قتلگاه امام حسین(ع) معروف به گودال قتلگاه قسمت پایانی سمت چپ رواق جنوب غربی، به وسیله دری به سالن باریکی مرتبط است که در آن یک اتاق 9 متری قرار دارد.
این مکان اندکی گود است و دیوارهای آن آیینه کاری و نقاشی شده است. در همین مکان شریف، فرزند زهرا (س) و نوه رسول خدا شهید شده است.
از این جا دری است که به جای گودتری راه دارد که گویند آن جا محلی است که حضرت سید الشهداء(ع) از اسب بر زمین افتاد.
قتلگاه، گودی یا گودال قتلگاه محل به شهادت رسیدن امام حسین(ع) است؛ محلی که سر امام حسین(ع) به دست شمر بن ذیالجوشن یا سنان بن انس نخعی در آنجا از تن جدا شد. قتلگاه نسبت به سایر قسمتهای میدان کربلا پایینترین جا بوده است و به همین جهت آن را گودال یا گودی قتلگاه نامیدهاند.
سرداب، محل شهادت امام حسین(ع) محسوب میشود و سنگ مرمری به بلندی نیممتر از سطح زمین، به صورت قبر، بر روی آن محل قرار دارد.
قتلگاه با عناوین دیگری مانند مَقْتَل، محل النَّحْر، مَنْحَر، مَذْبَح نیز آمده است.
برخی از تاریخپژوهان برآنند در منابع معتبر کهن و حتی منابع دوره صفویه تا قاجار، مطلبی درباره گودی قتلگاه یافت نمیشود؛ بلکه این مطلب در دوران پهلوی توسط خطبا و واعظان هنگام ذکر مصیبت امام حسین(ع) بر سر زبانها افتاده و به تدریج شهرت یافته است. البته برخی گودی قتلگاه را دارای سابقه معتبر و مشهور دانسته و انتساب آن به دوران پهلوی را نادرست خواندهاند.
زینالدین شیبانی، از بزرگان صوفیه در سده سیزدهم قمری، به وجود قتلگاه در سده هشتم قمری اشاره کرده است. برداشت محقق کتاب بغیة النبلاء فی تاریخ کربلا از «قتلگاه» در کتاب پیشگفته، سرداب قتلگاه بوده است. ناصرالدین شاه قاجار در سفرنامهاش، در سال ۱۲۸۷ق. (۱۲۴۹ش)، قتلگاه را «خیلی گود» توصیف کرده که دارای پله بوده است.
به اعتقاد برخی، سپهر کاشانی، نویسنده کتاب ناسخ التواریخ در دوره قاجار، نخستین کسی است که از واژه گودال قتلگاه استفاده کرده و این واژه پیش از آن در منابع تاریخی و حدیثی به کار نرفته است.
تصویر جنجالی چهره واقعی امام حسین در موزه لوور پاریس+ فیلم
امام حسین از طلوع مهر تا غروب عشق | زندگینامه + تصاویر ناب
تصاویر متحرک و عکس های تولد امام حسین (ع)
توهین عجیب مداح معروف به امام حسین (ع)