نازوب
آنچه دیگران می خوانند
تصویرشگفت انگیز ودیدنی هابل از یک سحابی
تصویر دیدنی یک سحابی در عالم فضا
ثبت یک تصویر فوق العاده خاص و زیبا از سحابی با تلسکوپ هابل داغ ترین خبر تصویری روز را به روایت کشید.
سحابی چیست؟
سحابی یا میغواره، به اَبر عظیمی از غبار، گاز و پلاسما در فضاهای میانستارهای گفته میشود. بخشی درخشان و متمایز از محیط میانستارهای است که میتواند از یونیزه شدن، هیدروژن به شکل خنثی یا مولکولی، و همچنین از غبار کیهانی تشکیل شده باشد.
اکثر سحابیها مناطق ستاره ساز هستند، مانند؛ ستونهای آفرینش در سحابی عقاب. در این نواحی، تشکیلات گاز، غبار و دیگر مواد به هم میپیوندند و مناطق متراکمتری را تشکیل میدهند که به جذب مواد بیشتری میانجامد.
در نهایت آنها به اندازهٔ کافی متراکم میشوند تا ستارهها را تشکیل دهند. سپس، تصور میشود که مواد باقی مانده سیارات و دیگر اجرام سامانه سیارهای را تشکیل میدهند.
بیشتر سحابیها اندازهٔ بسیار وسیعی دارند. قطر برخی از آنها صدها سال نوری است. یک سحابی که از زمین برای چشم انسان قابل مشاهده است؛ با آن که از نزدیک بزرگتر به نظر میرسد، اما روشنتر نیست.
سحابی شکارچی، درخشانترین سحابی در آسمان و مساحتی دو برابر قطر زاویهای ماه کامل را میتوان با چشم غیرمسلح مشاهده کرد، اما اخترشناسان پیشین آن را نادیده گرفتند.
اگرچه چگالی بیشتر سحابیها از فضای اطراف آنها بیشتر است، اما چگالی بیشتر سحابیها بسیار کمتر از هر خلاء ایجاد شده روی زمین است.
یک ابر سحابی به اندازهٔ زمین جرم کلی آن تنها چند کیلوگرم خواهد بود. چگالی هوای زمین تقریباً 1910 مولکول در سانتیمتر مکعب است.
و متراکمترین سحابیها میتوانند دارای چگالی 10000 مولکول در هر سانتیمتر مکعب باشند. بسیاری از سحابیها به دلیل فلورسانس ناشی از ستارگان داغ تعبیه شده قابل مشاهده هستند، در حالی که دیگر سحابیها به قدری پراکنده هستند که تنها با نوردهی طولانی و فیلترهای ویژه قابل تشخیص هستند.
برخی از سحابیها بهطور متغیر توسط نور ستارههای متغیر تی ثوری روشن میشوند.
ناب ترین تصویر از سحابی هابل
در قسمت بالا و مرکز این عکس یک ستاره در صورت فلکی برساوش میدرخشد و در زیر این ستارهی جوان، یک ابر سفید مانند ماه دیده میشود که زادگاه ستارگانی جدید است.
این ستاره با یک حلقه گرد و غبار که در دام جاذبهی این ستاره گیر افتادهاند محاصره شده است.
در زیر این ستارهی جوان، یک ابر سفید مانند ماه دیده میشود. این یک سحابی بازتابی است چرا که نور را از ستارگان درون خود، بازتاب میکنند.
اما این خط سفید ماه مانند در واقع خود، یک سحابی دیگر است. که به عنوان سحابی تاریک شناخته می شود. سحابیهای تاریک آن قدر متراکم هستند که از عبور نور ستارگان پشت سرشان، جلوگیری میکنند.
اغلب این گونه سحابیها، روی زمینهای از یک سحابی دیگر قرار دارند و به همین دلیل است که ستاره شناسان، اغلب این اجرام را با استفاده از رادیو تلسکوپها رصد می کنند.
دمای خیلی پایین سحابیهای تاریک باعث میشود که تراکم درون این سحابیها زیاد شود و در گرانش خود، صفحهای تشکیل دهد که بستر تولد ستارگان جدید است.
به نظر میرسد این سحابی تاریک که با نام دوباشی 4173 شناخته میشود، ستارهای را در دل خود تشکیل میدهد.
