نازوب

 

من با تو و با خودم به هم خواهم زد
بی‌خاطره در شهر قدم خواهم زد
وقتش که رسید، پشت میز کارم
یک تیر به تقدیر خودم خواهم زد

***

شیاد و دروغگوی مادرزادی
تو سادگی مرا نشانم دادی
من خیره به آسمان که شاید منجی . . .
تو مثل یک اتفاق بد افتادی

***

تو می‌گذری و زندگی می‌گذرد
دلگیری و دل‌سپردگی می‌گذرد
تو می‌روی و خاطره‌ات می‌ماند
سخت است ولی به سادگی می‌گذرد

***

تا من به صداقت خودم می‌خندم
تو چرتکه بنداز و بگو من چندَم
تا مغز سَرم سوت کشیده‌ست قطار
در خلوتِ خانه چمدان می‌بندم