نازوب

حسن عابدینی کسی که همه او را به تکه کلام مشهور روزهای نخست تبلیغات انتخابات می شناسند؛ آقای عابدینی…! مردی که به همان نجابت و صداقت ذاتی اش و با همان تپق های بی آزارش،” مدیر کل اخبار خارجی واحد مرکزی خبر” است،

 

سالها در زمینه ” ژورنالیزم تلویزیونی” کار و تحصیل کرده، در تهران و ژاپن مدرک گرفته و پس از مدیریت در بخش های مختلف خبری سیما (از جمله شبکه العالم)به ساختمان شیشه ای آمدهIMG13145295 هفته نامه «همشهری جوان» می نویسد: او دقیقا همانی است که نشان می دهد؛ آرام و بدون جنجال. بی خود نیست که نه تیتر دندان گیری از میان حرف هایش بیرون زد و نه خاطره تکان دهنده ای. پس اگر سئوال های ما بلندتر از پاسخ های اوست، تعجب نکنید! شاید در لابه لای حرفهایش را از این همه آرامش و بی هیاهویی را کشف کنید.از ماجرای گفتگو با دکتر حسن روحانی بیشتر بدانید!

 

مردم من را به عنوان مجری می شناسند وگرنه بنده مدیر کل اخبار خارجی هستم و کسی در گوشی جز اعلام زمان نمی تواند نکته ای را به من بگوید.درباره ماجرای شب گفت و گو با آقای روحانی هم ایشان هفت دقیقه درباره صدا و سیما حرف زد و بنا بر توصیه آقای ضرغامی من هم هیچ واکنشی نشان ندادم و قرار هم نبود واکنش نشان دهم. سئوال بعدی که برای ایشان ارسال هم شده بود، این بود که اگر رئیس جمهور شوید، مدل برخوردتان با پرونده هسته ای مثل گذشته خواهد بود یا نه. در سئوال آخر من از برخورد با “منتقدان” پرسیدم، اصلا بحثم گذرا بود…

 

 

(خنده) شما به عنوان مخاطب حق دارید که برداشت خودتان را داشته باشید و من هم نمی توانم اجبار کنم که این برداشت صحیح هست یا نیست. ولی واقعیت قضیه، من بنای ایستادن روی این پرسش را نداشتم چون این برنامه، برنامه چالشی نبود و اگر بخواهیم درباره پرونده هسته ای حرف بزنیم، به ساعت ها وقت و بحث نیاز است و جایش در گفتگوی ویژه خبری ۴۵ دقیقه ای نبود.

 

بحث هسته ای به کنار! چرا وقتی درباره گوشی صحبت شد، در حالی که به گفته خودتان فقط زمان باقیمانده را اعلام می کردند، منفعل عمل کردید؟ همین سکوت شما، یعنی انگار چیزی بوده واقعا!

 

من نمی خواستم. البته بعدش هم به دوستان و هم به خود جناب روحانی گفتم که واقعیت قضیه، بچه های شما در استودیو هستند و می بینند که کسی به من چیزی نگفت. ولی خب آن نامزد یا فرد مصاحبه شونده حرفه ای، بالاخره از همه ابزارها استفاده می کند

 

. این، به روحیه و خوی شما بر نمی گردد که به دور از جنجال و کلا با آرامش برخورد می کنید؟ مثل همین الان. ما موفق نشدیم که با سئوال های تندمان شما را عصبی کنیم تا بلکه حرف تندی بزنید و از خودتان دفاع کنید! ببینید، این خاصیت حرفه ماست. من هم که بیست و چند سال پیش وارد این کار شدم، همین روحیه شما را داشتم ولی بعدها در گذر زمان با این اتفاقات و هیجانات خو گرفته ایم. مثل بندبازی است، وقتی شغل شما شد، دیگر هیجان و نگرانی ندارد؛ حتی اگر وسط یک دره بروید با آرامش کارش می کنید، هیجان برای بیننده است.

 

الان شما یک خبر بسیار مسرت بخش را به من بگویید، همان واکنشی را خواهم داشت که وقتی یک خبر بسیار ناراحت کننده را بشنوم خیلی روی روحیه ام تاثیر ندارد. شما به مرور دچار این روحیه می شوید. راستی آن کتاب را برای بار سوم خواندید؟ (خنده) بگذریم…