نازوب

علائم:

درد، حساسیت‌ به‌ لمس‌، قرمزی‌ و سفتی‌ پستان‌
تب‌ و لرز
احساس‌ ناخوشی‌ عمومی‌
دردناک‌ شدن‌ گره‌های‌ لنفاوی‌ زیر بغل‌

علل:

وارد شدن‌ باکتری‌ها از راه‌ نوک‌ پستان‌ – معمولاً از راه‌ زخم‌های‌ کوچک‌ روی‌ نوک‌ پستان‌ که‌ در روزهای‌ اولیه‌ شیردهی‌ ایجاد می‌شوند.

عوامل تشدید بیماری :

عفونت‌ لگنی‌ پس‌ از زایمان‌
دیابت‌ ( مرض‌ قند(
آرتریت‌ روماتویید
استفاده‌ از داروهای‌ استروییدی‌
سیگار کشیدن‌ به‌ مقدار زیاد
سابقه‌ برداشتن‌ قسمتی‌ از پستان‌ همراه‌ با اشعه‌ درمانی‌
پستان‌ مصنوعی‌ سیلیکونی‌

پیشگیری:

نوک‌ پستان‌ و خود پستان‌ را پس‌ از هر بار شیردهی‌ کاملاً بشویید.
نوک‌ پستان‌ را پس‌ از شیردهی‌ با پماد ویتامین‌ ـ آ و د، یا سایر داروهای‌ موضعی‌، نرم‌ کنید .
از پارچه‌هایی‌ که‌ پستان‌ را اذیت‌ می‌کنند استفاده‌ نکنید.
اجازه‌ ندهید کودک‌ شیرخوارتان‌ نوک‌ پستان‌ شما را گاز بگیرد یا بجود.

عواقب و عوارض:

با درمان‌ معمولاً در عرض‌ ۸ – ۱۰ روز خوب‌ می‌شود. برای‌ تسریع‌ بهبود آبسه‌، گاهی‌ تخلیه‌ آن‌ ضروری‌ است‌. ندرتاً لازم‌ است‌ شیردهی‌ متوقف‌ شود، حتی‌ در مواردی‌ که‌ عفونت‌ شدید است‌. گاهی‌ لزوم‌ مصرف‌ بعضی‌ آنتی‌بیوتیک‌ها (به‌ خصوص‌ تتراسیکلین‌) و داروهای‌ ضد درد موجب‌ می‌شود که‌ شیردهی‌ برای‌ مدت‌ کوتاهی‌ قطع‌ شود. در این‌ حالت‌ باید شیر را مرتباً پمپ‌ نمود.
ندرتاً ممکن‌ است‌ فیستول‌ ایجاد شود – فیستول‌ عبارت‌ است‌ از به‌ وجود آمدن‌ یک‌ مجرای‌ غیرطبیعی‌ بین‌ دو عضو بدن‌، یا بین‌ یک‌ عضو و محیط‌ بیرون‌ از بدن‌ .

درمان:

از پارچه‌ یا حوله‌ آب‌ گرم‌ برای‌ تخفیف‌ درد و تسریع‌ التیام‌ استفاده‌ کنید – اگر آب‌ سرد را امتحان‌ کردید و دیدید بهتر است‌، از آب‌ سرد استفاده‌ کنید.
تا زمان‌ خوب‌ شدن‌ عفونت‌ پستان‌، شیردهی‌ به‌ نوزاد را از آن‌ پستان‌ متوقف‌ کنید. به‌ طور منظم‌ از یک‌ پمپ‌ مخصوص‌ پستان‌ برای‌ خارج‌ ساختن‌ شیر از پستان‌ عفونی‌ شده‌ استفاده‌ کنید، تا زمانی‌ که‌ بتوانید شیردهی‌ را مجدداً از آن‌ پستان‌ از سر بگیرید.
جراحی‌ برای‌ تخلیه‌ آبسه‌ (معمولاً انجام‌ نمی‌شود(.

