تشخیص پارگی
۴. حالت ارتجاعی پرده بکارت: اگر پرده حالتی طبیعی داشته باشد، در اثر دخول و مقاربت، پاره می شود، امّا در مقابل، برخی دختران بطور مادرزاد پرده ای حلقوی (قابل ارتجاع، ضخیم و گوشتی دارند)، بنابراین در مقابل دخول، از خود مقاومت نشان می دهد و ممکن است به حالت اول برگردد. از طرفی حتی دیده شده است که برخی نیز از بدو تولد، پرده ی بکارت نداشته اند یا در سنین خیلی کم در اثر عواملی غیر از سکس، از بین رفته است. در نتیجه وجود پرده بکارت و توجه به آن، دلیل قطعی مبنی بر اینکه یک دختر قبل از ازدواج، نزدیکی داشته است، نیست.
دیگر عوامل از بین رفتن پرده بکارت:
… راه پیدا کردن ذرات پنبه و دستمال، زمان قاعدگی به داخل فرج
… ایجاد زخم در اثر بیماری های مختلف، مثل دیفتری
… دویدن و پرش
… پرت شدن روی چیزی تیز یا محکم
… معاینات و ابزار پزشکی
… در اثر خارش شدید مهبل و داخل آن، بوسیله ی خود شخص
… خود ارضایی
… دخول اجسام خارجی
… عمل های جراحی
گاهی اوقات به دلیل عدم صحیح دخول و در نتیجه از بین رفتن ناقص یا شدید پرده بکارت، عوارض ثانویه ای چون عفونت، خونریزی، زخم مجاری ادرار، زخم داخل رحم(فیبرون)، نازایی و …ایجاد می شود.
عفونت: برخی از دخترها در رحم خود، میکروب ها و قارچ های بالقوه ای دارند که پس از اولین ارتباط نزدیکی فعال می شوند و در نتیجه عفونت ایجاد می شود.
خونریزی شدید: این حالت به ندرت دیده می شود و در اثر فشار زیاد در هنگام دخول دیده می شود، گاهی اوقات، بعضی پرده های بکارت به دلایلی طی چند مرحله از بین می روند و این خود، موجب خونریزی متعاقب می شود.
جراحت مجاری ادرار: در مواقعی که طبق توضیح فوق، پرده طی چند مرحله یا با شدت از بین رود، زخم های مجاری ادرار پیش می آید.
زخم داخل رحم (فیبرون): عمل دخول و بردن پرده ی بکارت به تنهایی عامل این زخم نمی باشد، بلکه در صورت باریک بودن گردن و دهانه رحم و دیگر مشکلات دیگر بخش های مرتبط داخلی رحم، این زخم ها ایجاد می شوند.
نازایی: اگر عفونت یا زخم های فوق مداوا نشود، به مرور زمان سبب نارسایی ها و در نتیجه اختلال در عملکرد باروری و نازایی می شوند.