني بوجود آورد.

از لحظه اي كه دولت ايران به نخست وزيري دكتر احمد متين دفتري با كمك فني آلمان راديو تهران را در پنجم ارديبهشت 1319 (در چهار راه سيدخندان) تاسيس كرد دولت انگلستان درصدد افزودن بخش فارسي بر سرويس جهاني خود برآمد و اين بخش از 28 دسامبر 1940 (ديماه 1319) آغاز بكار كرد و با اينكه دكتر متين دفتري در چهارم تير 1319 بركنار شده بود به انتقاد از او كه يك ناسيوناليست افراطي است و عامل آلمان بود پرداخت. راديو لندن (بي بي سي) از سوم ژانويه 1938 بخش زباني عربي را راه اندازي كرده بود زيرا كه دولت لندن شنيده بود آلماني ها در جهان عرب كه سران آن تحت سلطه و نفوذ انگلستان بودند عليه اين دولت تبليغ مي كنند و درصدد شورانيدن توده هاي عرب برضد روساي قبايل هستند (يك نمونه فعاليت هواداران آلمان در جهان عرب؛ كودتاي رشيدعالي گيلاني در فروردين 1320 در بغداد است).

دكتر عيسي صديق رئيس اداره تبليغات وقت (وابسته به وزارت فرهنگ) كه متوجه نيات دولت لندن از راه اندازي بخش فارسي راديو «بي بي سي» شده بود به دولت وقت (كابينه علي منصور) پيشنهاد كرد لايحه اي با مضمون كيفر بي اعتنايي به منافع ميهن به مجلس بفرستد و ضمن آن گوش كردن به راديوهاي دولت هاي ديگر (رسانه هاي دولتي) كه فهرست آنها هر سال بايد اعلام شود «خلاف» بشمار آيد و اسامي مرتكبين چنين خلافي پس از محكوم شدن در دادگاه در روزنامه ها منتشر شود تا مردم بدانند كه چه كساني به حرف خارجي گوش مي كنند. اين پيشنهاد پس از دست به دست گشتن هاي فراوان قرباني امروز و فردا كردن شد تااينكه وطن به اشغال نظامي درآمد، دكتر صديق متهم به ملي گرايي (به دليل فارسي كردن واژه هاي بيگانه) شد و بركنار گرديد و …. برخي از كشورها داراي مقرراتي از اين دست بوده اند و چون هدف از آن جلوگيري از اعمال نفوذ دولت هاي ديگر و احيانا مخالف است سانسور محسوب نمي شود (آزادي بيان و عقيده اختصاص به فرد دارد نه دستگاه روابط عمومي دولتها). از بخش فارسي راديو لندن در دوران حكومت دكتر مصدق و چند زمان ديگر به صورت حربه استفاده شده بود (قاعده استفاده از راديو ـ تلويزيون، ارتش و … براي اجراي سياست ها).

1337ش:سياوش آذري روزنامه نگار معروف و پرتجربه ايراني كه از سال 1337 (1958) به اين كار ادامه مي دهد 24 آبان 1313 (15 نوامبر 1934) در يك خانواده اهل قلم و سياست به دنيا آمد. وي كار روزنامه نگاري را از روزنامه كيهان و در سال 1337 آغاز كرد. در سالهاي اول روزنامه نگاري، سياوش اخبار حوادث شهري تهران را براي روزنامه كيهان پوشش مي داد. وي به موازات عضويت در روزنامه كيهان، از پاييز سال 1343 (1964) در خبرگزاري پارس بكار خبر مشغول شد و اخبار سياسي ازجمله رويدادهاي دربار سلطنتي را گزارش مي كرد. او با راديو تلويزيون ملي ايران هم در تهران همكاري داشت.

سياوش كه در تهران ليسانس روزنامه نگاري گرفته بود و از اعضاي فعال سنديكاي روزنامه نگاران كشور بود 31 اكتبر 1976 (يك سال پيش از انقلاب) به آمريكا انتقال يافت و در اينجا نماينده روزنامه كيهان و خبرگزاري پارس (ايرناي امروز) بود و چون پس از انقلاب، اعضاي قديمي تحريريه هاي كيهان و آژانس پارس بركنار شدند، ديگر لزومي به بازگشت به وطن نديد و در لس آنجلس كه داراي يك جامعه بزرگ ايراني است به روزنامه نگاري ادامه داد. وي ضمن كار خبر، از دانشگاه كاليفرنياي جنوبي، فوق ليسانس تكنولوژي آموزشي گرفته است.

