نازوب

رنگ شب هایِ سیاه آسمان ** می کند نیلی اُزن در یک زمان ** تیر و ناهید و قمر با مشتری **این همه منظومه ها و کهکشان ** در شبِ تار و کبود آسمان ** شب کنم زنده ، شوم از عاشقان

The color of the black nights of heaven ** makes the indigo ozone at one time ** the light and the moons and the moon with the customer ** these all the poems and the galaxy ** at night the night sky and the sky of the sky ** night I live alive from the lovers

شگفتی های بی نظیر کهکشان آنقدر زیاد و وصف ناشدنی است که در مخیله ما نمی گنجد. بدون داشتن هیچ اطلاع و آگاهی از وقایع کهکشان ها، ستارگان نقره ای! و منظومه های دیگر باز هم با به شگفتی های این منظومه های پی می بریم. در این بخش با مهم ترین دانستنی های فضا و مجموعه کهکشان ها با شما دوستداران علم همراه هستیم.

کهکشان چیست؟

کهکشان‌ها سامانه‌هایی بزرگ و با اندازه و مرزی مشخّص هستند که از ستاره‌ها، بقایای ستاره‌ای، ماده تاریک، گازها و گرد و غبارهای میان ستاره‌ای تشکیل یافته‌اند و با نیروهای گرانشی به گردِ هم آمده‌اند.

کوچک‌ترین کهکشان‌ها دارای پهنایی برابر با چند صد سال نوری، شامل نزدیک به ۱۰ میلیون ستاره هستند. بزرگ‌ترین کهکشان‌ها تا ۳ میلیون سال نوری پهنا دارند و شامل بیش از ۱۰۰٬۰۰۰ میلیارد ستاره هستند.

گونه‌های کهکشان از دید ریخت‌شناسی به صورت فهرست وار

کهکشان نامنظم

کهکشان‌های ناهمگون یا بی‌قاعده هیچ شکل یا ساختار سامان‌مندی ندارند، آن‌ها دارای جرم بیشتری از کهکشان‌های دیگر هستند و بیشتر ستاره‌های موجود در آن‌ها دارای طول عمر کم و درخشان می‌باشند. ستند.
کهکشان مارپیچی

کهکشان‌های بازوهای مارپیچی هستند. این بازوها همچنین دارای غبار و گاز فراوانی هستند که منجر به ساخته شدن ستاره‌های تازه می‌شود.

کهکشان مارپیچیِ میله‌ای

یک کهکشان مارپیچی میله‌ای دارای یک هسته برآمدگی میانه‌ای کشیده شده و میله‌ای شکل است. هبرخی ستاره‌شناسان بر این باورند که کهکشان راه شیری نیز یک کهکشان مارپیچی میله‌ای است.

کهکشان بیضوی

برعکس کهکشان‌های دیگر که نوری آبی از ستاره‌های فروزان و کم عمر منعکس می‌کنند، کهکشان‌های بیضوی زرد رنگ دیده می‌شوند. علت این امر ساخته شدن ستاره‌ها در این کهکشان‌ها می‌باشد که در نتیجه کمابیش همه نور آن‌ها از ستاره‌های غول سرخ که دارای طول عمر زیادی هستند به دست می‌آید.

کهکشان راه شیری

کهکشان راه شیری کهکشانی است که ما زمینیان در آن زندگی می‌کنیم. این کهکشان به شکل نوار درخشانی که آسمان را دور می‌زند و با استوای سماوی ۶۳ درجه زاویه می‌سازد. در شب‌های تاریک بدون ماه با چشم غیر مسلح دیده می‌شود.

کهکشان ما چند ستاره *دارد؟

در کهکشان راه شیری تقریبا هزار میلیارد ستاره وجود دارد یعنی تقریبا برای هر نفر از ساکنان امروز کره ی زمین 200 ستاره وجود دارد. با وجودی که ما نمی توانیم همه ی این ستاره ها را ببینیم اما ستاره شناسان اندازه ی بزرگی جهان را می دانند واز تعداد ستاره های آن باخبرند .

تقریبا 100 میلیارد ستاره در 100 میلیارد کهکشان وجود دارد تصور چنین عددی بسیار مشکل است پس سعی نکنید ستاره ها را بشمارید!

