ramazan
ramazan

روح انسان پس از مرگ به کجا می رود

مجموعه : دانستنی ها
روح انسان پس از مرگ به کجا می رود

روح انسان پس از مرگ به کجا می رود

 

امروزه یکی از مهم ترین مسئله که ذهن ما را مشغول کرده است و پاسخ های فراوان و متعددی در این خصوص شنیده ایم

این است که روح انسان بعد از مرگ به کجا می رود و چه سرنوشتی دارد؟

 

انسان كه مي ميرد، روحش چه مي شود؟

آيا ارتباطي با قبر خاكي دارد؟

چرا سر مزار اموات مي رويم در حالي كه چند تكه استخوان در قبر است و روح هم كه مكان ندارد، بگوييم داخل قبر است؟!

اين همه روح اموات كجامي روند؟ چقدر جا اشغال مي كنند؟

 

سرنوشت روح انسان

1. روح انسان بعد از مرگ وارد عالمي مجرّد (غير مادّي) به نام عالم برزخ مي شود ؛روح در آن عالم نيز ، داراي بدني است كه از نظر شكل و ظاهر ، شبيه به بدن دنيايي اوست ؛ لكن داراي مادّه نيست ؛ نظير بدنهايي كه ما در خواب مي بينيم يا در خيال خود تصوّر مي كنيم .

 

مراد از عالم قبر نيز همين عالم برزخ است ؛ سوال قبر و فشار قبر و عذاب قبر نيز مربوط به اين عالم است. در اين عالم كه از نظر وجودي قويتر از عالم مادّه ولي ضعيفتر از عالم آخرت است ، هم بهشت برزخي وجود دارد هم جهنم برزخي ؛

 

لذا اموات تا روز قيامت ، با توجه به عقائد و اعمالشان ، با روح و بدن برزخي خود ، يا در بهشت برزخي به سر مي برند يا در جهنم برزخي.

 

2. از برخي قرائن روايي و فلسفي ، چنين به نظر مي رسد كه ارتباط خاصّى ميان قبر برزخى و قبر خاكى و وجود برزخي و وجود مادّي انسان ، وجود دارد.

 

اين ارتباط ، در اصل از ارتباط روح و بدن مادى ــ كه در طول زندگى دنيوى با يكديگر نوعى اتحاد داشته‏اند ــ سرچشمه مى‏گيرد. ارتباط مزبور با قطع تعلق روح از بدن ، پس از مرگ ، به كلى از ميان نمى‏رود؛ بلكه يك نوع ارتباط ، در حدّ پايين‏ترى ميان وجود برزخى انسان و بدن مادى و خاكى او باقي مي ماند ؛

 

اين ارتباط ، نه در حدّ و اندازه‏اى است كه در زندگى دنيوى و در دوران تعلق روح به بدن وجود داشت، و نه با آن كيفيت و كميت؛ بلكه در ميزانى ضعيف‏تر و با كمّ و كيفى ديگراست. به همين جهت ، روح ــ به رغم حضورش در عالمى فوق ماده و زمان و مكان (برزخ) ــ توجّه خاصى به بدن مادى و قبري كه بدن مادّي در آن است ،دارد.

 

بر اساس همين ارتباط ، ميان قبر خاكى و قبر برزخى است كه دستورات و احكام خاصى در باب قبر، تشييع جنازه، كفن و دفن، حرمت قبر، استحباب زيارت قبور، دعا، طلب رحمت و مغفرت بر سر قبور و نظاير آنها، در شريعت اسلامى وارد شده است.

 

و شايد همين نوع ارتباط است كه باعث مي شود اجساد برخي از اولياء الهي بعد از صدها سال سالم بماند ؛ يعني قوّت روحي اين اولياء به قدري زياد است كه بعد از مرگ نيز مي تواند به اذن خداوند متعال ، مانع از پوسيدن بدن مادّي شود .

 

براي مثال قبر شيخ صدوق ـ عليه الرحمة ــ در زمان فتحعلي شاه در اثر سيل باز شد ، و ديده شد كه جسد مطهر ايشان بعد از حدود هفتصد سال سالم است. همچنين قبر شريف حرّ ابن يزيد رياحي را در زمان شاه اسماعيل گشودند و مشاهده كردند كه جسد اين بزرگوار مثل روز اوّل دفن است.

