با ابداع این حسگر زیستی هزینه های انجام آزمایش به طور چشمگیری كاهش می یابد، چرا كه بر خلاف روش متداول نیازی به فرآیندهای مختلف یا دستگاه های اندازه گیری قند خون نیست.
این فناوری قادر است میزان گلوگز خون را در غلظت كمتر از 0.3 میكرومولار تشخیص دهد و عملكرد آن بسیار حساس تر از بیوسنسورهای الكتروشیمیایی بر پایه گرافن یا گرافیت، نانوتیوب های كربنی و نانو ذرات فلزی است.
«كومار» خاطر نشان می كند: بر خلاف حسگرهای موجود كه تنها قادر به تشخیص گلوكز در خون هستند، این حسگر جدید از هر چهار سرم مختلف انسانی شامل خون، بزاق، اشك و ادرار استفاده می كند.
این محقق كه به دنبال تجاری سازی فناوری ابداعی است، تأكید می كند: با تغییر آنزیم ها می توان با استفاده از مواد نانوساختار برای اندازه گیری سطح غلظت سایر مواد شیمیایی مانند مواد شیمیایی دخیل در بروز آلزایمر و پاركینسون نیز استفاده كرد.
نتایج دستاورد جدید تیم تحقیقاتی دانشگاه پوردو با همكاری لابراتوار تحقیقات نیروی دریایی در مجله Advanced Functional Materials منتشر شده است.