شیرخوار به طور اتفاقی یا در هنگام گرسنگی شروع به مکیدن انگشت میکند اما اگر این عمل بازگیری نشود کودک در سنین مدرسه و بالاتر این رفتار را در هنگام اضطراب انجام میدهد.
مکیدن انگشت در دوره نوزادی یک رفتار عادتی است چرا که نوزاد همواره در جست و جوی سینه مادر است و به همین منظور رفلکس مکیدن را طی میکند.
رفلکس مکیدن به نوزاد حالت خوشایندی میدهد و باعث آرامش نوزاد میشود. این رفتار برای نوزاد عمل لذت بخش شیر خوردن را تداعی می کند؛ بنابراین نوزاد به طور اتفاقی یا در هنگام گرسنگی شروع به مکیدن انگشت میکند.
بنابراین مکیدن انگشت در سنین نوزادی نمیتواند نشانه اضطراب باشد بلکه یک نوع رفلکس جست و جو است که میتواند به صورت عادت درازمدت در بیاید.
مکیدن انگشت نوزاد شیرخوار نباید غیرطبیعی تلقی شود، این مطلب بدان معنا نیست که این عمل نباید بازگیری شود بلکه باید در این موقع از پستانک استفاده کرد یا به صورت آرام انگشت بچه را از دهان خارج کرده و با رسیدگی بیشتر مادر و تغذیه به موقع نوزاد ، وی را از مکیدن انگشت برحذر داشت.
اگر این عمل نوزاد بازگیری نشود ممکن است کودک تا سنین مدرسه و بالاتر نیز این رفتار را تکرار کند و در آن موقع هر گاه که دچار اضطراب شود اقدام به مکیدن انگشت کند حتی در موقع خوابیدن نیز انگشت خود را بمکد.
بهتر است از همان سنین نوزادی به گونهای که نوزاد اذیت و آزار نشود رفتار بازگیری انجام شود تا بعدها تبدیل به عادت نشده و جدایی سختتر نشود.
بسیاری از مادران برای بازگیری کودک از مکیدن انگشت در سنین بالاتر انگشت را تلخ میکنند یا از مواد تند و آزار دهنده استفاده میکنند که باید مادران را از این عمل باز داشت.
استفاده از آبلیمو، مواد گیاهی و همچنین مالیدن موادی که کودک به آنها علاقه ندارند بر روی انگشت کودک میتواند در بازگیری کودک از مکیدن انگشت مؤثر باشد.