نازوب

ناز وب،  آیا در روزگاری که همه بیشتر و بیشتر به دستگاه های همراه روی می آورند صلاح است که مانند قدیم خودمان دست به کارِ جمع کردن یک رایانه رومیزی شویم؛ که نتیجه گرفتیم اگر نیاز به مشخصات خاص و سفارشی داشته باشید هنوز هم این بهترین کار است، مضاف بر این که لذتی در جمع کردن یک سیستم هست که حتی با وجود به صرفه نبودن، شاید در یک رایانه آماده نباشد.

 

به هر روی، تصمیم گرفتیم تا دیر نشده برای آن دسته از علاقه مندان که تمایل به جمع کردن یک رایانه شخصی و رومیزی دارند یک مجموعه دو قسمتی تهیه کنیم که در قسمت حاضر به اطلاعات کلی در این باره می پردازیم و نهایتاً در قسمت آخر جمع کردن گام به گام یک کیس را آموزش می دهیم.

 

پس اگر فکر می کنید پی سی های سنتی هنوز هم حرفی برای گرفتن دارند این شما و این ادامه مطلب.

 

سیستم عامل و همه فایل های شما در فضای ذخیره سازی داخلی در کامپیوترتان قرار می گیرند. در حال حاضر این فضاها به دو دسته عمده تقسیم می شوند: دیسک های سخت یا همان هارد دیسک ها و SSDها. اگر از نظر مالی در مضیقه هستید گزینه مناسب برای شما هارد دیسک ها هستند که به ازای پول یکسان فضای بیشتری در احتیارتان می گذارند.

 

البته گاهی برای رفع این عیب آن قدر هزینه بالاتر می رود که از خیر استفاده از SSDها می گذرید. در واقع SSDها متشکل از حافظه های فلش هستند که سرعت به مراتب بالاتری نسبت به دیسک های سخت دارند.

 

شاید انتخاب بهتر استفاده از هر دوی اینها در کنار هم است؛ یک SSD با ظرفیت کمتر مثلاً ۶۴ گیگابایت برای نصب سیستم عامل تا سرعت عمل بالا رود و یک هارد دیسک با ظرفیت بالا به منظور ذخیره انواع فایل های اسنادی مثل عکس، فیلم و موسیقی.

 

حتماً مطمئن شوید هارد دیسکی که تهیه می کنید سرعت ۷۲۰۰ دور بر دقیقه و بافر حداقل ۶۴ مگابایتی داشته باشد، همچنین از درگاه SATA با سرعت ۶ گیگابایت بر ثانیه پشتیبانی کند. در مورد SSD هم دقت کتید جزء حافظه های فلش MLC باشد.

 

واحد پردازنده مرکزی که به آن سی پی یو (CPU) هم می گویند در هر دقیقه صدها هزار خط دستور را پردازش می کند و به عبارتی در نقش مغز رایانه است. پردازنده یکی از گران ترین قطعات رایانه است، با این حال نکاتی هست که قبل از خرید خوب است از آنها مطلع باشید.

 

دو شرکت AMD و Intel پردازنده هایی با تنوع گسترده عرضه می کنند که هر یک نقاط ضعف و قوت خود را دارد. با پیشرفت های اخیر اینتل و جلو افتادن آن از نظر فناوری، پردازنده های اینتلی اندکی بهتر از AMD عمل می کنند ولی در عوض قیمت پردازنده های AMD ارزان تر است.

 

البته این را هم مد نظر قرار دهید که موضوع قیمت در کشور ما به دلیل توزیع از طریق واسطه ها چندان تابع ضوابط جهانی نیست و گاهی شما پردازنده های خوب اینتل را به قیمتی پایین تر از AMD پیدا می کنید، لذا دقت مضاعفی هنگام انتخاب داشته باشید.

 

پردازنده ها با تعداد هسته های مختلف و بسامد کاری متفاوت عرضه می شوند. شاید فکر کنید بسامد کلاک بالاتر به معنای عملکرد بهتر خواهد بود در صورتی که لزوماً این گونه نیست.

