نازوب

با ادب بودن یک فرزند رابطه مستقیم با ریز رفتارهای او دارد. مهم ترین نشانه های یک Rude child کودک بی ادب از نظر بسیاری از خانواده ها و روانشناسان بی نظم بودن، پرحرف بودن، وسط حرف دیگران پریدن که این خصلت بدترین نوع رفتار گستاخانه یک کودک استو هم چنین زیاد با گوشی بازی کردن.

این 4 خصلت نشانه های یک فرزند بی ادب است.

9 نشانه ی اعتیاد به موبایل در کودکان که بدترین خصلت و رفتار یک کودک را نشان می دهد!؟

در عصر جدید و حاضر امروزی (فناوری اطلاعات و ارتباطات) کمتر کسی می تواند اعتیاد به گوشی نداشته باشد. این اعتیاد در علم روانشناسی موبوفوبیا نام دارد.

این وابستگی می‌تواند مشکل جدی برای کار و زندگی اجتماعی افراد ایجاد کند. اعتیاد به موبایل یک نگرانی واقعی است. به ویژه که کودکان به طور روز افزونی به این وسیله وابسته شده‌اند. اگر شما هم فکر می کنید کودکتان اعتیاد به موبایل پیدا کرده است، به نه نشانه زیر توجه کنید:

1) کودک همراه با موبایل به خواب می رود.

2) حین صرف غذا از گوشی استفاده می کند.

3) اگر موبایل را از او بگیرید دچار وحشت می‌شوید.

4) کودک موبایل را همه جا می برد، حتی به رختخواب.

5) تمایل دارد گوشی را همه جا با خود ببرد حتی پارک.

6) نمی‌دانید که شارژ موبایل کودک چطور تمام می‌شود.

7) بلافاصله بعد از بیدار شدن سراغ گوشی اش می رود.

8) روزانه مدت زمان استفاده از موبایل را افزایش می دهد.

9) در زمان پخش برنامه تلویزیونی مورد علاقه اش سرش را از موبایل بر نمی دارد.

راهکار مقابله با اعتیاد به موبایل در کودکان

والدین می توانند با وضع مقرراتی باعث ترک دادن کودک از گوشی شوند و بتوانند کم کم کودکان را را از بازی موبایل کودک دور نگه دارند.

1) شرح قوانین خاص برای درمان اعتیاد به موبایل در کودکان

یکی از راه های درمان اعتیاد به گوشی در کودکان وضع قوانین در این باره برای تغییر رفتار کودک مهم هستند. همچنین شما باید از عواقب قوانینی که برای کودک وضع می‌کنید،‌ آگاهی داشته باشید. بنشیند و با کودک در مورد قوانین جدیدی که قرار است به اجرا بگذارید، صحبت کنید. مثلا بگویید:

در روزهایی که مدرسه می روی، می‌توانی یک ساعت بازی ویدئویی انجام دهی. در شروع اجرای قوانین ممکن است کودک واکنش هایی مثل اوقات تلخی، قهر، استفاده از کلمات خشن، تهدید کردن و گاهی اوقات گریه کردن، نسبت به این موضوع اعتراض نشان دهد. در این زمان مراقبت توسط شما باید بیشتر شود.

2) اتفاقات بعد از نقض مقررات را برای کودک بیان کنید

معنی نقض مقررات را با جملاتی نظیر این به کودک عنوان کنید : اگر بیش از یک ساعت بازی کنی و قوانین را زیر پا بگذاری به تعداد دقایقی که بیش از یک ساعت بازی کرده ای از زمان بازی فردایت کم می‌شود یا اصلا اجازه نداری بازی کنی. لازم است پرستار کودک هم از قوانینی که شما برای کودک وضع کرده اید آگاه باشد تا برای اجرای قوانینتان به مشکل برخورد نکنید.

3) تأثیرات قوانین را بر روی کودک پیگیری کنید

مراقبت از کودک را پس از وضع قوانین و محدودیت ها برای کودک و اجرای تمامی پیامدهای قانون شکنی فراموش نکنید. اگر کودک بداند پس از breaking the law قانون شکنی عواقبی او را درگیر نمیکند، قانون شکنیش بیشتر می شود. چون به این درک رسیده است که کسی حواسش به قانون شکنی خود نیست.

به کودک این اطمینان را بدهید که در صورت قانون شکنی باید منتظر عواقب آن باشد. ممکن است قوانین برای کودک کمی ناخوشایند باشد اما این کار در دراز مدت به نفع کودک خواهد بود.

