نازوب

کلوسئوم که در لغت به معنی «جایگاه بزرگ» است دارای 50 هزار صندلی و 80 درب ورودی و خروجی می‌باشد.این بنای شگفت‌انگیز که به آمفی تئاتر فلاویوسی شهرت دارد، در زمین‌های باتلاقی بین تپه‌های اسکوئیلین و کائلین واقع شده بود.در این مجموعه در دوره امپراطوری روم فجیع‌ترین جنایات به شکل کشتار بردگان و نبردهای خونین بر سر مرگ و زندگی گلادیاتورها به صورت سرگرمی‌های روزانه امپراطوران و اشرافیان روم انجام می‌شده است.

پلان این مجموعه به شکل بیضی به قطرهای ۱۸۸ و ۱۵۶ متر، زیربنای آن حدود ۶ جریب می‌باشد و ارتفاع آن حدود 48 متر است.در زیر آن مجموعه‌ای از اتاق‌ها و گذرگاه‌ها برای عبور حیوانات وحشی و سایر تدارکات لازم جهت راه اندازی و اجرای نمایش قرار گرفته‌است.تعداد ۸۰ دیوار به عنوان تکیه گاه برای طاق‌های گنبدی شکل، گذرگاه‌ها، پلکان و ردیف‌های صندلی، روی صحنه قرار گرفته‌است.لبه بیرونی طاق‌های متوالی باعث اتصال طبقات مختلف و پلکان بین آنها به یکدیگر شده‌است.

نمای داخلی کلوسئوم از بالا سه ردیف طاق‌های گنبدی شکل رو به روی ستون‌ها و سر ستون‌ها قرار گرفته‌اند، در ستون‌های طبقه اول سبک معماری سبک دوریکا، در طبقه دوم سبک ایونیک و در طبقه سوم سبک قرنتی که نزدیک به سبک کلاسیک یونان بود، به کار رفته‌است.این بنا به دلیل عبور و مرور آسان جمعیت به داخل و خارج میدان به عنوان یکی از شاهکارهای مهندسی جهان شناخته می‌شود.

در بالای این سه طبقه اصلی، طبقه زیرشیروانی شامل ستون‌های مستطیل شکل سبک قرنتی قرار دارد. فضای بین ستون‌ها با ۴۰ عدد پنجره کوچک مستطیل شکل پر شده‌است.در قسمت بالا، دیوارکوب‌ها و بندگاه‌هایی وجود دارد که تیرک‌هایی را که سایه‌بان‌ها به آنها آویزان است، نگه داشته‌اند. بنای عظیم کلوسئوم یکی از مشهورترین جاذبه‌های گردشگری کشور ایتالیا نیز به حساب می‌آید.به طوری که گزارش سازمان گردشگری ایتالیا حاکی از آن است که جستجوی کلمه کلوسئوم در شبکه اینترنت مرسوم‌ترین واژه در بین گردشگرانی است که قصد مسافرت به این کشور را دارند.

برای اینکه گنجایش این بنا به 65000 نفر برسد یک گالری (سالن) بالای ساختمان اضافه شد. در طول دوران استفاده از کلوسئوم، دو حادثه خسارت زیادی به آن وارد کرد. نخست، آتش سوزی در سا ل 217 میلادی و پس از آن زمین لرزه سال 443 میلادی، اما پس از هر 2 حادثه این بنا مرمت شد.در اوایل قرن سیزدهم خانواده فرانگی پانی ایتالیایی مالک کلوسیوم شدند و انرا به قصر شخصی خود تبدیل کردند.در سال 1244 میلادی پاپ اینوسنزو چهارم و کلیسای کاتولیک مالک کلوسیوم شدند.