کهکشان آندرومدا

کهکشان آندرومدا بزرگترین کهکشان در گروه کهکشان‌های محلی است این جرم آسمانی با چشم غیرمسلح دیده می‌شود. برای نخستین بار به دست عبدالرحمن الصوفی به نام ابر کوچک (Little Cloud) شناخته شده بود، در حالی که چارلز مسیه آن را در ۱۳ آگوست سال ۱۷۶۴ در کاتالوگش به ثبت رسانید. تا زمان زیادی گمان می‌شد که آندرومدا نزدیکترین کهکشان به ماست، حتی ویلیام هرشل هم این لغزش را کرد.

کهکشان‌های فعال و غیرعادی

از همه کهکشان‌ها میزان آشکاری بازتاب الکترومغناطیسی ساطع می‌شود. برخی کهکشان‌ها، به گونهٔ غیرعادی، مقادیر فراوانی تابش دارند. این کهکشان‌ها، کهکشان‌های فعال نامیده می‌شوند.

ستاره نماها

به نظر می‌رسد که کوازارها (ستاره نماها) هسته فعال کهکشان‌های دور دست باشند. آن‌ها درخشان‌ترین، شتابان‌ترین و دورترین اجرام شناخته شده در جهان هستند.

کوازارها همانند ستارگان از سطح زمین به مانند یک نقطه نورانی خیلی ریز دیده می‌شوند. اگر چه کوازارها تنها به اندازه سامانه (منظومه شمسی) هستند، نور برخی از آن‌ها مسافتی نزدیک به ۱۰ میلیارد سال نوری را می‌گذراند تا به ما برسد.

بزرگترین ستاره شناخته شده حدود ۲۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ برابر خورشید قطر دارد.

دانستنی های فوق جذاب کهکشان و نجوم با تصاویر

کهکشان‌های رادیویی

تمامی کهکشان‌ها، موج رادیویی، نور قابل رویت و انواع تشعشع از خودشان تولید می‌نمایند. انرژی رادیویی یک کهکشان رادیویی خیلی متراکم تر از انرژی کهکشان‌های معمولی است.

این انرژی از دو قطعه خیلی بزرگ، یا ابرهای عظیم‌الجثه متشکل از ذرات در حال دور روشن از کهکشان‌ها تشعشع می‌یابند. این ابرهای عظیم از فوران‌های گازی که از مرکز کهکشان با سرعتی معادل یک پنجم سرعت نور خارج می‌شوند، در آسمان شکل می‌گیرند.

به نظر می‌رسد که فوران این انرژی عظیم توسط یک حلقه پیوستگی صورت می‌گیرد که یک حفره سیاه خیلی متراکم را در بر می‌گیرد و در مرکز کهکشان واقع است. از هر یک میلیون کهکشان فقط یکی از آن‌ها یک کهکشان رادیویی است.

برخوردِ کهکشان‌ها

بیشتر کهکشان‌ها از کهکشان‌های همسایه خود صد هزار سال نوری فاصله دارند. به هر روی، برخی از کهکشان‌ها تا اندازه‌ای به یکدیگر نزدیک می‌شوند که نیروی گرانش دو سویه آن‌ها اشیاء موجود در کهکشان‌ها دیگر را به پیرامون خود می‌کشد و این ماجرا باعث بوجود آمدن توده‌هایی به نام دنباله‌های کشندی می‌گردد که این دنباله‌ها مانند پلی، کهکشان‌ها را به یکدیگر وصل می‌نمایند.

نزدیکی بیش از اندازه کهکشان‌ها ممکن است، همراه با تصادم آن‌ها گردیده و به دنبال این رخداد یک دگرگونی بنیادی در شکل ظاهری آن‌ها رخ دهد.

خوشه‌های کهکشانی

بیشتر The galaxy کهکشان‌ها جزو خوشه‌ها یا گروه‌های کهکشانی هستند که توسط نیروی گرانش در کنار هم باقی می‌مانند. دورترین شیء قابل دیدن با چشم غیر مسلح در جهان صورت فلکی آندرومدا است.

این کهکشان در فاصله‌ای برابر ۲٫۲ میلیون سال نوری از زمین جای دارد. نزدیکترین کهکشان‌ها به کهکشان راه شیری ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک می‌باشند که به ترتیب در فاصله‌ای حدود ۱۷۰٬۰۰۰ و ۱۹۰٬۰۰۰ سال نوری از زمین جای دارند.