به یاد داشته باشید بازی‌ با موبایل تبلت برای سلامتی کودک الزامی نمی باشد. نبودن بازی‌های رایانه‌ای هیچ مشکلی برای رشد کودک ایجاد نمی‌کند.

کشیدن برق دستگاه بازی، گرفتن گوشی از بچه و قطع کردن وای فای می‌تواند واکنش‌هایی از طرف فرزندتان به همراه بیاورد که کاملا طبیعی است. مهم روش مدیریت شماست.

4) برای اندازه گیری زمان در اعمال قوانین از زمان سنج استفاده کنید

از زمانی که اعمال قوانین را برای کودک آغاز کرده اید از تایمر زمان استفاده بکنید تا کودک از زمانی که برایش اتخاذ کرده‌اید ، خارج نشود. برای نشان دادن پایان بازی به کودک از Time timer تایمر زمان استفاده کنید تا کودک بتواند لحظه پایان بازی را متوجه بشود. کودکان در مقابل تغییرات مقاومت می کنند زمانی که کودک برای پایان بازی هشدار بگیرد راحت تر می تواند از بازی کردن دل بکند.

در این زمان ها فراموش نکنید که 10 الی 15 دقیقه مانده به پایان بازی فرصت پایان بازی را به کودک هشدار بدهید. برای این منظور سعی کنید تایمر را روی 5 دقیقه مانده به پایان وقت بازی تنظیم کنید. به محض زنگ خوردن به کودک بگویید وقتت رو به اتمام می باشد.

اگر قرار است چیزی را ذخیره کنی، این کار را انجام بده که دیگر فرصتی برایت باقی نمانده است.

5) در مورد برخی تغییرات با کودک صحبت کنید

پایان دادن به زمان بازی رایانه‌ای ممکن است، دشوار باشد و احتمال قبول نکردن فرزندتان زیاد است. موضوع ورزش کردن را پیش بکشید و درباره فواید و جایگاه اجتماعی ورزش کردن با فرزندتان به گفتگو بنشینید و سعی کنید درباره ورزش مورد علاقه‌اش بیشتر صحبت کنید.

تا او ترغیب شود جایگزین مناسبی برای بازی‌های رایانه‌ای پیدا کند. می‌توانید مدتی خودتان در انجام ورزش مورد علاقه‌اش همراهی‌اش کنید، این کار روابط بین شما و فرزندتان را نزدیک‌تر کرده و اعتیاد به بازی‌های رایانه‌ای را در او از بین می‌برد.

6) برای درمان اعتیاد کودکان به گوشی از او در انجام کارهای خانه کمک بخواهید

وقتی شما از فرزند خود کاری را می‌خواهید، یعنی او را شخصی مسئولیت پذیر فرض کرده‌اید. اگر فرزندتان از انجام کارهای کوچکی که بر عهده‌اش می‌گذارید سر باز می‌زند، می‌توانید زمان بازی‌ با تبلت را کاهش دهید. این کار ناخواسته او با کارهایی که برعهده‌اش گذاشته‌اید، درگیر می‌کند.

و اما چرا بعضی کودکان وسط حرف بزرگترها می پرند؟

بچه ها به دلایل مختلفی ممکن است بی مقدمه وارد صحبت یا کار شما شوند و وقفه ایجاد کنند.ممکن است بخواهند در مرکز توجه شما باشند و وقفه ایجاد کنند، یا به دلیل عجله و یا حتی به خاطر آنکه درست خوب و بد را نمیداند.

این کار را انجام دهند و یا قصد خودنمایی و ابراز وجود نمایند.کوچکترها بی مقدمه وارد صحبت شما میشوند زیرا می پندارند در مرکز دنیا هستند اما در سن هفت سالگی انتظار میرود که فرزندتان برای کسب توجه شما راه مودبانه ای را آموخته باشد.بنابراین به خردسالان بیاموزید که بی مقدمه وارد کارتان نشوند.

اکثر مادرانی که فرزند خردسالی دارند خیلی مواقع هنگام صحبت با تلفن دچار مشکل میشوند زیرا کودکشان مداخله میکند.برای رفع این مشکل راههای متعددی پیشنهاد میشود:

1-از تلفن بی سیم استفاده کنید. بدین ترتیب می توانید هم زمان با گفت و گوی تلفنی مراقب کوکتان باشید یا احیانا دنبالش بروید.

