نازوب

عمیق ترین اقیانوس جهان

اقیانوس ها یکی دیگر از شگفتی های این کُره ی خاک است. یک نگاه اجمالی به کره زمین از طریق نقشه یا تصاویر گرفته شده از فضا برای درک، بزرگی و اهمیت اقیانوس های زمین کفایت می‌کند.

اقیانوس ها 72 درصد از سطح سیاره را پوشانده است و حجمی در حدود 1٫35 میلیارد کیلومتر مکعب را اشغال کرده اند. اهمیت آنها برای حیات بر همگان آشکار است. رازهای بسیاری در اعماق آنها نهفته است که هنوز به کشف نرسیده اند.

عمیق ترین اقیانوس زمین، اقیانوس آرام نام دارد

به پاس علم نوین، ابزارها و دستگاههای اکتشاف پیشرفته یکی از مسائل دشوار حل و فصل شده است و آن محل قرارگیری عمیق ترین اقیانوس زمین می باشد.

این محل، اقیانوس آرام نام دارد که عمق متوسط آن تقریبا 4280 متر بوده و عمیق ترین قسمت شناخته شده (گودال ماریانا) را در میان تمامی اقیانوس ها درون خود جای داده است.

روش البته تعیین عمق اقیانوس بنابه دلایل کاملا مشخص، کار دشواری است که دقت بسیار زیادی را می طلبد. کف اقیانوس ها شدیداً پهناور بوده و ارتفاعشان از سطح دریا به شدت متغیر است.

درست مانند توده های قاره‌ای، آنها هم از گودال ها و دامنه های کوهی برخوردارند. در برخی موارد، گودال ها بسیار عمیق تر از عمق متوسط هستند.

چشم اندازی از اقیانوس آرام از فضا

با این حال، اقیانوس آرام از لحاظ عمق متوسط به عنوان عمیق ترین اقیانوس شناخته می شود. اگرچه محاسبات متغیر اند، اما کل کف اقیانوس با مقدار تقریبی 4280 متر تخمین زده شده است که 500 متر عمیق تر از متوسط جهانی یعنی 3700 متر میباشد.

گودال ماریان به عنوان یکی از دلایل احتمالی مطرح شده چرا که به طرز قابل توجهی ژرف است!

ویژگی ها

گودال ماریان در بخش غربی اقیانوس آرام در مجاورت جزایر ماریانا، با فاصله ای برابر نسبت به فیلیپین و ژاپن واقع شده است. گودال هلالی شکل بوده و طول و عرض متوسط آن به ترتیب به 2550 کیلومتر و 69 کیلومتر می رسد.

این گودال در دره ی کوچک واقع در کف اش که به ژرفای چلنجر(challenger) معروف است، عمق بیشینه ای معادل 10994 متر دارد. کشورهای نزدیک این گودال عبارتنداز ژاپن، پاپوا گینه جدید، اندونزی و فیلیپین.
ویژگی‌های هندسی نتیجه‌ی پدیده فرو روی اند که در مرز میان دو صفحه تکتونیک(صفحه اقیانوس آرام و فیلیپینو) به وقوع می پیوندند.

نتیجه حاصله را سیستم فرو روی ایزو-بونین-ماریانا نامیده‌اند. حاشیه غربی صفحه اقیانوس آرام به زیر صفحه کوچکتر ماریانا فرو می رود.

موقعیت گودال ماریانا

حرکت صفحات آرام و ماریانا به شکل گیری جزایر ماریانا نیز ختم شد که جزایری آتش فشانی به حساب می آیند. آنها در نتیجه گداز آبدهی (سرد شدن گدازه داغ توسط آب) ناشی از آب محبوس شده در قسمت فرو رفته صفحه اقیانوس آرام می باشد.

برای فهمیدن این موضوع که گودال ماریانا چقدر عمق دارد، بگذارید آن را با کوه اورست مقایسه کنیم. اگر کوه اورست را درون گودال ماریانا قرار دهید، بیش از دو هزار متر از آب آن کوه را در بر خواهد گرفت.

فشار آب موجود در گودال ماریانا در حدود 15750 psi می باشد که صد برابر بزرگتر از فشار اتمسفری استاندارد در سطح دریاست. این بدان معناست که اگر می توانستید در بخش تحتانی گودال ماریانا قرار بگیرید، فشار شما را نابود می ساخت!

