در چه مواردی تحریک تخمدانی پیشنهاد میشود؟
این ضربه شست برای باردار شدن زوجی که بچه میخواهند کافی است، اما به شرطی که مطمئن باشند، علت عدم باروری شان تا کنون، تخمدان های دمدمی مزاج بوده اند.
تحریک تخمدانی میتواند به عنوان روشی کمکی قبل از تلقیح درون رحمی یا IVF مورد استفاده قرار بگیرد.
درمان توسط تحریک تخمدانی، چه طور انجام میشود؟
در صورت شکست این درمان (بعد از حدود 5 تا 8 قاعدگی)، از یک داروی هورمونی دیگر که بر پایۀ گنادوتروپین است استفاده میشود، این دارو تزریق میگردد و به طور مستقیم روی تخمدان ها اثر میگذارد. این تزریق ها میتوانند به شکل درون عضلانی یا زیر جلدی انجام شوند.
در موارد IVF یا تلقیح درون رحمی، درمان یکسان است، به جز مواردی که درمان تولید هورمون را متوقف کند، این امر کنترل کلی سیکل تخمک گذاری را با خود به همراه خواهد داشت. این درمان از اولین روز قاعدگی شروع میشود. سپس تزریق های گنادوتروپین انجام میگیرد.
در نهایت، زمانی که فولیکول به حد کافی برسد، یک هورمون دیگر برای به راه انداختن تخمک گذاری طی 37 تا 40 ساعت آینده، تزریق میشود. سپس میتوان برای IVF یا تلقیح اقدام کرد.
تحریک تخمدانی: نیازمند مراقبت دو برابر است…
احساس سنگین شدن پاها همراه با سنگینی در زیر شکم،
مشکلات خلق و خو،
افزایش وزن اندک،
مشکلات گوارشی،
ناراحتی تنفسی…
در موارد نادری هم سندروم تحریک تخمدانی بیش از حد توسط تورم تخمک ها و خطر التهاب وریدی مشاهده میشود.اما عوارض این درمان ها بیشتر روانی است. بعد از مدت طولانی انتظار، تمام امیدها به این درمان وابسته است و در صورت عدم موفقیت همه چیز تیره و تار میشود.