اخیراً خبری جنجالی در فضای مجازی و برخی رسانه‌ها درباره انتشار تصویری منتسب به چهره واقعی امام حسین (ع) در موزه لوور پاریس منتشر شده است که با واکنش‌های متفاوتی همراه شده است.

در این مطلب، با نگاهی دقیق و مستند به این موضوع، صحت و سقم آن را بررسی و واکنش کارشناسان مذهبی و تاریخی را ارائه خواهیم داد.

آخرین بروزرسانی: تیر 1404 (به مناسبت عاشورا)

تصاویر و خبر جنجالی را تا پایان ببینید

پیش از هر چیز پیشنهاد می‌کنیم فیلمی که بخشی از این خبر را شرح می‌دهد تا پایان مشاهده کنید تا با جزئیات بیشتری از این ماجرا آشنا شوید.

حدیث جعلی منتسب به امام حسین (ع) چیست؟

در برخی شبکه‌های اجتماعی و منابع نامعتبر، حدیثی جعلی به امام حسین (ع) نسبت داده شده است که متن آن چنین است:

«ما از تبار قریش هستیم، هواداران ما عرب‌ها و دشمنان ما ایرانی‌ها هستند. روشن است که هر عربی از هر ایرانی برتر است و هر ایرانی از دشمنان ما نیز بدتر است. ایرانی‌ها باید دستگیر شوند و به مدینه آورده شوند، زنانشان فروخته و مردانشان به بردگی گرفته شوند.»

این جمله کاملاً ساختگی و نادرست است و هیچ جایگاهی در کتب معتبر دینی، تاریخی یا روایی ندارد. چنین مواردی از سوی کارشناسان دینی به شدت تکذیب شده و از نظر شرعی نیز غیرقابل قبول است.

تصویر منتسب به امام حسین (ع) در موزه لوور

یکی دیگر از شایعات پیرامون این موضوع، تصویری است که گفته می‌شود توسط یک نقاش مسیحی کشیده شده و اکنون در موزه لوور پاریس نگهداری می‌شود و چهره امام حسین را نشان می‌دهد.

اما بررسی‌ها و تحقیقات کارشناسان مذهبی نشان می‌دهد:

• هیچ سند تاریخی یا روایی که چنین تصویری را تایید کند وجود ندارد.
• حجت الاسلام علی سعیدیان، کارشناس مذهبی، در گفت‌وگو با ما تأکید کرد که این تصویر و روایت مربوط به آن کاملاً جعلی است و در کتب معتبر شیعه و سنی چنین چیزی ثبت نشده است.
• طبق نظر وی، تصاویر منتسب به اهل بیت (ع) غالباً برگرفته از تخیل نقاشان است و نه تنها از نظر شرعی تایید نشده بلکه ترسیم و انتشار آن نیز صحیح نیست.
• همچنین در روایات تاریخی و منابع معتبر، هیچ اشاره‌ای به نقاشی سر مبارک امام حسین (ع) توسط راهب مسیحی یا هر فرد دیگری نشده است.

نظر مراجع تقلید درباره تصاویر منتسب به اهل بیت 

بسیاری از مراجع تقلید نیز بر بی‌اعتباری این تصاویر تاکید کرده‌اند و تصریح کرده‌اند که:

• هیچ سند و منبع معتبری برای این تصاویر وجود ندارد و نمی‌توان آنها را مستند دانست.
• آنچه در دین ما اهمیت دارد، احترام به اهل بیت است نه تصویرسازی‌های تخیلی.
• انتشار چنین تصاویر بدون مجوز شرعی می‌تواند موجب سوءتفاهم و حتی توهین ناخواسته شود، بنابراین باید با دقت و مسئولیت برخورد کرد.

راز شش گوشه بودن ضریح و دفن امام حسین 

یکی از نکات مهم و کمتر شناخته شده در خصوص حرم امام حسین (ع)، شش گوشه بودن ضریح ایشان است که با ضریح دیگر امامان متفاوت است.

علت این موضوع را می‌توان در موارد زیر جستجو کرد:

روایت شیخ مفید در کتاب “الارشادات” که به دفن 17 نفر از شهیدان بنی هاشم در پای قبر امام حسین اشاره دارد.

علی‌اکبر (ع)، فرزند بزرگ امام، و علی‌اصغر (ع)، نوزاد شش ماهه، در کنار پدر خود دفن شده‌اند و گوشه‌های اضافه ضریح محل دفن این عزیزان است.

امام سجاد (ع) در کتاب “الزیارات” به ماجرای دفن پیکر شهدا در کربلا و نحوه قرار گرفتن پیکر امام حسین (ع) در قبر اشاره کرده است که نشان‌دهنده اهمیت این جایگاه و شکل خاص ضریح است.

شرح تفصیلی دفن شهدای کربلا

شیخ مفید در کتابش نقل می‌کند که:

«پس از واقعه کربلا، گروهی از قبیله بنی اسد آمدند و بر امام حسین و اصحابش نماز خواندند. سپس ایشان را در همان مکان دفن کردند.

علی‌اکبر در نزدیکی پای پدرش به خاک سپرده شد و سایر شهدای بنی هاشم نیز در گودال‌هایی دفن شدند. عباس بن علی (ع) نیز در غاضریه، جایی که شهید شده بود، دفن گردید.»

روایت امام صادق (ع) درباره غریبانه کشته شدن امام حسین

امام صادق درباره امام حسین فرموده‌اند:

«امام حسین  را غریبانه کشتند. هر که ایشان را زیارت کند، بر او می‌گرید و هر که نتواند زیارت کند، دلش برای او می‌سوزد.»

این فرمایش بر اهمیت عظیم جایگاه امام حسین و تأثیر عمیق شهادت ایشان بر دل‌های شیعیان تاکید دارد.

توصیف مرقد امام حسین از زبان عبدالرزاق حسنی

عبدالرزاق حسنی مرقد پاک امام حسین را چنین توصیف کرده است:

«مرقد امام حسین به صورت یک صندوق چوبی با عاج زینت شده است که روی آن دو مشبک قرار دارد. مشبک داخلی از فولاد گران‌قیمت و مشبک بیرونی از نقره سفید است. همچنین مشبکی دیگر به اندازه کوتاه‌تر که متعلق به قبر علی‌ابن‌الحسین (ع) است، در کنار قبر امام قرار دارد.»

ضرورت صحت‌سنجی و به‌روزرسانی اخبار مذهبی

با توجه به حساسیت موضوع و گستردگی شایعات، لازم است در انتشار اخبار و تصاویر مرتبط با اهل بیت دقت فراوانی شود و تنها از منابع معتبر و کارشناسان مذهبی استفاده گردد.