ابرخوشه‌ها

ابرخوشه‌ها به‌شماری خوشه‌های کهکشانی اطلاق می‌شود که در ردیف بزرگترین ساختارهای جهان قرار دارند. هر ابرخوشه ممکن است شامل ۱۰ خوشهٔ پرکهکشان باشد که شکل رشته درخشان مارپیچ یا نواری به خود گرفته‌اند. ساختار مذکور حجمی در حدود ۲۶۰ در ۷۳۰ در ۳۰ میلیون سال نوری را اشغال می‌کند.

به گمان ستاره‌شناسان جهان شامل تعداد زیادی از چنین دیوارهایی است که در عرضی از خلأ برابر با ۴۰۰ میلیون سال نوری پراکنده شده‌اند.

کهکشانخواری
حجیم‌ترین کهکشان‌های شناخته شده در مراکز چنین خوشه‌هایی یافت می‌شوند. مشاهدات خاطر نشان می‌کنند که حجیم‌ترین کهکشان‌های چنین خوشه‌هایی به کهکشان عظیم مرکزی ملحق می‌شوند. به این فرایند، کهکشانخواری گفته می‌شود. کهکشانخوار ممکن است بیش از یک هسته داشته باشد.

خوشه دوشیزه (سنبله)

این خوشه نامنظم که حداقل از ۱۰۰۰ کهکشان تشکیل یافته‌است، ۶ میلیون سال نوری عرض و ۶۰ میلیون سال نوری طول دارد.

Supernatural knowledge of the galaxy and astronomy with images

اینک نگاهی داریم به جالب ترین و عجیب ترین حقایق نجوم و دانش ستاره شناسی

1– دانشمندان بر این باورند که ما فقط قادر به دیدن 5 درصد از ماده در جهان هستی می باشیم. این در حالیست که باقی کیهان از ماده ای نامرئی به نام “ماده تاریک” و همچنین نوع اسرارآمیزی از انرژی به نام “انرژی تاریک” تشکیل شده است.

2– ستارگان نوترونی آنقدر چگال و متراکم می باشند که در مقام مقایسه، جرم یک قوطی کنسرو از مواد یک ستاره نوترونی ، بیشتر از جرم کره ماه می باشد.

3– انرژی آزاد شده از خورشید آنقدر زیاد است که حتی تصور آن نیز دشوار است. انرژی آزاد شده از هسته خورشید در هر ثانیه، معادل 100 میلیارد بمب اتم می باشد.

4– گالیله به اشتباه مخترع تلسکوپ نامیده شده است. نتایج مطالعات تاریخدانان نشان می دهد مخترع اولین تلسکوپ یک عینک ساز هلندی به نام “یوهانس لیپرشی” بوده است. درعین حال گالیله نخستین فردی می باشد که از ابزار تلسکوپ برای مطالعات نجومی و دانش فضا استفاده نموده است.

5– سیاه چاله ها آنقدر فشرده و چگال بوده و چنان جاذبه شدیدی تولید می نمایند که حتی نور نیز نمی تواند از آن فرار نماید. فیزیکدانان نظری پیش بینی می کنند که شرایطی وجود دارد که تحت آن نور قادر به فرار است. (این وضعیت ‘تابش هاوکینگ’ نامیده شده است)

6– رسیدن نور ستارگان و کهکشان های دور به ما آنقدر زمان می برد که آنچه ما امروز می بینیم در واقع وضعیت این اجرام را در صدها، هزاران و حتی میلیون ها سال قبل نشان می دهد. از اینرو همانطور که به آسمان می نگریم براستی سفری در زمان و گذشته های بسیار دور داریم.

7– سحابی خرچنگ بواسطه یک انفجار ابرنواختری در سال 1054 میلادی بوجود آمد. منجمان عرب و نیز ستارشناسان چینی در آن زمان اشاره کرده اند که این انفجار آنقدر درخشان بوده که برای ماه ها باعث روشنی آسمان شب شده و حتی در روشنی روز نیز قابل مشاهده بوده است.