آذري كه در آمريكا سردبيري چند مجله و روزنامه دو زبانه از جمله «ايران پست» را بر عهده گرفته بود بكار در راديو فارسي زبانKRSI (صداي ايران) كه شبانه روز برنامه دارد ادامه مي دهد.

سياوش داراي دو دختر است كه شيلا دختر كوچكتر او «روزنامه نگاري» خوانده و براي كار در يك رسانه آمريكايي آماده مي شود. وي كار در شبكه سي ان ان را ترجيح مي دهد.

1864م:15 نوامبر سال 1864ميلادي، در جريان جنگ داخلي امريكاييان، ژنرال شرمن فرمانده يك واحد از نيروهاي اتحاديه (ايالات شمالي) كه پس از پنج ماه جنگ موفق به تصرف شهر آتلانتا پايتخت ايالت جورجيا از اعضاي كنفدراسيون آمريكا (ايالات جنوبي) شده بود به سربازانش دستور داد كه در ساعات شب شهر را آتش بزنند كه تا بامداد چيزي از آن باقي نماند. اين دستور بدون اين كه قبلا به ساكنان غير نظامي شهر اطلاع داده شود كه آنجا را تخليه كنند صادر شده بود.

«شرمن» بعدا براي دفاع از اين عمل خود گفته بود كه دستور داده بود كه انبار تداركات كنفدراسيون و ايستگاه راه آهن آتش زده شود كه تقريبا همه شهر از ميان رفت.

1884م:15 نوامبر سال 1884 به دعوت بيسمارك صدر اعظم وقت آلمان نمايندگان 15 كشور در برلین نشستي را آغاز كردند كه ظاهرا به منظور حل مسئله مالكيّت سرزمين افريقايي كنگو تشكيل شده بود كه پادشاه بلژيك همه آن را براي خود مي خواست!.

اين نشست پس از تشكيل، خيلي زود دست خود را رو كرد و به چانه زني برسر تقسيم آفريقا ميان اروپاييان پرداخت و در پايان نشست عمل تقسيم بدون اين كه يك آفريقايي از آن اگاه شود صورت گرفت و سهم بزرگي هم به آلمان كه ديرتر از ديگران شروع كرده بود داده شد. سهم انگلستان از همه بيشتر بود و سپس فرانسه و پرتغال، آلمان و اسپانيا و …. لئوپلد پادشاه بلژيك هم با يك رشته بازي هاي ماهرانه همه كنگو را كه 2 ميليون و سيصد هزاركيلو متر مربع وسعت دارد (بزرگتر از ايران) يكجا بالا كشيد.

اين عمل، البته به صورتي ديگر هنوز هم ادامه دارد و از اتحاديه ها و جنبش هاي حاشيه اي از جمله اتحاديه عرب، سازمان همبستگي افريقائيان، جنبش غير متعهدها و … كاري جز حرف زدن ساخته نيست و سازمان ملل هم عملا در كنترل پنج دولت فاتح جنگ جهانی دوم است و تضمين عملی براي حفظ حقوق و حاکمیت كشورهاي دیگر و بویژه ملل کوچک و ضعيف وجود ندارد. این سازمان نتوانسته است حتی صلح را حفظ کند و جهان از زمان تاسیس آن شاهد جنگهای متعدد منطقه ای بوده است. عدم وقوع یک جنگ جهانی دیگر را باید مدیون سلاح اتمی دانست که در دست قدرت های رقیب وجود دارد، نه سازمان ملل. اشغال نظامی عراق بدون مجوز شورای امنیت تاریخ سازمان ملل را تا ابدیت خراب کرد.

1920م:15 نوامبر سال 1920 «جامعه ملل» كه در پي جنگ جهاني اول براي جلوگيري از وقوع جنگ ديگري ايجاد شده بود با شركت نمايندگان 41 كشور و بدون حضور آمريكا و روسيه نخستين جلسه خود را در شهر ژنو تشكيل داد.

دولت امريكا در آن زمان، (خود) حاضر به شركت در جامعه ملل و مشاركت در امور جهان نشده بود و اين جامعه، روسيه را كه پس از انقلاب هنوز وضعيتي ثابت نداشت نپذيرفته بود.

