نازوب

عصر اول آبان سال 84، اهالی یکی از واحدهای مجتمع مسکونی در بخش سرآسیاب واقع در شهریار از آتش‌سوزی گسترده  باخبر شدند.
همسایه‌ها در این مجتمع با حضور در واحد آتش گرفته و در حال سوختن،‌ متوجه شدند زن همسایه به شدت دچار سوختگی شده و پس از خاموش کردن آتش‌ وی را به همراه شوهرش به بیمارستان منتقل شد.
زهره، نام زنی است که به دلیل شدت سوختگی چند روزی را در بیمارستان بستری بود تا اینکه حدود 12 روز بعد جان خود را از دست داد و فوت کرد.
زهره پیش از مرگ به مأموران پلیس گفته بود که پس از درگیری ای که با شوهرش در خانه داشت  ، شوهرش پس از درگیری روی وی بنزین ریخته و او را به آتش کشیده است.این در حالی بود که زهره هشت ماهه باردار بود و پس از این حادثه جنین وی هم که پسر 8 ماه بود سقط شد.

با توجه به اظهارات خود مقتول ” زهره” و شاهدان حادثه ، از سوی پلیس شهرام شوهر او دستگیر و با وجود اینکه منکر ارتکاب قتل بود، از سوی مرجع قضایی قرار مجرمیت وی  صادر شد.
در تاریخ 16 آبان سال گذشته جلسه محاکمه متهم به ریاست قاضی عزیزمحمدی در شعبه 71 دادگاه کیفری استان تهران و برگزار و در نهایت قضات این شعبه حکم به قصاص شهرام دادند.
از سوی دادگاه کیفری استان تهران پرونده برای اعلام‌نظر، به دیوان عالی کشور ارسال شد تا اینکه قضات دیوان عالی کشور به دلایلی حکم را نقض کردند و قرار شد این‌بار قضات شعبه 74 دادگاه کیفری استان تهران به این پرونده رسیدگی کنند.
صبح امروز جلسه محاکمه مجدد متهم به ریاست قاضی محمدی‌کشکولی در شعبه 74 برگزار شد. ذبیح‌زاده نماینده دادستان با اشاره به مدارک موجود در پرونده، بزه انتسابی به متهم را محرز دانست و خواستار مجازات وی شد. اولیای‌دم نیز خواسته خود را قصاص دامادشان اعلام و تعهد کردند که تفاضل دیه را برای اجرای حکم پرداخت کنند.
مادر مقتول خطاب به قاضی گفت: همیشه بدن دخترم به علت کتک‌های شوهرش کبود بود اما هیچ‌وقت دلیل درگیری را نمی‌گفت. بارها به او گفتم طلاق بگیر ولی به خاطر بدنامی طلاق حاضر بود بمیرد اما از شوهرش جدا نشود.
در ادامه جلسه متهم در جایگاه قرار گرفت و برخلاف اظهارات خود در محاکمه قبلی که مدعی بود زمان حادثه در خانه نبوده گفت: من در خانه بودم ولی هیچ دخالتی در قتل نداشتم زیرا همسرم خودکشی کرد. روز حادثه به خانه آمدم ولی همسرم در خانه نبود وقتی آمد گفت خانه پدرش بوده است و سر همین موضوع باهم درگیر شدیم. او تعادل روانی نداشت و قبل از آن دوبار دست به خودکشی زده بود.
وی گفت: آن روز هم به من گفت اگر برای افطار به خانه پدرش نرویم، خودکشی خواهد کرد. من حرفش را جدی نگرفتم و به حمام رفتم اما هنوز یک دقیقه نگذشته بود که متوجه آتش گسترده در خانه شدم. به سرعت از حمام خارج شدم و با کمک همسایه‌ها که از موضوع باخبر شده بودند او را به بیمارستان رساندیم.
شهرام در پاسخ به سوال قاضی درباره اینکه علت آثار گسترده خون روی دیوار که در گزارش پلیس آمده است، اظهار بی‌اطلاعی کرد و گفت: درگیری ما اصلاً فیزیکی نبود.
متهم در حالی مدعی بود که همسرش با نفت و یک چراغ نفتی خودکشی کرده است که این چراغ نفتی هیچ‌گاه پیدا نشد و در پاسخ به سوال قاضی هم گفت: باید از خانواده همسرم سوال کنید که با چراغ نفتی چه کردند.
شهرام اظهارات برخی از شهود مبنی بر اینکه او را زمان آتش‌سوزی با لباس راحتی، بدنی خشک و حتی در حال سیگار کشیدن دیده‌اند را تکذیب کرد و گفت:‌ این حرف‌ها را قبول ندارم.
متهم همچنین نظریه پزشک قانونی مبنی بر تأیید ضرب‌وشتم زهره و اظهارات همسرش قبل از فوت مبنی بر اینکه شهرام دوبار روی او نفت ریخته و با نفت او را به آتش کشیده را تکذیب کرد.
بعد از اظهارات متهم،‌ قاضی محمدی‌ کشکولی ختم جلسه را اعلام و بعد از مشورت با مستشاران دادگاه، با اکثریت آرا متهم را به خاطر قتل همسرش به قصاص و به خاطر سقط جنین به پرداخت دیه محکوم کرد.