داروها:

آنتی‌بیوتیک‌ها در صورت‌ لزوم‌، برای‌ مبارزه‌ با عفونت‌
استفاده‌ از داروهای‌ ضد درد معمولاً تنها برای‌ ۷-۲ روز پس‌ از انجام‌ عمل‌ جراحی‌ لازم‌ است‌.

شرایط لزوم مشاوره با پزشک:

اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان علایم‌ آبسه‌ پستان‌ را دارید.
اگر یکی‌ از مشکلات‌ زیر به‌ هنگام‌ درمان‌ رخ‌ می‌دهد: تب‌؛ شدید شدن‌ درد؛ گسترش‌ عفونت‌ علی‌رغم‌ درمان‌؛ علایم‌ در عرض‌ ۷۲ ساعت‌ رو به‌ بهبود نگذارند.
اگر دچار علایم‌ جدید و غیرقابل کنترل شده اید. داروهای‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممکن‌ است‌ عوارض‌ جانبی‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند .

اطلاعات تکمیلی:

پستان به طور طبیعی از ۱۵ تا ۲۰ قسمت یا لوب که شامل غدد و مجاری شیری است تشکیل شده که همان نسج ترشحی پستان می باشد. این لوب ها توسط بافت همبند و ساختمانهای نگه دارنده احاطه شده و از هم تفکیک می شوند. اطراف هرم پستانی و حد فاصل عضله قفسه سینه و بافت پستانی با بافت چربی احاطه شده است. بافت چربی زیر بافت پستانی می تواند محل انتشار تومور به جدار قفسه سینه باشد.
سیستم لنفاوی پستان نیز راه ارتباطی پستان با تمام بدن است و در صورت انتشار، سلولهای سرطانی میتوانند بوسیله عروق لنفاوی به نقاط دور دست بدن دست اندازی کنند. راه دیگر انتشار سلولهای سرطانی به نقاط دوردست(به اصطلاح متاستاز) عروق خونی و شبکه وریدی پستان می باشد.
پستانها در طول زندگی در اثر تغییرات هورمونی(دوران بلوغ، بارداری و یائسگی) دستخوش تغییراتی میشوند که طبیعی می باشد.
هر گونه تغییر بصورت افزایش و تکثیر سلولی را توده و هرگونه رشد فزاینده و کنترل نشده به همراه عدم فعالیت طبیعی فیزیولوژیک را تومور گویند که به دو دسته خوش خیم و بدخیم تقسیم میشوند.

توده های خوش خیم پستان:
توده های التهابی و عفونی پستان: این توده ها با علائم التهابی به صورت درد، تورم، قرمزی و ترشح چرکی از مجرا و یا آبسه خود را نشان میدهند. عفونت ها و آبسه ها ممکن است در دوران شیردهی خصوصاً در هفته های اول بروز کند. در زنان غیر شیرده ممکن است مجاری زیر هاله ی دور نوک پستان دچار نوعی عفونت مزمن و عود کننده(ماستیت پری داکتای) شوند که در پی تغییرات التهابی و پیدایش اسکار (اثر زخم) در پستان منجر به تورفتگی و جمع شدگی نوک پستان، پیدایش توده هایی در ناحیه زیر هاله، تشکیل آبسه و گاهی ایجاد مسیر ارتباطی فرعی(فیستول) از مجاری زیر هاله به طرف پوست دور هاله شوند.

