شراب نوشیدنی الکلی است که از میوههای مختلف تخمیرشده تهیه میشود. مخمر، قند موجود در میوهها را مصرف میکند و آن را به اتانول و دیاکسید کربن تبدیل مینماید و در این فرایند گرما آزاد میشود.
به طور کلی شراب از انگور تهیه می شود هر چند از دیگر میوه ها نیز شراب می گیرند اما عمده فرآیند مِی از انگور است.
شراب باقدمتی بیش از 6 هزار سال اولین بار در گرجستان و سپس در ایران مهم ترین نوشیدنی الکی پایه ثابت محافل، بزرگان، شاهان و … بوده است.
بیش از 50 کشور در جهان مرغوب ترین شراب ها را تهیه و توزیع می کنند به جز ایران.
شراب از دیرباز نقش مهمی در دین داشته است. شراب قرمز توسط مصریان باستان با خون مرتبط بود و توسط فرقه یونانی دیونوسوس و رومیها در باکانالیای خود استفاده میشد.
یهودیت نیز آن را در کیدوش و مسیحیت در عشای ربانی گنجانده است. فرهنگ شراب مصری، یونانی، رومی و اسرائیلی هنوز به این ریشههای باستانی مرتبط است.
بهطور مشابه، بزرگترین مناطق شراب در ایتالیا، اسپانیا و فرانسه دارای میراثی در ارتباط با شراب مقدس هستند، به همین ترتیب، سنتهای انگورکاری در جنوب غربی ایالات متحده در اسپانیای جدید آغاز شد زیرا راهبان و راهبان کاتولیک برای اولین بار در نیومکزیکو و کالیفرنیا شراب تولید کردند.
نوشابه هاى الکلى پس از استفاده سریعاً جذب خون مى شود. خون در مسیر خود، مغز را تحت تاثیر قرار می دهد، در نتیجه عمل سلسله اعصاب رو به ضعف مى رود و خویشتن دارى که ارادى و منشأ شرم و حیا در انسان و مانع از بروز کارهاى زشت است، از دست مى رود.
همانطور که امام رضا علیه السلام فرمودند:
خدا شراب را بدان جهت حرام کرد که مایه فساد و بازداشتن عقل از درک حقایق و از بین بردن شرم و حیا است.
انّما الخمر و المیسر و الانصاب و الازلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه لعلکم تفلحون؛ (مائده آیه 90).
تحقیقاً شراب و انواع قمار و بت پرستى و یا سنگ هایى که براى قربانى نصب شده و چوبه هاى قرعه (براى کشف امور غیبى)، پلیدى از کارهاى شیطان است، از آن دورى گزینید، شاید رستگار شوید.
انما یرید الشّیطان ان یوقع بینکم العداوة و البغضاء فى الخمر و المیسر…؛ (مائده، 91).
شیطان مى خواهد کینه توزى و دشمنى را از طریق شراب و قمار در میان شما بیفکند و تضادهاى داخلى را تشدید نماید و شما را از یاد خدا و نماز باز دارد، آیا باز هم دست از آن بر نمى دارید.
یسئلونک عن الخمر و المیسر قل فیهما اثم کبیر و منافع للناس و اثمهما اکبر من نفعهما؛ (بقره آیه 219).
تو را از شراب و قمار مى پرسند، بگو: در آن دو گناهى بزرگ است و سودهایى براى مردم و گناهشان از سودشان بیشتر است. به اجماع فقهاى شیعه و سنّى، شراب، نجس و حرمت آن محرز است.
اکثر عالمان دینى مشروبات را حتى به نام دارو نیز تجویز نمى کنند، چرا که خداوند متعال شفایى در حرام قرار نداده است. تمام فقیهان اسلامى براى شراب خوار اجراى حد شرعى (80 ضربه شلاق) را واجب نموده اند.
در حدیثی از پیامبر اکرم 10 گروه شراب ساز و می خور لعنت شده اند:
در اسلام هیچ گناهى تا این حد نکوهیده نشده است. پیامبر به حضرت على فرمود: اگر همه گناهان را در خانه اى جمع کنند، کلید آن شراب است.
امام على: خداوند شراب و مى گسارى را براى سلامت عقل حرام کرده است. (نهج البلاغه، حکمت 252).
امام صادق فرمود: اگر کسى دخترش را به شراب خوار بدهد مانند این است که او را در آتش انداخته است. (وسائل الشیعه، ج 17، ص 249).
برخى از عقلاى جهان به خصوص پزشکان متعهد بر اساس موازین عقلى و علمى و بلکه مشاهدات حسى معتقدند الکلِ مسکِر انسان را از حالت عادى خارج مى سازد و براى مدت زمانى او را در مستى و بى خبرى نگه مى دارد و در این حالت هرگونه عمل خطرناک و یا شرم آورى از وى امکان صدور مى یابد.
به اجماع فقهاى شیعه و سنّى، شراب، نجس و حرمت آن محرز است. اکثر عالمان دینى مشروبات را حتى به نام دارو نیز تجویز نمى کنند، چرا که خداوند متعال شفایى در حرام قرار نداده است. تمام فقیهان اسلامى براى شراب خوار اجراى حد شرعى (هشتاد ضربه شلاق) را واجب نموده اند.
منظور از علوم طبیعى، استنتاجاتى است که متفکران از آن دارند. هنگامى که علم خطرات و مضرّات شراب را کشف مى کند، عقل حرمت آن را اعلام مى دارد.
از نظر علم پزشکى نیز حرمت شراب، محرز است، زیرا کتاب هاى متعددى درباره زیان هاى آن از سوى پزشکان دل سوز نوشته شده است.
گاهی مصرف برخی نوشیدنی ها را که از خط و مسیر دین و آیین هم جدا کنیم به طور جد نوشیدن آنها خطرات جبران ناپذیری را به ما وارد می کند و زمانی که هوشیار می شویم کار از کار گذشته…!