نازوب

اگر چه پرداختن به آثار سینمایی که در آن بازیگران نقش زن و شوهر را به خوبی ایفا کرده اند، به فرصت کافی و دقت نظر زیاد نیاز دارد و با توجه به محوریت محتوایی سینمایی ایران که بیشتر اجتماعی و خانوادگی است تعداد زوج‌های هنری موفق آن حتی از تاپ فیفتی (50 TOP) هم فراتر می‌رود ولی با یک نگاه اجمالی، می‌توان زوج‌های هنری منحصر به فرد سینمای ایرانی را از ماهنامه نقش آفرینان برگزید که به نوعی، نماینده دیگر زوج‌های مورد تقدیر قرار گرفته و به یاد ماندنی سینمای ما هستند.

محمد رضا شریفی نیا و هدیه تهرانی (دنیا)

ایرانی ترین، دل نشین‌ترین، باورپذیرترین و واقعی‌ترین (در عین حال با توجه به داستان فیلم، قلابی‌ترین) زن و شوهرهای سینمای بعد از انقلاب، همین عنایت و دنیا خانم فیلم آقای منوچهر مصیری هستند. البته، مرد مظلوم و زن اثیری، را این بار در قالب یک شکل داستان با موضوعاتی بسیار ساده و سرگرم کننده، می‌بینیم. از طرفی اسم‌های این زن و شوهر هم معرف شخصیت شان است. منوچهر مصیری آن قدر زیبا اسم‌های این دو کاراکتر اصلی فیلم را انتخاب کرده است که هر چه درباره آن بگوییم، کم است. سرانجام در خصوص بازی‌های هدیه تهرانی و محمد رضا شریفی نیا در دنیا باید به این نکته اشاره کرد که وجه طنزآمیز حاکم بر تمامیت فیلم، شکلی از یک بازی هم طنز، هم جدی (و یا نه طنز نه جدی) را می‌طلبیده است که هم هدیه تهرانی و هم محمد رضا شریفی نیا از پس آن به درستی بر آمده اند.

ابوالفضل پورعرب و نیکی کریمی (‌عروس)

ابوالفضل پورعرب و نیکی کریمی‌ در نقش حمید خوش مرام و مهین در فیلم عروس خوش درخشیدند. وقتی با شنیدن صدای گرفته آقای کارگردان (بهروز افخمی) برابر دوربین نعمت حقیقی شروع به حرکت کردند، شاید خودشان هم نمی‌دانستند که با حضور در این فیلم چه پروسه ای را قرار است شروع کنند. بی تردید آن‌ها به واقع نمی‌دانستند که حضورشان در این فیلم، مرزهای تازه ای از روابط زن و مرد در سینمای پس از انقلاب را به وجود خواهد آورد و آن‌ها به اتفاق تمامی ‌عوامل تولید فیلم، با شکل گیری این اثر جسورانه، دورانی متفاوت را در سینمای معاصر ایران تجربه خواهند کرد.

زنده یاد خسرو شکیبایی و بیتا فرهی (‌هامون)

در همان زمستان 68 که‌هامون در جشنواره هشتم فیلم فجر به نمایش در آمد، به طور تقریبی اغلب جایزه‌های اصلی را درو کرد و در یکی، دو زمینه حتی سیمرغ‌های تشویقی عجیب و غریبی از طرف داوران جشنواره به «داریوش مهرجویی» اهدا شد. مهرجویی، سیمرغ بهترین فیلم نامه و بهترین کارگردانی کمش بود، سیمرغ ویژه نیز از هیئت داوران آن جشنواره در بخش بهترین فیلم دریافت کرد. ضمن این که ‌هامون، علاوه بر فیلم نامه و کارگردانی و بهترین فیلم برگزیده داوران در بخش‌های تدوین، فیلم برداری و نقش اول مرد نیز به شمار می‌آمد.

حسن پورشیرازی و گلاب آدینه (مهمان مامان)

آقا یدا… مهمان مامان و همسرش در فیلم داریوش مهرجویی ایرانی‌ترین، دوست داشتنی‌ترین و ملموس ‌رین زن و شوهرهایی هستند که در جمع زوج‌های متعدد فیلم‌ها به چشم می‌آیند. از یک طرف در کل فیلم، بازی گلاب آدینه در نقش خاله داماد به نقطه ای رسیده است که نمایانگر مادران ایرانی است و از طرف دیگر تأکید آشکار فیلم ساز بر یک موضوع خاص باعث ارتقای وجوه جامعه شناسانه فیلم شده است. مخاطب به محض مشاهده آقا یدا… و خاله عفت به یاد پدر و مادر خودش و به طور کلی همه زن و شوهرهای ایرانی می‌افتد.

محمد رضا فروتن و هدیه تهرانی (قرمز)

زوج درگیر، عصبی مزاج و به طور کامل معاصر فیلم قرمز (ناصر ملک و هستی مشرقی) که در نگاه نخست هیچ گونه تفاهم فکری و رفتاری ندارند. اما در واقع ناصر ملک و هستی مشرقی زن و شوهری هستند مثل همه زن و شوهرهای امروزی که به شهادت قصه و حتی در همان نگاه اول، به مراتب شریف تر، انسانی تر و ملموس تر از دیگر زوج‌های حاضر در فیلم جلوه می‌کنند. هستی و ناصر زن و شوهری هستند که با هم دعوا می‌کنند، به اتفاق هم بیرون می‌روند، به نوبت چراغ‌ها را خاموش می‌کنند! اختلاف عقیده ای زیادی با یکدیگر دارند و در انتهای فیلم نیز کمر به قتل یکدیگر می‌بندند!