به طور کلی درمان عفونتهای پستان مصرف آنتی بیوتیک، تخلیه پستان از شیر(در دوران شیردهی) و تخلیه آبسه در صورت تشکیل(توسط پزشک) است.
پستانهای فرعی: پستانهای فرعی در دوران جنینی بر روی خطوط شیری(از زیر بغل تا کشاله ران در دو طرف) در محل زوجهای پستانی رویش می کنند. در انسان تنها یک جفت غده پستانی روی سینه باقی می ماند و سایر نقاط از بین می روند. در صورتیکه این غدد اضافی باقی بمانند Polymastia یا غده پستانی فرعی بوجود می آید که گاهی به طور مخفی در زیر بغل یا کشاله ران باقی مانده و تا دوران شیردهی تشخیص داده نمی شود و با شیردهی دچار تورم و درد می شود.
به طور کلی برداشتن این بافت پستان اضافی یا نوک پستان فرعی ضرورتی ندارد مگر در مواردی که اهداف زیبایی مطرح باشد و یا اختلالات قابل لمس در آنها بوجود آید.

افزایش حجم پستانها در دوران حاملگی و شیردهی
ژنیکوماستی که به معنای وجود پستانهای زنانه در مردان می باشد. این حالت بیماری محسوب نشده بلکه به دلیل افزایش هورمون استروژن(هورمون زنانه) نسبت به تستوسترون(هورمون مردانه) بوجود می آید و در سه دوره از زندگی آقایان طبیعی می باشد : ۱- دوران نوزادی ۲- هنگام بلوغ ۳- در زمان کهولت.
ژنیکوماستی به هیچ وجه عامل مستعد کننده سرطان پستان نیست با این وجود نمی توان وجود سرطان پستان را در مردان نادیده گرفت زیرا یک درصد از سرطانهای پستان در مردان شکل می گیرد. ژنیکوماستی در بیماریها و موارد زیر بروز می کند:

بیماری سیروز کبدی .

سرطان پروستات .
سندرم کلاین فلتر(مردانی با یک کروموزوم x اضافی و فرمول ژنتیکی ۴۷xxy) و سایر نارسایی های کروموزومی مثل دوجنسی(هرمافرودیسم) و غیره .
مصرف بیش از حد هورمونهای جنسی از جمله دوپینگ ورزشکاران و تسریع رشد عضلات در تناسب اندام . 
در افراد دوجنسی که از جنس مردانه به زنانه تغییر جنسیت داده و با تزریق استروژن ژنیکوماستی در آنها بروز می کند.
مصرف بیش از حد الکل و برخی مکمل های غذایی و داروها .

تومورهای خوش خیم پستان:

تغییرات فیبروکیستیک
تغییرات فیبروکستیک شایعترین اختلال خوش خیم پستان بوده و واکنش شدید و افزایش یافته بافت پستان نسبت به تغییرات هورمونهای تخمدانی است به طوریکه نشانه های این بیماری که شامل درد پستان(گاهی دو طرفه)، لمس توده های حساس و یا وجود نواحی سفت در پستان است در طی مراحل مختلف سیکل قاعدگی تغییر می کند به طوریکه بیشترین علایم درست قبل از قاعدگی پدیدار و بعد از قاعدگی کاهش می یابد. تغییرات فیبروکیستیک در حقیقت شامل تغییرات کیستیک و تغییرات بافتی است. تغییرات بافتی نیز شامل پیدایش بافت فیبروز و اسکلروز است. فیبروز عبارتست از جمع شدن و سفت شدن بافت و کیست به معنای تجمع مایع در کیست های گرد یا بیضوی است بنابراین تغییرات فیبروکیستیک کیستهایی هستند که توسط بافت فیبروز و نسوج سفت احاطه شده اند. بروز این بیماری در زنان ۲۰ تا ۵۰ ساله شیوع بیشتری دارد اما در هر سنی میتواند بروز کند.