جامعه ملل كه وارث آن سازمان ملل است در كار خود موفق نشد و نتوانست از تجاوز ژاپن به چين، تعرض نظامي ايتاليا به اتيوپي و … جلوگيري كند و از ميان رفت. هر دو سازمان (جامعه ملل و سازمان) را قدرتهاي فاتح دو جنگ ساختند. بنابراين نمي توان انتظار داشت كه سازمان ملل برخلاف خواست فاتحان قدم بردارد. بسياري از اصحاب نظر مي گويند که تا قدرت تصميم گيري در شوراي امنيت سازمان ملل در دست کشورهاي فاتح جنگ جهاني دوم باشد كه در 1945 پايان يافت، اين سازمان نخواهد توانست براي كشورهاي كوچك گامي مفيد بردارد، و توصیه می کنند که دبیر کل سازمان ملل یک استاد اندیشمند از کشوری شهرت بی طرفی و بی نظری دارد انتخاب شود. پس از مرگ داگ هامر شولد، دبیرکل های سازمان ملل از مستعمرات سابق و کشورهای مسئله دار و محل استقرار نیروی نظامی بیگانه انتخاب شده و قبلا دیپلمات (بازیگر در روابط سیاسی) بوده اند.

1969م:15نوامير سال 1969 بزرگترين تظاهرات مسالمت آميز ضد جنگ ويتنام با شركت بيش از دويست و پنجاه هزار تن در شهر واشنگتن پايتخت آمريكا برگزار شد. شمار تظاهرکنندگان برابر یک سوم جمعیت شهر واشنگتن بود.

در اين تظاهرات تني چند از معاريف و سياستمداران آمريكايي نيز شركت كرده و خواستار قطع اين جنگ بدون دليل و نتيجه شده بودند.

پس از پايان اين تظاهرات كه شركت كنندگان در آن از شهرهاي مختلف آمده بودند، گروهي از جوانان در ساعات شب بناي سنگ پراني به ساختمان هاي دولتي را گذاشتند كه پليس مداخله كرد كه ضمن زد و خورد نزديك به يكصد تن مجروح و 90 نفر هم دستگير شدند. پليس براي متفرق كردن بقيه از گاز اشك آور استفاده كرده بود.

1988م:شوروي 15 نوامبر 1988 شاتل فضايي خود را بدون سرنشين به مدار زمين فرستاد و بازگردانيد. اين شاتل از نظر ظاهر مشابه شاتل آمريكا بود.

مقامات وقت دولت شوروي اعلام داشتند که فرستادن اين شاتل ، تنها به اين دليل بود که ثابت شود که شوروي هم داراي اين وسيله فضايي است و به دليل هزينه سنگين و غير ضروري بودن آن ، اين تجربه فعلا تکرار نخواهد شد و اين شائل براي تماشاي مردم به موزه و يا پارک محل مراجعه عموم فرستاده خواهد شد.

2004م:«هو جينتائو» رهبر چين در جريان ديدار 5 روزه از برزيل كه 11 نوامبر 2004 آغاز شده بود، قول داد كه چين از عضويت دائمي برزيل در شوراي امنيت با داشتن حق رد كردن قطعنامه ها (وتو) حمايت خواهد كرد. در اين ديدار «هو» و «لولا دا سيلوا» رهبر برزيل و هر دو سوسياليست تمايل يكديگر به گسترش مبادلات بازرگاني و همكاري هاي صنعتي و تكنولوژيك به ويژه همكاري در زمينه ساخت هواپيما و سفينه فضايي و استخراج نفت را اعلام داشتند. رهبر چين قول واردات انبوه گوشت از برزيل را داد و …. قبلا لولا از چين ديدن كرده بود.

چين در دهه يکم قرن 21 تمايل وسيع به داشتن مناسبات همه جانبه با كشورهاي آمريكاي لاتين‏‏‏، از خود نشان داده است.

“هو” پانزدهم نوامبر 2002 به رياست جمهوري چين انتخاب شد و ديدار او از برزيل درست در پايان دومين سال رهبري اش انجام گرفت.

1492: کريستوفر کلمبوس در يادداشتهاي نخستين ديدار از قاره آمريکا، تحت عنوان «15 نوامبر» نوشته است که در چنين روزي متوجه گياهي شد که بوميان کوبا خشک شده برگ آن را آتش مي زنند و دودش را بو مي کشند و سر حال مي آيند. وي در يادداشت خود از اين گياه به عنوان تنباکو (توتون) نام برده است.

1715: اتريش طبق پيمان “بارير” از دعاوي خود در هلند صرف نظر کرد.

1734: “ويليام هرشل” فضا شناس معروف به دنيا آمد.

1887: “ويرجينيا اوکيف” صورتگر معروف آمريکايي متولد شد.

1630: يوهان کپلر نجوم شناس آلماني زاده شد.

1958: تايرون پاور بازيگر فيلم هاي سينمايي آمريکا در 44 سالگي بر اثر حمله قلبي فوت شد.

1984: در يک مرکز پزشکي کاليفرنيا “بي بي فائه Baby Fae ” کودک يک ماهه که در بدن او قلب ميمون پيوند زده بودند تا زنده بماند درگذشت.