شهادت حضرت فاطمه زهرا بر عموم شیعیان جهان تسلیت باد.
فاطمه بنت حِزام که در دهه 70 قمری درگذشت، معروف به ام البنین، همسر امام اول شیعیان، علی بن ابی طالب و دختر حزام بن خالد و از نوادگان کلاب است. بعد از درگذشت فاطمه زهرا، علی با معرفی برادرش عقیل با فاطمه کلابیه ازدواج کرد.
در حریم فاطمیه مرغ دل پر میزند
ناله از مظلومی زهرای اطهر میزند
در این مجالس روضه امید میگیرم
بیا و با دل بیچاره هم نوایی کن
عزای ام بنین و سیاه پوشیدم
مرا به سمت تعالی تو رهنمایی کن
یکی از مادران برجسته تاریخ «ام البنین، فاطمه کلابیه» است که زندگی او مالامال از عشق به ولایت و امامت بوده و در تربیت فرزندان دلیر و شجاع و با ادب چون عباس بن علی علیه السلام بسیار موفق بوده است.
اگر عباس ماه هاشمین است
هنر جوی امیر المومنین است
اگر اسطوره فخر و ادب شد
چو مامش حضرت ام البنین است
از عطر مهربانی و عشق و صفای تو
بیت علی(ع) شبیه بهشت برین شدی
آورده ای پسر که شود یاور حسین(ع)
تنها تویی، تویی، تو که اُمّ البنین شدی
داده ای درس محبت بر همه
باغ گل یاس سلام علیکم
مادر عباس سلام علیک
فاطمه دوم حیدر شدی
مادر یک ماه وسه اختر شدی
ضربه به بازویت نزد هیچکس
لگد به پهلویت نزد هیچکس
کاش شود جاری اشک همه
از حرمت تا حرم فاطمه
عجب حکایت سختی ست مرگ این مادر
هنوز مانده به ره، دیدگان پرگهرش
تمام دلخوشیاش چهار صورت قبر است
چهار صورت زیبا همیشه در نظرش
روز فراق فاطمه ام البنین است
مظلومه ای کز مرگ گلهایش غمین است
در دامنش پرورده سرداری چو عباس
آری چنین زن،مادری شیر آفرین است
سر ارادت ما به حضرت زهراست
میان عرصه عالم، فاطمه تنهاست
کنون که فخر سیادت نصیبمان نشده
ام البنین برای ما حضرت زهراست
سری به نیزه بلند است و پای نی زینب
هزار آه که با دشمنان تو رفته
نوای بانوی احساس ذکر العجل است
دعای ندبه بخوان ندبه خوان تو رفته
مادری کرده برای بچه های فاطمه
خویش را پای امیرالمومنین انداخته
چار فرزند او فدای پنج تن آورده است
سفره نذریست که ام البنین انداخته
حور و ملك به منصب تو رشك می برند
در بین مادر شهدا بهترین شدی
راهی ست از مزار تو تا منتهای عرش
ام البنین ببین فخر تمام زمین شدی
رحلت جانسوز مادر سقای آب و ادب و علمدار دشت کربلا، شاه بانوی بنی هاشم، حضرت امّ البنین(علیها سلام) بر تمامی شیعیان و محبّان تسلیت باد.
گذشت واقعه اما تصورش باقیست
هنوز مرد خدا دست بر کمر دارد
سیزدهم جمادی الثانی، یادآور روزی غم انگیز است؛ روزی که در آن مادری فداکار و بانویی باعظمت از تبار دلاوران، به سوی معبود پر کشید.
کسی که چهار پسر داشت نور چشم ترش
به وقت دادن جان یک نفر نمانده برش
دلش گرفته چرا یک نفر کنارش نیست
بدون ماه، چه شب ها که صبح شد سحرش
ام البنین، مادر پسرانِ علی علیه السلام، بعد از عمری تلاش، شکیبایی و استقامتْ با اهدای چهار فرزند رشید به پیشگاه مولایش، حسین بن علی علیه السلام، با دلی مالامال از محبت و عشق، راهی دیار دوست شد و در بقیع، آرامگاهِ خوبان، در جوار دیگر فرزند زهرا علیها السلام برای همیشه رحل اقامت افکند.
عزا بگیر بقیع روضه خوان تو رفته
زبان بگیر به شیون زبان تو رفته
صدای وای حسینش به گوش می آید
اگرچه صاحب آه و فغان تو رفته
درود خداوند بر بانوی که فریاد «حسین حسینش» را نه تنها در مدینه که از صحن مطهر کربلا می توان شنید!