2-قبلا فکرش را بکنید.قبل از زنگ زدن به کودکتان پیشنهاد کنید که مشغول یک story book کتاب قصه یا دفتر نقاشی شود و یا ابتدا زمانی را برای حرف زدن به او اختصاص دهید.مثلا با خود بگویید:

وقتی از محل کار به منزل میرسم باید دست کم دوتا پنج تلفن بزنم. تجربه نشان داده که بهتر است اول کاملا به فرزندانم برسم و توجه کاملم را معطوف به آنها کنم. و بعد وقتی آنها مشغول کارهای خودشان شدند فرصت خوبی برای تلفن زدن پیدا می کنم.

3-به کودک سرگرمی بدهید.یک جعبه یا پاکت پر از اشیایی (که مجاز به دست زدن آنهاست) به کودکتان بدهید تا موقع کار شما سرگرم باشد.

4-جواب کودک را بدهید.وقتی با عجله میخواهد وسط کار یا تلفن شما حرفش را بزند بگویید: کمکت میکنم اما باید صبرکنی تلفنم تمام بشه.

5-از همکاری اش تشکر کنید.وقتی پیشاپیش از او تشکر میکنید احتمالا همکاریش بیشتر میشود. بجای آنکه به او اخطار دهید: وقتی با تلفن حرف میزنم مزاحم نشو! میتوانید بگویید: از اینکه وقتی با مادربزرگ حرف میزنم خودت را مشغول کار دیگه ای می کنی متشکرم!

6-به فرزندان بیاموزید به همدیگر احترام بگذارند.یک لحظه توجه کنید که آیا آنها وسط حرف دیگر میپرند؟ آیا بی مقدمه مداخله میکنند؟در این صورت یک قاعده در خانه قرار دهید که هیچکس حق ندارد وسط کار دیگری بی اجازه وارد شود. بچه ها خیلی راحت می آموزند که بگویند: می بخشی، الان وسط کاری هستم لطفا صبرکن کارم تموم بشه بعد …

7-واقع بین باشید.نمیشود از بچه ها انتظار داشت که همیشه صبور باشند. ببینید آیا انتظار شما از کودک واقع بینانه است.
در مورد مواجهه با عجله و مداخله ی کودک: در نظر بگیرید که الان چند تلفن مهم از جمله تماس با یک مشتری یا طرف کار مهم دارید و کودکتان هم آستین شما را گرفته و میکشد و میگوید: مامان…بابا… شما به او اشاره میکنید: هیس… زیرا نگرانید که مشتری یا تماس مهم را از دست بدهید.بهتر است به نکات زیر توجه کنید:

• به او اجازه ندهید: چند دقیقه آروم بگیر وگرنه تنبیه میشوی!
• حتما قبل از زنگ زدن به کودک خود اطلاع دهید که پانزده دقیقه برای کارهای خودتان فرصت لازم دارید.بهتر است یک فیلم کارتون یا سرگرمی کوتاهی برای اینگونه مواقع داشته باشید.

• بی توجهی به او در این موقعیت کمکی نخواهد کرد بلکه او حریص تر و مصمم تر میشود.
• استفاده از یک تلفن بی سیم یا تلفن همراه به شما کمک میکند که دست بچه را بگیرید و به بیرون هدایت کنید.
• مشتری یا آن طرف خط را نباید پشت خط نگه دارید.اینکار درستی نمیباشد.

• بگذارید کودکتان بداند که کار شما به زودی تمام میشود.میتوانید بگویید: دو دقیقه ی این تلفن تموم میشه و آن وقت به حرف شما گوش میدم.
نوع عکس العمل باعث تکرار یا توقیف عجله ها و کارهای بی مقدمه ی فرزندان میشود.آموختن احترام به نوبت و احترام به دیگران، به خصوص به خواهر و برادر ها نه تنها به نفع کودک است بلکه آرامش بیشتری را به محیط خانواده می آورد.

رویا میراحمدی روز پنجشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا،‌ با بیان اینکه مهارت تکلم و حرف زدن کودکان بویژه در سنین پایین در حالیکه می تواند برای والدین جذاب و شیرین باشد در برخی مواقع موجب آشفتگی و واکنش منفی اطرافیان خواهد شد، اظهار داشت: پرحرفی کودک در سنین رشد امری طبیعی است اما در بیشتر مواقع از روی حس کنجکاوی و یا ابتلا به اختلال بیش فعالی است.

وی افزود: هوش و استعداد، حسادت به فرزند دوم، ترس از Darkness and loneliness تاریکی و تنهایی و تقلید از والدین،‌ از جمله علل عمده پرحرفی در کودکان است و چنانچه پرحرفی بیش از حد باشد، یک نوع اختلال رفتاری محسوب می شود.