انرژی آزاد شده در هسته خورشید در هر ثانیه، معادل 100 میلیارد بمب اتم می باشد

8– شهاب ها معمولاً فقط ذرات ریز گرد و غبار در حال سقوط از میان جو زمین می باشند. دنباله دارها گاهی اوقات از میان مدار زمین عبور کرده و ردی از گرد و غبار را در مسیر پشت سر خود بر جای می گذارند. سپس همانطور که زمین در مسیر حرکت خود از میان این گرد و غبار عبور می کند ، این ذرات داغ شده و رگه هایی از نور در آسمان شب نمایان می سازند.

9– اگرچه عطارد نزدیکترین Planet سیاره به خورشید است اما با اینحال گاهی اوقات دمای آن تا منفی 280 درجه فارنهایت می رسد. اما چرا؟

از آنجا که سیاره عطارد تقریباً هیچ اتمسفری ندارد، لذا هیچ چیز برای به دام انداختن و نگه داشتن گرما در نزدیکی سطح آن وجود ندارد. از اینرو نیمه تاریک سیاره عطارد (سمتی که از خورشید دور است) بسیار سرد است.

10– اگرچه سیاره زهره نسبت به خورشد، در فاصله ای دورتر از سیاره عطارد قرار دارد، اما به طور قابل ملاحضه ای داغتر از عطارد است. علت این امر جو غلیظ و متراکم سیاره زهره است که باعث حفظ گرما در نزدیکی سطح سیاره می شود.

مبحث کهکشان و نجوم به حدی زیاد است که در این مقاله نمی گنجد اما در این بخش به مهم ترین وقایع شگفت انگیز این ماده های هستی می پردازیم.

حقایق نجوم

یکی از قدیمی ترین علومی که در دنیا وجود دارد علم ستاره شناسی و نجوم است و اگر چه هزاران سال است که انسان ها این علم را می دانند و دنیای شگفت انگیز ستاره ها را مورد مطالعه قرار داده اند اما ما هنوز هم دانش بسیار کمی از بسیاری از واقعیت هایی که در جهان اتفاق می افتد داریم.

همین چیزهای اندکی که از این علم می دانیم هم واقعا شگفت انگیز و حیرت آور است و بسیاری از آن ها هم گیج کننده. در هر صورت در این نوشتار از الی گشت سعی کرده ایم تا شما را با دنیای عجیبی از حقایق نجوم آشنا کنیم تا بتوانیم حداقل اطلاعاتی هر چقدر کم و اندک از این دنیای شگفت را در اختیارتان قرار دهیم. مطالب بعدی از دنیای علم را هم که در آینده خواهید دید دنبال کنید.

دانستنی های فوق جذاب کهکشان و نجوم با تصاویر

ما فقط قادریم تا حدود ۵ درصد از ماده ی این جهان هستی را کشف کنیم. بقیه ی جهان از ماده ای نامرئی تشکیل شده است که به آن ماده ی تاریک می گویند و همچنین فرمی رازآلود از انرژی در این جهان هستی وجود دارد که به آن انرژی تاریک می گویند.

در حقایق نجوم و در این جهان هستی دسته ای از ستاره ها به نام ستاره های نوترونی وجود دارند که از آن ها به عنوان ستاره های در حال مرگ یاد می شود. این ستاره ها بسیار کوچک و چگال هستند و از فروپاشی ستاره های بسیار بزرگ به وجود آماده اند با این حال وزنی برابر تقریبا ۱۰۰ میلیون تن دارند! این ستاره ها از تندترین ستاره هایی هستند که Scientists دانشمندان تا به حال مورد مطالعه قرار داده اند به طوری که با سرعت باورنکردنی ۵۰۰ بار در ثانیه دور خود می چرخند!

هسته ی خورشید انرژی ای برابر انرژی ۱۰۰ بیلیون بمب هسته ای را در هر ثانیه رها می کند. همه ی این مقدار انرژی راه خود را از بین چندین لایه ی خورشید به بیرون پیدا می کند و این سفر هزاران سال به طول می انجامد. انرژی خورشیدی گرما و نور را به بیرون ساطع می کند و همین سیستم است که منظومه ی خورشیدی را قدرتمند می کند.

گالیلئو گالیله که دانشمند و مخترع سرشناس ایتالیایی است را معمولا به طور اشتباه مخترع تلسکوپ می دانند که این طور نیست و تاریخ دانانی که حقایق نجوم را بازگو کرده اند بر این باورند که سازنده ی عینک یعنی یوهان لیپرشای سازنده ی تلسکوپ بوده است و گالیله در واقع اولین کسی بوده است که از تلسکوپ برای مطالعه ی جهان خارجی استفاده کرده است تا به کشفیات برسد.

