نازوب

کلاهبرادری کوروش کمپانی با بازیگران و چهره های معروف کشور!

ماجرای کوروش کمپانی با مدیریت و مالک امیرحسین شریفیان پس از تبلیغات واهی آیفون 13 با برخی از بازیگران کشور.

بیوگرافی امیرحسین شریفیان

امیرحسین شریفیان زاده ی 21 آذرماه سال 1375 در خلخال است. فردین شریفیان پدر امیرحسین است. شرکت کوروش کمپانی با مدیریت امیرحسین، با تبلیغات گسترده در شبکه های اجتماعی، سایت های خبری و حضور بازیگران و چهره های مشهور سینما و تلوزیون، ورزشکاران، جایگاه خود را برای کلاهبرداری میلیون دلاری محکم کرد!!

جنجال شرکت کوروش پردازان آی سا (با نام تجاری کوروش کمپانی)، شرکتی که با تبلیغات گسترده در فضای مجازی و با حضور بازیگران و چهره های معروف من جمله، سید جواد هاشمی، الهام حمیدی، مریم مومن، یوسف تیموری، یوسف صیادی و برخی از ورزشکاران کشور مبلغ این شرکت متقلب و کلاهبردار بودند.

نا آگاهی ریشه ی شر است… .

پس از تبلیغات گسترده فروش آیفون 13 به قیمت 20 میلیون تومان!!!! اکنون در بهمن 1402 امیرحسین شریفیان مالک و مدیر این مجموعه از کشور متواری گردید.
براساس تصاویر منتشرشده او ظاهراً به ترکیه یا دبی فرار کرده‌است. برآورد های متفاوتی از مقدار بدهی این شرکت تخمین زده شده است.

و مهم و عجیب تر اینکه:

اکنون با این خبر و کلاهبرداری جنجالی در کشور، یک حقوقدان درباره ماجرای کوروش کمپانی معتقد است:
این پرونده، کلاهبرداری نیست و نمی‌شود یقه موبایل‌فروش فراری را به‌عنوان متهم گرفت.

امید سلیمی بنی می‌گوید ظاهرا مردم باید دادخواست حقوقی بدهند و موبایل یا پول‌شان را از فروشنده بخواهند که آن‌هم معلوم نیست چه زمانی به‌دست‌شان می‌رسد.

او معتقد است سلبریتی‌ها و تبلیغات‌کنندگانی که باعث ضرر و زیان به‌مردم و خریداران شده‌اند را هم می‌شود به‌دادگاه کشید و از آن‌ها خسارت گرفت.
سوال مطرح شده از این حقوقدان کشور، چطور نمی‌توانیم او را کلاهبردار بدانیم؟

جرم کلاهبرداری دو رکن دارد، رکن اول مانور متقلبانه به‌قصد بردن مال مردم است و رکن دوم، بردن مال دیگران است. جرم کلاهبرداری تفاوت عمده با سایر جرایم مالی دارد و آن این است که:
بردن مال، با رضایت مالباخته همراه است و مثلا مانند سرقت نیست که مال را بدون رضایت مالباخته از او بربایند، بلکه بزه‌دیده، با دست خود و با رضایت تمام، چون تحت تاثیر مانور متقلبانه کلاهبردار قرار گرفته، مالش را بهر امیدی به‌او می‌دهد و بعد می‌بیند که مال را خورده‌اند.
در ماجرای موبایل کوروش، یک فرد یا شرکت، پول‌هایی را از عده زیادی گرفته و تعهد کرده مالی را به‌آن بدهد. بعد هم به‌برخی جنس تعهد شده اش را تحویل داده و به‌عده زیادی نداده.
از آنجایی که طبق اصول حقوقی، باید قوانین را به‌نفع متهم تفسیر کرد و تا می‌شود دایره مصادیق جرم را تنگ گرفت، به‌نظر می‌رسد عمل او، «عدم انجام تعهد» باشد و نه آنکه مانور متقلبانه کرده است.
عدم انجام تعهد هم موضوعی حقوقی است و کیفری نیست. لذا اگر بخواهیم منصفانه و حقوقی به‌ماجرا نگاه کنیم، تعقیب کیفری صاحب شرکت به‌اتهام کلاهبرداری، خلاف اصول حقوقی است.
می‌ماند موضوع شکایت حقوقی از او و تقدیم دادخواست‌هایی مانند الزام به‌ایفای تعهد یا الزام به‌تحویل مبیع (جنس خریداری شده) و نظایر آن که بحث خود را دارد.