این متخصص کودک و نوجوان گفت:

پدر و مادر در برخورد با فرزند پرحرف خود حتما باید صبر و تحمل بیشتری نسبت به دیگران از خود نشان دهند و از رفتار آن عصبی نشوند زیرا با توجه به استرس‌ و فشارهای روانی روزمره، طبیعی است که والدین هم کمی احساس ناراحتی کنند و از این رو در مواجهه با فرزند به ویژه بیش فعال و پرحرف، رفتاری نامناسب از خود بروز دهند.

بهترین روش مناسب برای مواجهه با فرزندان پرحرف، شنیدن صحبت های کودک و توجه بیشتر به او است، باید برنامه مشخصی برای گفت و گو با او تعیین و از تنبیه کودک پرهیز کرد. برای جلوگیری از بروز بسیاری از مشکلات در دوره بزرگسالی می توان از مشاوره کمک گرفت.

چگونه کودک بی نظم را منظم کنیم؟

1. اصلاح رفتاری والدین

برای منظم کردن کودکتان ابتدا باید خودتان منظم شوید و اگر نامنظم هستید، خودتان را اصلاح کنید تا کودکتان با مشاهده ی رفتار شما، خودش را اصلاح کند.

2. آموزش نظم و ترتیب به کودک

به کودک خود بیاموزید که چگونه منظم باشد مثلا تنها به او نگویید که وسایلش را مرتب کند بلکه ابتدا طریقه مرتب کردن وسایل را به کودک بیاموزید و در مراحل بعد این کار را از کودک بخواهید.

برای آموزش نظم و ترتیب به کودک ابتدا پدر و مادر می توانند در انجام کارها به کودک کمک کنند تا کودک به نظم و ترتیب جذب شود. با گذر زمان باید مشارکت والدین در این زمینه کاهش یابد تا جایی که کودک بدون مشارکت پدر و مادرش بتواند وسایل و اسباب بازی هایش را منظم و مرتب کند.

3. تعیین زمان برای نظم و ترتیب

هنگامی که کودک بازی می کند از او نظم و ترتیب داشتن را نخواهید بلکه به او گوشزد کنید که با پایان بازی اسباب بازی ها و وسایل خود را سر جایش قرار دهد.

برای مرتب کردن اتاق و وسایل او زمان خاصی را تعیین کنید و به کودکتان بگویید که تا 15 دقیقه پس از پایان بازی اتاقش باید مرتبط و منظم باشد. زمان ثابتی برای مرتب بودن وسایل و اتاق کودک در شبانه روز مشخص کنید.

مثلا به کودک خود بگویید می تواند بازی کند اما در ساعت 4 عصر باید اتاقش مرتب باشد و در آن ساعت به بازدید از اتاقش بروید تا او دریابد، نظم و ترتیب برایتان بسیار ارزشمند است.

رفتار با کودک بی نظم

4. تشویق کودک به نظم و ترتیب

شما می توانید برای تشویق کودکتان به نظم و مرتب کردن وسایل و دوری از شلختگی از تشویق های معنوی و کلامی و تشویق های مادی کوچک بهره بگیرید مثلا با دیدن اتاق منظم کودک و مرتب بودن وسایلش، خودتان را شاد نشان دهید و از او سپاس گزاری کنید و برای تشویق بیشتر او غذای مورد علاقه اش را بپزید.

5. بازی کردن با کودک برای تشویق کودک به نظم

منظم کردن اتاق و وسایل برای کودک کسل کننده است، برای تشویق کودک به نظم و ترتیب با او به بازی های سرگرم کننده و شادی آور بپردازید و رقابت به راه بیاندازید. مثلا به او بگویید:«تو اتاقت را مرتب کن و من دیگر بخش های خانه را. ببینیم چه کسی زودتر می تواند این کار را انجام دهد و برنده شود». گاهی زمان مرتب کردن به او کمک کنید و با هم آواز بخوانید تا او خسته نشود.

6. برخورد منطقی و جدی با کودک نامنظم

از کودکتان متناسب با سنش انتظار داشته باشید زیرا کودک در هر سنی توانایی هایی دارد و به کودک فشار زیادی وارد نکنید. هرگز به خاطر بی نظمی و شلختگی کودکتان خشمگین نشوید و او را تنبیه بدنی و تهدید نکنید بلکه در برابر کودکتان جدی باشید تا او دریابد شما در برابر او کوتاه نخواهید آمد. کودک ممکن است بارها و بارها از انجام درخواستتان خودداری کند.

