اما به ناگهان در اختتامیه هر اسمی که به عنوان برگزیده نام برده شده نه تنها تعجب منتقدین و سینمادوستان را در پی داشت، حتا افراد برگزیده نیز از کسب نخل طلا و انتخاب شدنشان شوکه شدند. امسال فیلمهای خوبی به جشنواره کن راه یافته بودند و در این بین نامهای مشهوری چون رومن پولانسکی، جارموش، برادران کوئن، اصغر فرهادی و چندین کارگردان دیگر رقابت را سخت و پر هیجان میکرد.
این فیلمساز فرانسوی فیلم «زندگی ادل» با نام انگلیسی «آبی گرمترین رنگ است» را در حالی با مضمونی غیراخلاقی و به نوعی در جهت ترویج همجنسگرایی ساخته است که چند روز پیش از اهدای جوایز مردم فرانسه برای اعتراض به تصویب قانون همجنسگرایی به خیابانها آمده بودند اما انگار این حرکت در نظر هیئت داوران تاثیر معکوس داشت و آنها فیلمی را انتخاب کردند که طبیعتا نوعی لجبازی با افکار عمومی بود.
نکته تعجب برانگیز دیگر هم حضور استیون اسپیلبرگ در راس هیئت داوران بود، کارگردانی که خود در فیلمهایش کمترین بیاخلاقی دیده نمیشود. این مساله را منتقد معروف هالیوود ریپورتر به طعنه اینگونه مطرح کرده است که «آیا آسپیلبرگ واقعا این فیلمها را دیده است؟» تاد مککارتی در واکنشی به نتایج کن66 نوشته است: آیا واقعا اسپیلبرگ فیلم غیراخلاقی آبی گرمترین رنگ است» را تحلیل کرده است؟»
آری، امسال برگزیدگان هیت داوران جشنواره کن بسیار سوال برانگیز بود، جدای از فیلم کارگردان تونسی، فیلم هلی نیز به عنوان یک فیلم سرتاپا خشونت توانست جایزه بهترین کارگردانی را برای آمت اسکالانته به بار بیاورد؛ خشونتی که در بسیاری موارد مشمئزکننده است. دادن جایزه کارگردانی به اسکالانته آنقدر غیرقابل باور بود که وقتی این فیلمساز برای دریافت جایزهاش روی سن آمد با جمله کوتاه «انتظارش را نداشتم» درواقع بهنوعی حرف دل مخاطبان جشنواره را نیز زد.
این انتخابها در حالی صورت گرفت که از بزرگان سینما تنها برادران کوئن بودند که یک جایزه به حق گرفتند و جایزه برنیس بژو را هم میتوان موفقیتی برای فرهادی و تیمش عنوان کرد تا اکثر منتقدین جشنواره کن 2013 را جشنواره بی اخلاق بنامند. جشنوارهای که هیئت داوران امسالاش پیشنهادهایشان بیشتر در راستای خشونت و همجنسگرایی بود!