 

به جز این مورد هر چند ۴ هسته به طور کل و با معماری و بسامد مشابه عملکری بهتر از دو هسته دارد اما این به معنای استفاده عملی آن نیست؛ چرا که در نهایت این نرم افزارها هستند که باید قدرت سخت افزار را شکوفا کنند و عموم نرم افزارها خیلی در این زمینه بهینه عمل نمی کنند؛ در واقع در بیشتر موارد پردازنده های با ۸ هسته یا بیشتر کار خاصی از پیش نمی برند.

 

تازه فقط همین ها نیست؛ زمان عرضه پردازنده هم بسی مهم است. یک پردازنده ۴ هسته ای که تولید سال پیش است عموماً از فناوری قدیمی تری بهره می برد که این موضوع به شدت در عملکرد دستگاه موثر است.

 

حتماً می دانید که مثلاً پردازنده های نسل چهارم اینتل که با نام هاسول می شناسیم شان از آیوی بریج ها در مصرف و قدرت عملکرد بهتری دارند؛ پس قبل از خرید پردازنده یک نفس عمیق و یک لیوان آب قند سر بکشید تا فشار کم نیاورید.

 

هنوز تمام نشده، عامل دیگر Cache است خصوصاً L3 Cache که به ذخیره داده های موقت مورد نیاز پردازنده می پردازد. این عامل هر چه بیشتر باشد بهتر است، پردازنده های سطح پایین ۳ یا ۴ مگابایت کش دارند در صورتی که اگر کمی سر کیسه را شل کنید می توانید پردازنده هایی با کش ۶ یا ۸ مگابایت هم تهیه کنید.

 

توصیه می کنیم به سراغ پردازنده هایی بروید که یا کاملاً به روز باشند یا به آن نزدیک. البته در نظر بگیرید که سرعت و هسته بیشتر به معنی پول، گرما و مصرف برق بیشتر است. در ضمن یک پردازنده ۴ هسته ای جدید از پس جدیدترین بازی های رایانه ای بر می آید، پس بی جهت هزینه اضافی نکنید.

 

اگر پردازنده، مغز رایانه باشد برد اصلی دل و روان آن است. همه قطعات در نهایت به این برد وصل می شوند و دستورات از طریق آن به هر قسمت منتقل می شود.

 

قبل از انتخاب مادر بورد باید تصمیم بگیرید که پردازنده را از اینتل می خواهید بخرید یا از AMD؛ چون هر یک مادر بورد مخصوص خود را دارند. بعد از آن باید مطمئن شوید ابعاد آن به کیس مد نظر شما بخورد.

 

مادر بوردهای دسکتاپ در انواع اندازه ها عرضه می شوند که محبوب ترین آنها Mini ITX, Micro ATX, ATX و Extended ATX است. هر کدام مزایای خود را دارند برای مثال مادر برد بزرگ Extended ATX تعداد بیشتری سوکت و درگاه به نسبت Mini ITX دارد.

 

ایسوس، MSI، گیگابایت، AsRock و EVGA از جمله برندهای مشهور مادر برد هستند.

 

دومین قطعه گران در فهرست خرید شما واحد پردازش گرافیک یا GPU است. کارت های گرافیک در شکاف PCI موجود روی برد اصلی قرار می گیرند. موقع خرید گرافیک سه گزینه پیش رو دارید: NVIDIA, AMD یا گرافیک داخلی.

 

هم NVIDIA و هم AMD کارت های گرافیک خوبی داشته و در مقایسه با گرافیک داخلی اینتل مزایا و معایبی دارند.

 

این طور نیست که NVIDIA یا AMD برتری محضی نسبت به هم داشته باشند و باید به نسبت قیمت، مدل به مدل مقایسه انجام شود.

 

GPUها با مقدار رم های متفاوت مثل 1GB, 2GB, 3GB و 6GB عرضه می شوند. البته رم بیشتر، به تنهایی دخلی به قوت گرافیک ندارد و باید عوامل دیگری را هم مد نظر قرار داد. همچنین متوجه باشید که استفاده از پردازنده AMD اجباری را برای خرید گرافیک AMD تحمیل نمی کند. EVGA, Sapphire, MSI و ایسوس از جمله سازندگان مطرح کارت های گرافیک هستند.

