ramazan
ramazan

قرص ایمی پرامین برای چه کودکانی تجویز می شود

قرص ایمی پرامین برای چه کودکانی تجویز می شود
موارد مصرف قرص ایمی پرامین

ایمی پرامین برای رفع بیماری افسردگی ونیز شب ادراری در كودكان تجویر میشود.

 مكانیسم اثر:

 از طریق مهار برداشت مجدد نوراپی نفرین و سروتونین توسط پایانه سلول عصبی پیش سیناپسی، غلظت سیناپسی آنها را در سیستم عصبی مركزی افزایش میدهد. بنظر میرسد که با تداوم مصرف این دارو تغییراتی در سطح گیرنده ها ایجاد میشود که تا حدودی اثرات ضدافسردگی این دارو را توجیه میکند. این دارو خاصیت آنتی کولینرژیک (آنتی موسکارینی) نیز دارد.

فارماكوكینتیك:

این دارو پس از تجویز خوراكی به سرعت و بطور كامل جذب میشود. دارای متابولیسم گذر اول كبدی بوده و متابولیت فعال آن دزیپیرامین میباشد. راه دفع دارو كلیوی است. پیوند این دارو به پروتئین بسیار زیاد است. نیمه عمر دارو 25-11 ساعت وزمان لازم برای شروع اثر ضدافسردگی دارو 3-2 هفته میباشد.

 هشدارها:
درموارد زیر این دارو باید با احتیاط فراوان مصرف شود.
الكلسیم حاد، آسم، اختلالات دوقطبی، اختلالات خونی، گوارشی یا قلبی – عروقی، گلوكوم با زاویه باریك، افزایش فشار كره چشم، پركاری تیروئید، هیپرتروفی پروستات، عیب كار كبد یا كلیه، اسكیزوفرنی، حملات تشنجی، حساسیت به داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای و احتباس ادرار.

 عوارض جانبی:
خشكی دهان، خواب آلودگی، ضعف و خستگی، تاری دید، افزایش فشار داخل كره چشم، یبوست، تهوع، اشكال در ادرار كردن، كاهش فشارخون وضعیتی،اختلال ضربان قلب، واكنشهای ازدیاد حساسیت، اختلالات رفتاری، اختلالات حركتی، تداخل در فعالیت جنسی،افزایش اشتها و وزن عوارض اندكرین مثل ژنیكوماستی، اختلالات خونی، اختلال ادراك ، عصبانیت یا بیقراری از عوارض جانبی این دارو هستند.

 تداخل های دارویی:
مصرف همزمان این دارو با مهار كننده های آنزیم MAO باعث تحریك CNS و بالارفتن فشارخون میگردد. این دارو از طریق كاهش آستانه تشنج با اثر داروهای ضدصرع، مقابله میکند. بعضی از داروهای ضدصرع با كاهش غلظت پلاسمایی این دارو، اثر ضدافسردگی آن را كاهش میدهند. این دارو اثر پائین آورنده فشار خون كلونیدین و گوانتیدین را كاهش میدهد. مصرف همزمان این دارو با فنوتیازین ها موجب افزایش عوارض جانبی آنتی موسكارینی و تسكین بخش هر دو دارو میشود. همچنین احتمال بروز حملات تشنجی را افزایش میدهد. مصرف همزمان این دارو با داروهای مقلد سمپاتیك ممكن است سبب تشدید عوارض قلبی – عروقی و احتمالاًبروز آریتمی، تاكیكاردی یا افزایش فشارخون شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای ضدتیروئید ممكن است خطر بروز اگرانولوسیتوز را افزایش دهد. مصرف همزمان فرآورده های حاوی الكل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو ممكن است سبب بروز ضعف شدید CNS، ضعف تنفسی و كاهش فشارخون شود. سایمتیدین بامهار متابولیسم این دارو، غلظت پلاسمایی آن را افزایش میدهد. درصورت تزریق داخل نخاعی متریزامید همزمان با مصرف این دارو، احتمال بروز حملات تشنجی افزایش می یابدو بنابراین باید از 48 ساعت قبل و تا 24 ساعت پس از میلوگرافی مصرف دزی پرامین قطع شود.

