در این فایل فروش از سوی مالک عنوان شده بود که خریدار واحد مذکور را به کمک ۱۰۰ میلیون تومان وام و ۴۰ میلیون تومان رهن و همچنین با پرداخت ۹۰ میلیون تومان پول نقد میتواند خریداری کند. یعنی ارزش این واحد ۵۷ متری ۲۳۰ میلیون تومان تعیین شده است.
شاید با پرداخت ۹۰ میلیون تومان نقدی از مبلغ ۲۳۰ میلیون تومان برای صاحب شدن یک واحد مسکونی البته با کمک وام و رهن ارزنده باشد اما سود وام و مبلغی که باید ماهانه به عنوان اقساط وام پرداخت شود، مساله دیگری است.
این فروشنده درباره وام ۱۰۰ میلیون تومانی به متقاضی تاکید کرده که این مبلغ وام را باید طی ۴ سال و با پرداخت اقساط ماهانه ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان باز پرداخت کند.
اگر خریدار در مدت ۴۸ ماه ( ۴ سال ) ماهانه ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان پرداخت کند، مبلغی حدود ۱۳۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان میشود که این رقم اگر با مبلغ رهن و مبلغ نقدی (۱۳۰میلیون تومان) جمع شود، انگار خریدار برای این واحد ۵۷ متری باید ۲۶۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان البته با در نظر گرفتن سود وام، بپردازد، در حالی که قیمت کل واحد فروشی ۲۳۰ میلیون تومان تعیین شده است. به این ترتیب قیمت این آپارتمان نوساز متری ۴ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان تعیین شده که در مقایسه با قیمت آپارتمان های مشابه حدود یک میلیون تومان بیشتر است.
حال اگر ۲۳۰ میلیون تومان قیمت خالص فروش واحد مورد نظر از مبلغ پرداختی با در نظر گرفتن سود وام کاسته شود، مشخص میشود که بانک یا شخص وام دهنده از ۳۴ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان به عنوان سود وام خرید بهره مند میشود؛ چراکه در فایل فروش به این نکته اشاره شده که وام ۱۰۰ میلیون تومانی از سود ۱۵ درصدی برخوردار است.
با توجه به نتیجه این محاسبات بعید به نظر میرسد که خریداری تن به چنین خریدی بدهد و اینکه مالک با چنین شرایطی در کوتاهترین زمان واحدش را به متقاضی تحویل بدهد جای تعجب دارد!