روزای اولی که پا می گذاشتم تو کلاس گویا اومده بودم به یه باغ پر گیلاس
*******
وقتی که درس شروع کردی برام گویا جون می گرفتند همه ی بال و پرام
*******
منی که سواد نداشتم برای مشق و حساب حالا هم می خونم هم می نویسم تو کتاب
*******
الف اول درس نشانگر اقاقیه میم درس مسافرای قایقای بادیه
*******
صاد درس هر جا باشد صداقت مثل ر که راضی بودن یا همون رضایت
*******
چرا اصلا نمیگیم سین که همون سخاوت یا همون شین که شمیم لاله و شهادت
*******
ب ی درس بهاری گشتن تو کلاس یای آخر کتاب بوی خوش گلای یاس
*******
وقتی خ یادم می یاد خنده می شینه رو لبام دیگه من یادم میره کبوترای تو دام
*******
قاف درس گفتن شعر و قافیه فکر کنم برای این خط همین مصراع کافیه
*******
درس غین درس زدودن غم هر چه از خوبی تو بگم کم
*******
درس عین عاشقی و عبادت یا که سر زدن به بیمار و همون عیادت
*******
اما پ پاییز و یادم میاره لحظه جدا شدن که اشک ماتم می باره
*******
درس ج جودنی و جسارت تو محیط مدرسه رقابت
*******
درس دال دلیری و دلاوریست درسی که همیشه نمرش شده بیست
*******
ای معلم تو مثال باغبونی که می خوام بگم سپاس برای زحمت پروراندن گلای یاس
*******
یا می خوام بگم که من دوست دارم چون که من هر چی دارم از تو دارم
*******
این الفبای که گفتم همه رمز زندگیست توی جدول الفبا دیگه هیچ جاش خالی نیست
*******
دیگه حرفی برا گفتن ندارم سین ساکت شدن و دیگه به یادم می یارم
*******
سین و کاف و واو و ت و میم لام ( سکوت ) این حرف نشانگر ختم کلام ( وسلام )