 نكات قابل توصیه :
1- ازقطع ناگهانی مصرف دارو باید پرهیز شود. درصورت نیاز، كاهش مقدار مصرف بتدریج درطول یك دوره حداقل 4 هفته ای باید انجام شود.
2-در هفته های اول درمان به دلیل افزایش تمایل به خودكشی باید بیمار را تحت نظر قرارداد.
3-بیش از یك داروی ضدافسردگی در یك زمان نباید تجویز شود.
4-برای شروع اثرات درمانی این دارو حداقل 2 هفته وقت لازم است.
5-درمان سالمندان باید باحداقل مقدار شروع شود، زیرا به عوارض جانبی این دارو حساسترند.
6-به علت نیمه عمر طولانی دارو، تجویز یكباره آن در موقع خواب،كفایت میکند.
7-به بیمار باید یادآوری شود كه در صورت بروز علائم آنتی موسكارینی به درمان ادامه دهد، چون به این اثرات تاحدی تحمل حاصل میشود.
8-درصورت وجود سابقه مصرف مهاركننده های آنزیم MAO توسط بیمار، باید دوهفته بعد از قطع مصرف آن، مصرف این دارو را آغازنمود.
9-درصورت ضرورت مصرف داروی مهاركننده MAO باید حداقل یك هفته میان قطع مصرف این دارو و شروع داروی جدید فاصله ایجاد شود.
10-این دارو با ایجاد خواب آلودگی، ممكن است براعمالی كه نیاز به مهارت و هوشیاری دارند،مانند رانندگی، تاثیر بگذارد.
11-دوره درمان با این دارو باید كامل شود. این دارو نباید بیش از مقدار توصیه شده، مصرف شود.
12-درصورت فراموش كردن یك نوبت مصرف دارو، اگر رژیم درمانی بصورت چند نوبت در روز باشد،به محض به یادآوردن، آن نوبت باید مصرف شود، مگراینكه تقریباًزمان مصرف نوبت بعدی فرارسیده باشد.در اینصورت، مقدار مصرف بعدی نیز نباید دوبرابر گردد. اگر رژیم درمانی بصورت مصرف درهنگام خواب باشد، نباید هنگام صبح دارو مصرف شود. بهتر است در این موارد با پزشك مشورت گردد.
13-به دلیل احتمال بروز منگی و سرگیجه، هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود.
14-بامصرف این دارو، خشكی دهان ممكن است بروز نماید. درصورت تداوم این عارضه به مدت بیش از 2 هفته، باید به پزشك مراجعه نمود.
15-احتمال بروز حساسیت به نور بامصرف این دارو وجود دارد، لذا ضروری است از پوشش ضدآفتاب استفاده شود.
16-بیمار باید 7-3 روز پس از قطع مصرف تحت نظر باشد.
17-درصورت نیاز به هرگونه عمل جراحی یا درمان اضطراری، پزشك باید از مصرف دارو مطلع شود.

 مقدار مصرف خوراكی


بزرگسالان:به عنوان ضدافسردگی، 50-25 میلیگرم سه یا چهار با ردر روز مصرف میشود و سپس مقدارمصرف برحسب تحمل ونیاز بیمار تنظیم میگردد.


كودكان:به عنوان ضدافسردگی در كودكان 12-6 سال، mg/day 30-10 دردومقدار منقسم و در نوجوانان mg/day 50-25 در مقادیر منقسم مصرف میشود. برای كنترل شب ادراری، 25 میلیگرم یكبار در روز، یكساعت قبل ازخواب مصرف میشود. درصورت عدم بروز پاسخ مطلوب پس از یك هفته، مقدارمصرف را میتوان تا 50 میلیگرم در كودكان كمتر از 12 سال و 75 میلیگرم در كودكان بزرگتر از 12 سال افزایش داد.


تزریقی


بزرگسالان: به عنوان ضدافسردگی تا mg/day 100 در مقادیر منقسم از راه عضلانی تزریق میگردد.

 اشكال دارویی :

Coated Tablet: 10 mg, 25 mg, 50 mg
Injection: 25 mg/2 ml


راهنمای اقامت و مهاجرت
بیوگرافی هنرمندان