کهکشان گردابی که نام علمی آن در بین دانشمندان M51 است در واقع ۲ بازوی چرخشی است که بین ۲۵ تا ۳۷ میلیون سال نوری از کهکشان راه شیری دور است ولی با این حال با یک تلسکوپ آماتور هم قابل دیدن است.
سیاه چاله ها بسیار غلیظ هستند و نیروی گرانش بسیار قوی ای دارند که هیچ چیز حتی نور هم نمی تواند از کوپلینگ های گرانشی آن ها در امان باشد اگر چه شرایطی غیر طبیعی وجود دارد که در آن فرمی از تشعشع که به آن تشعشع هاوکینگ می گویند می تواند از این نیروی گرانش عظیم فرار کند.

وقتی که سیاه چاله های بزرگ به هم برخورد می کنند از آن ها امواج گرانشی رها می شود. البته در گذشته هم این انتظار می رفت که این امواج وجود داشه باشند با این حال اولین بار در سال ۲۰۱۵ بود که به طور رسمی این امواج شناسایی شدند.
اگر انسان به یکی از سیاه چاله ها نزدیک شود به وسیله ی نیروی گرانشی فوق العاده ی آن به داخل کشیده می شود، اول تاثیر آن روی پاهای شما خواهد بود یعنی اول پاها را به داخل خود می کشاند و بعد از آن سر شما را و این نیرو به اندازه ای عظیم است که سر شما را از بدن جدا می کند، تجربه ای که امکان ندارد از آن جا سالم به در ببرید!

نوری که از ستاره ها و کهکشان های راه دور ساطع می شود، طی زمانی بسیار طولانی به ما می رسد و آن قدر این زمان طولانی است که فکر می کنیم آن ها موجودیت هایی از زمان گذشته هستند. به عنوان مثال می توان نور خورشید را در نظر گرفت که ۸٫۵ دقیقه طول می کشد تا به زمین برسد! نزدیک ترین ستاره ای که به ما قرار دارد Proxima Centauri نام دارد که ۴٫۲ سال نوری از ما دورتر است به همین دلیل مثل ۴٫۲ سال نوری قبل دیده می شود.

شاید باورتان نشود اما یک روز در Venus ونوس ۲۴۳ روز در روی زمین طول می کشد و هر یک سال در ونوس ۲۲۴٫۷ روز است و نکته ی عجیب تری که در مورد آن وجود دارد این است که ونوس روی محور خودش به عقب می چرخد! این واقعا پدیده ی عجیبی است که در سیاره های دیگر منظومه ی شمسی دیده نمی شود.

اگر چه ونوس نسبت به عطارد فاصله ی دورتری به نسبت خورشید دارد ولی سطح گرمتری دارد و داغ تر است. علاوه بر این ونوس به آرامی می چرخد.

بر خلاف تصور عموم که فکر می کنند فضا خالی است اصلا این طور نیست و بلکه بهتر است بگوییم خلا وجود دارد اما چیزی که مشخص است این است که اتم های کمی از ماده در هر متر مکعب از فضا وجود دارد. فضای بین کهکشان ها هم که زمانی تصور می شود فضای خالی است در واقع با مولکول هایی از گاز و ذرات غبار پر شده است.

این جهان پر از کهکشان هایی است که آن هایی که از ما دورتر هستند مدام در حال حرکت کردنند و طبق تحقیقاتی که دانشمندان روی سرعت حرکت و نحوه ی حرکت کهکشان های انجام اده ان به نتایج جالبی رسیده اند. آن ها فهمیده اند که کهکشان هایی که از ما بسیار دور هستند با سرعتی برابر ۹۰ درصد سرعت نور در حال حرکت هستند! و این یکی از جالب ترین حقایق نجوم است که تا به حال دانشمندان به آن رسیده اند.

این بخش برای دانش آموزان و محصلان به عنوان جمع آوری اطلاعات برای کنفرانس، Article مقاله، پایان نامه و انشاء مناسب است. امیدواریم حق مطلب را ادا کرده باشیم. با آرزوی موفقیت روز افزون برای شما عزیزان/ گروه نازوب

Supernatural knowledge of the galaxy and astronomy with images