نازوب

آغازش شهریور 1335 بود و انجامش مرداد ماه 1383؛ روستازاده‌ای كه آمد و با سادگی و صفایش در دل‌ها ماندگار شد.
حالا هشت سال از درگذشت سهرابِ «دزدان مادربزرگ» كه ملتی را شیفته سادگی‌اش كرده بود می‌گذرد اما در تمام این سال‌ها یاد و نامش زنده مانده است.

این روزها اشعار و خاطره‌ی بازی‌های حسین پناهی همه جا هستند و یادآور پاكی و بی‌آلایشی شاعر، بازیگر و نویسنده‌ای‌اند كه این ویژگی‌ را در چهره معصومش در نقش‌های تلویزیونی و قلم بی غل و غشش در شعرها و نوشته‌هایش متبلور می‌كرد.
پناهی به دلیل فیزیک کودکانه و شکننده، نحوه خاص سخن گفتن، سادگی و خلوصی که از رفتارش می‌بارید و طنز تلخش، بازیگر نقش‌های خاصی بود. اما او بیشتر شاعر بود و این شاعرانگی در ذره ‌ذره جانش نفوذ داشت.
 
حسین پناهی، بازیگر، كارگردان، نویسنده و شاعری بود كه كودك درونش همواره زنده بود و این ویژگی‌اش باعث شده بود بازی و لحن كلامش به دل هر مخاطبی بنشیند و او را به چهره‌ ماندگاری تبدیل كند.
حسین پناهی در ششم شهریور ۱۳۳۵ در روستای دژکوه در استان کهگیلویه و بویراحمد زاده شد. پس از اتمام تحصیل در بهبهان به توصیه و خواست پدر برای تحصیل به مدرسه آیت‌الله گلپایگانی رفت و بعد از پایان تحصیلات برای ارشاد و راهنمایی مردم به محل زندگی‌اش بازگشت، بعد از چند ماه فعالیت در كسوت روحانی، به تهران مهاجرت كرد و در چهار سال مدرسه هنری آناهیتا درس خواند و دوره بازیگری و نمایشنامه‌نویسی را گذراند.

پناهی بازیگری را نخست از مجموعه تلویزیونی «محله بهداشت» آغاز کرد. سپس چند نمایش تلویزیونی با استفاده از نمایشنامه‌های خودش ساخت که مدت‌ها در محاق ماند.
با پخش نمایش «دو مرغابی در مه» از تلویزیون که علاوه بر نوشتن و کارگردانی خودش نیز در آن بازی می‌کرد، خوش درخشید و با پخش نمایش‌های تلویزیونی دیگرش، طرف توجه مخاطبان خاص قرار گرفت.
نمایش‌های «دو مرغابی در مه» و «یک گل و بهار»، بنا به درخواست مردم به دفعات از تلویزیون پخش شد و حسین پناهی در دهه‌ی شصت و اوایل دهه‌ی هفتاد، یکی از پرکارترین و نوآورترین نویسندگان و کارگردانان تلویزیون بود.

حسین پناهی با چهره، فیزیك و كاراكتر متفاوتش در مجموعه‌های تلویزیونی بسیاری بازی كرده كه از جمله آن‌ها می‌توان به «گرگها»، «آواز مه»، «محله بهداشت»، «بی بی یون»، «روزی روزگاری»، «مثل یک لبخند»، «ایوان مدائن»، «خوابگردها»، «هشت بهشت»، «قهرمان کیه»، «امام علی(ع)»، «همسایه‌ها»، «آژانس دوستی»، «دزدان مادر بزرگ»، «آینه خیال»، «کوچک جنگلی»، «آشپزباشی»، «روزگار قریب»، «آقا فرمان»، «یحیی و گلابتون»، «شلیک نهایی» و «رعنا» اشاره كرد.
حسین پناهی روز چهاردهم مردادماه سال 83 در منزل مسكونی‌اش به دلیل سكته قلبی درگذشت و پیكر بی‌جانش سه روز بعد كشف شد. او در هنگام مرگ، 49 ساله بود و به تنهایی زندگی می‌كرد.