7. نادیده بگیرید

اگر فرزند شما برای تمیز و مرتب بودن در برابر شما مقاومت نشان داد، هر چه بیشتر کنترلش کنید و وادارش نمایید کاری را که شما می گویید انجام دهد، او بیشتر نافرمانی کرده و سرسخت تر می شود. این روال، ناخوشایند و آزاردهنده است اما شما نباید این رفتار را شخصی تلقی کنید یا به عبارتی به خودتان بگیرید. بلکه گاهی اوقات “بیخیال این قضیه شوید!”، این انتخابی کاملا منطقی است که پیش روی شماست. در نظر داشته باشید همیشه این رفتار را انجام ندهید.

8. کار را برایش راحت کنید

گاهی فرزندمان نمی داند چگونه مرتب کردن اتاق خود را انجام دهد و کارش را آغاز نماید، در این هنگام وارد عمل شوید و اتاق را به چهار بخش تقسیم کنید و از او بخواهید در زمان های مجزا روی هر بخش کار کند، یا روی هر آیتم جداگانه تمرکز کند؛ مثلا اول آشغال ها، بعد لباس ها، و سپس اسباب بازی ها و… تقسیم یک کار بزرگ به بخش های کوچک تر، کار را راحت تر می کند.
9. فداکاری نکنید

اگر همیشه به فرزندتان می گویید که اتاقش را مرتب کند و با مشاهده سرپیچی او سریعا خودتان دست به کار شده و اتاقش را تمیز می کنید، باید بدانید که او دیگر به راحتی به حرفتان گوش نخواهد کرد زیرا آن ها در می یابند که هر چه بر زبان می آورید با هدف و منظورتان تفاوت دارد.

هنگامی که بچه ها این پیام را دریافت می کنند، صلاحیت و اختیار شما به مخاطره می افتد. باید بدانید، مرتب کردن اتاق فرزندتان در بلند مدت سبب می شود، فرزندتان مسئولیت پذیری اش را از دست دهد.

10. برای امتیازی که قرار است به او بدهید شرط بگذارید

چنانچه عنوان شده است اگر می خواهید کودکتان Sort and order مرتب کردن و نظم را به خوبی بیاموزد، پاداش یا امتیازی که قرار است به او بدهید را مشروط کنید.

مثلا بگویید برنامه تفریحی و آزاد آخر هفته تو شروع نخواهد شد مگر این که اتاقت مرتب و تمیز باشد. سیستم پاداش دهی مشروط، به او کمک خواهد کرد به مرور زمان رفتارهای مطلوب را یاد بگیرد.

11. قوانین را به کودک بگویید و از آنها پیروی کنید

قواعد و قوانین در حقیقت همان توقع و انتظارهای شما از کودک تان است و فراموش نکنید که فرزندتان باید از آن اطلاع کامل داشته باشد تا بتواند توقع شما را برآورده کند. اگر قاعده ای را تعیین کردید، هرگز به دلیل جروبحث یا مقاومت کودک آن را تغییر ندهید زیرا اینگونه فرزندتان شما و قوانین را جدی نمی گیرد.

منظم کردن کودکان

روش های نادرست برخورد با کودکان بی نظم

زدن برچسب شلختگی به کودک
تنبیه و سرزنش کودک
بی تفاوتی و نادیده گرفتن بیش از حد رفتار نامنظم کودک
حمایت بیش از اندازه و بر عهده گرفتن مسئولیت های کودک
رفتار سختگیرانه

علت اختلاف نظر برخی از والدین و فرزندان بر سر نظم و انضباط با یکدیگر

بخشی از اختلافاتی که بین والدین و فرزندان بر سر شلختگی ایجاد می شود، می تواند ناشی از تفاوت آستانه پردازش دیداری باشد.

سبک های پردازش حسی در افراد مختلف، متفاوت است. گاهی آستانه پردازش دیداری والدین با بچه ها متفاوت است و این باعث می شود تا والدین در زمینه نظم و انضباط با کودک دچار مشکل شوند.

کودکان معمولأ آستانه پردازش دیداری بالایی دارند و این باعث می شود تا آشفتگی های بصری محیطی اذیتشان نکند اما والدین آستانه ادراک دیداری شان پایین است بنابراین این تفاوت فردی سبب می شود تا والد مدام بگوید شلخته ای و فرزند بگوید کجام شلخته است!

نشانه بچه های بی ادب و بیشعور+ انجام بهترین رفتار

Signs of rude and ignorant children + do the best behavior