مگر انتشار آگهی‌های دروغ و سوءاستفاده از سلبریتی‌ها «مانور متقلبانه» نیست؟

مانور متقلبانه، عملیاتی است که باعث گمراهی بزه دیده شود. سوال اینجاست آیا می‌توان انتشار آگهی این شرکت با حضور چهره های معروف را مانور متقلبانه دانست؟
در حقیقت سه معیار درباره تبلیغات خلاف واقع در قوانین ما به‌خصوص در لایحه حمایت از حقوق مصرف کنندگان و تولیدکنندگان و دستورالعمل های مربوط به‌آن وجود دارد. اولین معیار، «تدلیس» در تبلیغات است. تدلیس همان فریب است و متوجه سفارش دهنده آگهی است.

دومین معیار، غلط بودن تبلیغات است. یعنی اطلاعات نادرستی در تبلیغات وجود داشته باشد و سومین معیار، گمراه کننده بودن آگهی است. این معیار، به‌مصرف کننده مربوط است.
یعنی خریداران ممکن است با آگهی غیرواقعی گمراه شوند و ظاهرا این معیار تبلیغات شرکت موبایل کوروش مشمول این معیار است.
یعنی لازم نیست ببینیم تعمدی برای فریب یا اطلاعات اشتباهی در تبلیغات بوده یا نبوده، بلکه همین که خریداران گمراه شوند، تبلیغات غیرواقعی انجام شده است.

واقعیت این است که قوانین پیش گفته ترکیبی از دو معیار اول و دوم یعنی تدلیس و اطلاعات غلط را معیار مانور متقلبانه می‌داند.

در این ماجرا، تدلیس وجود ندارد، یعنی کمپانی کوروش موبایل، گفته من موبایل آیفون 13 را کمتر از قیمت آن می‌فروشم و ظاهرا در موارد متعددی، موبایل‌هایی را که فروخته، تحویل داده است. بعد هم اطلاعات گمراه کننده‌ای وجود ندارد.

کمپانی کوروش موبایل می‌گوید «آیفون می‌فروشم» این که نتوانسته جنسی را که تعهد کرده تحویل بدهد، بحث حقوقی است ولی این کمپانی که فی المثل خودرو نمی فروخته یا آپارتمان و کامپیوتر نمی فروخته، بلکه موبایل می‌فروخته.
البته اگر هیچ موبایلی نفروخته بود و به‌هیچ خریداری، هیچ موبایلی را کمتر از نرخ معمول نداده بود، می‌شد گفت مانور متقلبانه وجود داشته ولی چون ما اصول «تفسیر به‌نفع متهم» و «تفسیر مضیق قوانین کیفری» را داریم، حتی اگر به‌یک خریدار، موبایل معهود را تحویل داده باشد، مانور متقلبانه منتفی است.
رویه دادسراهای ما هم چنین نظری دارد. در پرونده مشابهی، بازپرس در رای «منع تعقیب» نوشته است متهم کالایی را برای فروش آگهی کرده و خریدار بدون تحقیق، برای خرید آن پول داده، عدم انجام تعهدات مندرج در آگهی، مصداق «مانور متقلبانه» نیست و ماجرا را باید حقوقی دنبال کنند.

درباره سلبریتی‌ها چطور؟ مالباختگان می‌توانند شکایت کنند؟

وقتی شما متهم ردیف یک را نمی‌توانید تعقیب کیفری کنید، پرونده‌ای وجود ندارد که از همدستان یا تبلیغات‌کنندگان او به‌عنوان معاونت در جرم کلاهبرداری از طریق حضور در مانور متقلبانه (تبلیغات) شکایت کیفری کنید.
با توجه به توضیحات این وکیل حقوقدان، اکنون صف های طولانی مقابل دفاتر قضایی برای شکایت از کوروش کمپانی با مدیریت امیرحسین شریفیان است. با این تفاسر کسانی که توسط این شرکت گزیده شده اند دستشان به هیج جا بند نیست و مالباخته ای بیش نیستند.