تشخیص و درمان بیماری:
بیمارانی که دارای ضایعات کیستیک متعدد و دردناک هستند باید تحت نظر پزشک معالج بوده، رژیم غذایی خود را به شرح ذیل تغییر دهند و بنا به صلاحدید پزشک برای کاهش درد از مسکن های ساده در نیمه دوم سیکل قاعدگی استفاده نمایند.
بیمارانی که در معاینه پستان آنها تنها یک توده مدور و نرم لمس میشود باید برای تشخیص توپر یا کیستیک بودن توده تحت سونوگرافی قرار گیرند. کیست های منفرد باید به محض تشخیص بوسیله سوزن باریک(Fine Needle Aspiration) تخلیه شوند. اگر مایع کیست خونی نباشد (بی رنگ، خاکستری، آبی یا سبزرنگ) باید برای بررسی عود کیست، ۶-۴ هفته پس از تخلیه کامل کیست، معاینه مجدد انجام شود. در صورتی که مایع خونی باشد بررسیهای دیگر از جمله ارزیابی پاتولوژی مایع، جهت تعیین وضعیت بدخیمی ضروری است.

محدود کردن چربی رژیم غذایی به میزان ۲۵% از کل انرژی دریافتی و پرهیز از مصرف مواد محرک – متیل گزانتینها –  که در قهوه، چای، شکلات و غیره یافت میشود گاهی اوقات موجب کاهش علائم میشود. فواید کاهش نمک و استفاده از داروهای ادرار آور(دیورتیکها) مورد بحث است. برخی پزشکان مصرف مکملهای ویتامینی مانند ویتامین B6 و E و    Primrose oil را توصیه می کنند. در خانمهایی با علایم شدید ممکن است قرصهای جلوگیری از بارداری، تاموکسی فن و یا آندروژنها توصیه شود که به دلیل عوارض جانبی در همه موارد تجویز نمی شود.

فیبرو آدنوم پستان:
شایعترین تومور خوش خیم پستان است. بیشتر از بافت فیبروزه تشکیل شده و سفت و مشخص و لغزنده است. زمانی رشدش متوقف میشود که قطر آن به ۲ تا ۳ سانتی متر برسد. فیبروآدنوم ارتباط مستقیمی با حساسیت پستانها نسبت به هورمون استروژن دارد و به همین دلیل بیشتر در دهه دوم و سوم زندگی خانمها اتفاق می افتد و گاهی علائم آن شبیه به سرطان بدخیم بروز می کند. ۵ تا ۱۰ درصد فیبروآدنوم با رشد بسیار سریع در حوالی سنین شروع قاعدگی ایجاد می شود که به آن آدنوفیبروم جوانان گفته می شود.

تشخیص و درمان بیماری:
تشخیص قطعی فیبروآدنوم با معاینه بالینی، سونوگرافی و بررسی سلولی پس از تخلیه توده با سوزن باریک(FNA) میباشد. پس از تشخیص اگر سن بیمار کمتر از ۳۰ سال باشد و اندازه توده کمتر از ۳ سانتیمتر باشد و بیمار برای پیگیری و بررسی مداوم در دسترس بوده و جزء گروه پر خطر برای سرطان پستان (زنان بالای ۵۰ سال، دارای سابقه خانوادگی سرطان پستان ، چاق ، مصرف کننده زیاد چربی و الکل ، … ) نباشد میتوان بیمار را در فواصل ۶ ماهه با انجام سونوگرافی و معاینه توسط پزشک تحت نظر قرار داد. در این مدت اگر فیبروآدنوم رشد کرده باشد بهتر است از سینه خارج شود. در تمام حالاتی که سن بیمار بالای ۳۰ سال است یا هر یک از موارد فوق وجود نداشته باشد جراحی و خارج کردن ضایعه از پستان توصیه میشود.

پاپیلوم:
پاپیلوم به صورت توده ای در مجاری بزرگ در ناحیه زیر آرئول (هاله ی دور نوک پستان) ظاهر میشود که استعداد پیشرفت به طرف بدخیمی را دارد و با علائم ترشحات خونی رنگ یک طرفه از نوک پستان بروز می کند که باید با توده های سرطانی که با ترشحات خونی از نوک پستان همراه اند افتراق داده شود.
گرچه ۸۰% توده های پستانی خوش خیم هستند اما در صورت کشف هر گونه توده مشکوک در پستان به پزشک مراجعه کنید