اندازه گیری

اندازه گیری های مختلفی از گودال در طی چند سال به کمک روش های مختلف صورت پذیرفته است. اولین عملیات چلنجر نام داشت که بین سالهای 1872 و 1876 میلادی به انجام رسید.

آنان با استفاده از شیوه های مناسب به اندازه گیری عمیق ترین نقطه گودال ماریانا تا 9636 متر پرداختند.

تصویری از چلنجر HMS که در اندازه گیری های گودال ماریانا نقش اساسی ایفا کرد.

چلنجر HMS در سال 1931 میلادی بررسی دیگری نیز انجام داد. پژوهشگران در این عملیات به روش دقیق ژرفا سنجی پژواکی تکیه ورزیدند و مقدار 10900 متر را به عنوان عمیق ترین عدد بدست آمده اعلام کردند.

بعدها این ناحیه را ژرفای چلنجر نامگذاری نمودند. در طول نیمه دوم قرن بیستم، عملیات متعددی انجام گرفت. در سال 1957، کشتی شوروی در محلی به نام “حفره ماریانا”، عمق  11034 متر را ثبت کرد.

کشتی بازرگانی آمریکایی به نام اسپنسر اف. بیرد در سال 1962 عمق بیشینه 10915 متر را با استفاده از ابزارهای دقیق اندازه گیری عمق ثبت نمود.
کشتی پیمایشی ژاپن با نام تاکویو در سال 1984 از یک دستگاه ژرفا سنج پژواکی استفاده کرده و عمق بیشینه 10924 متر را گزارش کرد.

یک کشتی دیگر ژاپنی در سال 1995 به عمیق ترین ناحیه گودال ماریانا دست یافت. بنابراین، 10911 متر به عنوان عمیق ترین ناحیه ثبت گردید.

در سال 2009، ناو تحقیقاتی آمریکا به نام کیلو موانا دقیق ترین اندازه گیری را از گودال ماریانا تا به امروز انجام داد. در این پروسه از یک ردیاب آوایی استفاده شد که نقطه‌ای را با عمق بیشینۀ 10971 متر شناسایی کرد.

نمای پشتی از ناو تحقیقاتی کیلو موانا

کاوش

تا کنون چهار عملیات در گودال ماریانا به انجام رسیده است. نخستین عملیات با نام تریست به کمک ناو طراحی شده توسط سوئیس و ساخته شده توسط ایتالیا صورت گرفت که نیروی دریایی آمریکا مالک آن ناو بود.

ناو و دو سرنشین آن در بیست و سوم ژانویه ۱۹۶۰ به بخش تحتانی گودال رسیدند، یعنی عمقی معادل ۱۰۹۱۶ متر. عملیات توسط ناو گمنامی در سال ۱۹۹۶ و ناو مستقلی به نام نریوس در سال ۲۰۰۸ ادامه یافت.

در سه عملیات نخست، عمق مشابه ۱۰۹۰۲ تا ۱۰۹۱۶ متر مستقیما مورد اندازه گیری قرار گرفت. چهارمین عملیات در سال ۲۰۱۲ انجام شد که طی آن، کارگردان کانادایی جیمز کامرون با استفاده از زیردریایی چلنجر عملیاتی را ترتیب داد. او در ۲۶ مارس به بخش تحتانی گودال ماریانا رسید.
از ماه فوریه ۲۰۱۲ عملیات متعددی برنامه‌ریزی شده است که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

زیردریایی های تریتون (شرکت فلوریدایی که به طراحی و ساخت زیردریایی های خصوصی می پردازد) و شرکت فناوری های دریایی DOER در نزدیکی سانفرانسیسکو که در نظر دارد دو یا سه نفر را به بستر دریا بفرستد.

دنیای اقیانوس ها در ورای خط ساحلی، ژرف و رازآلود است. قسمت اعظمی از آن هنوز کشف نشده و آثار حیاتی که دانشمندان در آن جا پیدا کرده‌اند بسیار مرموز می باشد، بطوریکه می تواند سرنخ هایی هم در خصوص حیات در دنیا های دیگر بدست دهد.

این مسئله معقول بنظر می رسد که فضای درونی می تواند بینش ما را نسبت به حیات در فضای بیرونی ارتقأ بخشد.