 

3. بنا بر اين ، يكي از اموري كه موجب شده است تا معصومين (ع) زيارت قبور را توصيه فرمايند ، مي تواند همين ارتباط خاصّ بين وجود برزخي و وجود مادّي شخص باشد. امر دومي كه احتمالاً موجب چنين توصيه اي از سوي معصومين (ع) شده است ، اين است كه انسان در كنار قبر شخص رحلت نموده ، بهتر مي تواند روح مرده را ياد كند ؛

 

چرا كه تصور روح ، براي افراد زنده ، كار دشواري است ؛ ولي تصور شكل مادي شخص متوفي آسانتر است ؛ لذا افراد زنده با قرار گرفتن در كنار قبر شخص مرده و تصور بدن او راحتر و بهتر مي توانند عواطف انساني خود را نسبت به فرد متوفي بروز دهند ؛ و اين امر باعث مي شود كه بيشتر براي او طلب آمرزش نمايند.

 

البته طلب آمرزش و خيرات نمودن براي آنها منحصر در رفتن به قبرستان نيست ؛ ولي اين كار در كنار قبر شخص بهتر و با خلوص بيشتري انجام مي گيرد.عامل ديگري كه موجب شده است تا معصومين (ع) رفتن به زيارت اهل قبور را توصيه نمايند اين است كه قبرستان يادآور مرگ است و ياد مرگ از ابزارهاي مهم تربيتي است ؛ به گونه اي كه اهل بيت (ع) ياد مرگ را بهترين ذكر ، بعد از ياد خدا معرّفي نموده اند.

 

انسان در قبرستان و با ديدن قبور گذشتگان و بخصوص قبور نزديكان خود ، بيشتر متوجّه موقّت بودن دنيا و كوتاهي عمر انسان مي شود ؛ و متوجه مي شود كه فقير و غني ، قدرتمند و ضعيف ، زيبا و نازيبا ، همه بالاخره از اين دنيا هجرت خواهند نمود ؛ و در عالمي ديگر بايد پاسخگوي عقائد و اعمال خود باشند .

 

لذا قبرستان به منزله كلاس تربيتي و عبرت آموزي است.
4. همانطور كه فرموده ايد : روح مكان ندارد ؛ روح موجودي غير مادّي است كه در مدّت زندگي دنيوي ، بدن را تدبير مي كند ؛ ولي خود نه داخل بدن است و نه خارج از آن ؛ چون داخل يا خارج چيزي بودن از ويژگيهاي موجود مادّي است ؛ لذا روح نه داخل چيزي است و نه خارج چيزي ؛ امير المومنين علي (ع) فرمودند:

 

« الرّوح في الجسد كالمعنى في اللّفظ ــ روح در جسد آدمى همانند معنى در لفظ است. »(سفينةالبحار ؛ واژه روح) و معني نه در داخل كلمه است و نه در خارج آن.

 

بنا بر اين ، در هنگام مرگ روح از بدن خارج نمي شود ؛ چون داخل آن نست تا خارج شود ؛ بلكه در هنگام مرگ ، تعلّق تدبيري روح با بدن قطع مي شود ؛ همانطور كه اگر ما چند حرف از يك كلمه را پاك كنيم ، ارتباط معني با كلمه قطع مي شود ؛

 

در هنگام مرگ نيز بدن دچار نارسايي مي شود ، لذا ارتباط آن با بدن قطع مي شود ؛ از اين رو ، اگر اطبا بتوانند به سرعت عيب ايجاد شده در بدن را برطرف سازند دوباره اين ارتباط برقرار مي شود.

 

 

همچنين انبياء (ع) مي توانند با معجزه بدن پوسيده شخص مرده را به حالت زمان زنده بودنش ، برگردانند ؛ و زماني كه اين كار را كردند ارتباط روح و بدن دوباره برقرار مي شود.

 

حاصل كلام اين كه روح از موجودات عالم مجرّدات (عالم غير مادّي ) است ؛ و مكان ندارد ؛ حتي بدن برزخي انسان نيز ، با اينكه شكل دارد ، ولي مكاندار نيست ؛ همانطور كه صور ذهني ما نيز مكاندار نيستند. بنا بر اين ، خود عالم برزخ نيز در مكان نيست ؛ بلكه احاطه وجودي بر مكان و زمان دارد.

 

بر اين اساس ارواح و ابدان برزخي جا هم اشغال نمي كنند . البته اين مطالب در جاي خود براهين عقلي نيز دارند ؛ لكن بيان براهين آنها نيازمند مقدمات فلسفي بسيار فراواني است ، و يادگيري اين مقدّمات چندين سال به طول مي انجامد.

 

برترین ها

 

روح انسان در کدام قسمت بدن است !؟

این دختر می تواند روح را از بدن شما جدا کند!(عکس)

مراحل احضار روح چگونه انجام می شود

ویژگی های جالب رنگ ها بر روح و روان

خانمی به طور تصادفی از یک روح عکس گرفت (عکس)


راهنمای اقامت و مهاجرت
بیوگرافی هنرمندان