 

رم یا همان حافظه با دسترسی تصادفی در هنگام اجرای برنامه ها نقش خود را ایفا می کند و برای اجرای همزمان برنامه های بیشتر نیاز به رم بیشتری دارید. رم هم مستقیماً در اسلات مخصوص خود روی مادر برد قرار می گیرد و در سرعت های ۱۳۳۳ مگاهرتز، ۱۶۰۰ مگاهرتز و ۲۴۰۰ مگاهرتز یافت می شود.

 

مادر بردها هر کدام تعداد متفاوتی اسلات رم دارند پس قبل از خرید رم حواس تان به این موضوع باشد و متوجه باشید که چه تعداد رم تهیه می کنید.

تفاوت عملکرد بین سرعت های مختلف رم مثلاً ۱۳۳۳ مگاهرتز یا ۱۶۰۰ مگاهرتز ناچیز است و حتی در صورت افزایش آن به ۲۴۰۰ مگاهرتز تنها چیزی حدود ۴ در صد بهبود می یابد که با توجه به قیمت بالای آن چندان منطقی به نظر نمی رسد.

 

امروزه بیشتر بازی ها به ۸ گیگابایت رم نیاز دارند پس ۱۲ یا ۱۶ گیگابایت می تواند نیاز شما را تا مدت زیادی رفع کند. همچنین دقت کنید رمی که تهیه می کنید از نوع DDR3 باشد. Corsair, Mushkin, Kingston, Crucial و G.Skill از جمله نام های بزرگ در صنعت رم کامپیوتر هستند.

 

منبع تغذیه همان طور که از نامش بر می آید تامین کننده برق برای قطعات مختلف رایانه است. اغلب به دلیل ناآگاهی از این قسمت سر سری می گذرند در صورتی که ما تاکید می کنیم این قطعه از مهم ترین قطعات یک رایانه رومیزی است و سعی کنید بودجه خوبی برای آن اختصاص دهید.

 

انواع ماژولار و غیر ماژولار منبع تغذیه وجود دارد. کابل های منابع تغذیه ماژولار قابل جدا شدن هستند و می توانید متناسب با نیازتان از کابل ها استفاده کنید؛ اما کابل های یک منبع تغذیه غیر ماژولار به آن متصل است و ناچارید فکری به حال کابل های اضافی بکنید.

 

Seasonic, XFX, Antec, OCZ, Corsair و Enermax از جمله برندهای معتبر سازنده منبع تغذیه هستند.

 

 

در ضمن اگر تصمیم به این کار گرفتید بد نیست روی درایوهای بلو ری هم فکر کنید که از دیسک های بلو ری گرفته تا سی دی های قدیمی را بتواند بخواند.

 

 

 

همان طور که در بالا گفتیم یکی از عوامل موثر برای کیس قطعات انتخابی شما به خصوص برد اصلی است. بسته به این که اندازه مادر بردتان چه قدر است نسبت به تهیه کیس اقدام کنید.

 

 

بسیار دقت کنید با نصب بیش از حد و غیر اصولی فن، مسیر عبور هوا را مسدود ننمایید. به علاوه بد نیست به عوض کردن فن اصلی پردازنده با یک فن خوب و کم صدا هم فکر کنید.

 

 

هر چه تا اینجا بر شمردیم بدون سیستم عامل جز چند قطعه بی کاره چیزی نیستند. برای شما دو انتخاب کلی وجود دارد، یکی سیستم عامل های مایکروسافت حالا ویندوز ۷ یا ۸ و دیگری سیستم عامل های گنو/لینوکسی یا در واقع یکی از توزیع های رایگان گنو/لینوکس.

دو توزیع لینوکس مینت و لینوکس اوبونتو محبوب ترین توزیع های گنو/لینوکس برای کاربران خانگی هستند که به خوبی از پس انجام کارها بر می آیند.