به گزارش ناز وب، خروسی در استان هنان در مرکز چین دیده شده که با همه آنهایی که ما دیده ایم تفاوت دارد.
این خروس اکنون به یک ستاره مشهور تبدیل و باعث شهرت روستای خود شده است. پرهای این پرنده، بر خلاف بقیه هم نوعانش، فرفری است!
این خروس، در کنار بقیه مرغ و خروس های این خانواده زندگی می کند.
خروس ها هم مانند تمام جانداران روی زمین دارای نژاد های مختلفی هستند. این که چگونه می توانیم نژاد اصیل خروس ها را تشخیص دهیم به ادامه مطلب توجه کنید.
ورود سیستم های حمل و نقل مدرن از قبيل ترن، اتوموبیل و هواپیما امکان تبادل و خرید آنها را در حوزه وسیع تری فراهم ساخت و لذا این نژاد عملاً در یکی دو قرن اخیر توسعه بمراتب بیشتری یافت و انواع حد واسط خروس اصيل در دسترس مردم قرار گرفت که خصوصیات فیزیکی آنها متفاوت از واریته های اصلی و پایه نژاد اصیل است.
بنابراین گاه اوقات نمی توان تیپ خاصی از اصیل را به طور دقیق توصیف کرد. در این موارد می توان از تیپهای «کلاسیک» و تیپهای «مخلوط» سخن گفت. نژاد خروس جنگی اصیل نژاد پیچیدهای است و واریته های زیادی دارد.
برخی از آنها خصوصیات فیزیکی خاصی دارند. در ادامه راهنمای مناسبی در مورد خصوصیات آنها به همراه تصاویری برای توصیف آنها ارائه شده است.
تا سال 2007 تنها یک کلوپ رسمی خروس اصیل در هند وجود داشت که محل آن شهر کلکته واقع در ایالت بنگال در شمال شرقی هند است. هر سال بهترین خروس های اصیل از طریق یک رشته عملیات انتخاب و حذف بر اساس قابلیت جنگی، خصوصیات خارها، مشخصات بدنی و امثال آن انجام می شود.
پس از این تورنمنت ها، خروس برنده به نمایش گذاشته می شود. یکی از اعضای این کلوپ به نام «انتيا قاسم» اطلاعات موجود در مورد خروس اصیل آماده شده توسط هربرت اتکینسون را صحیح می داند. در ادامه استانداردهای خروس اصيل بر اساس دست نوشته های قرن نوزدهم ذکر شده که همچنان توسط کلوپ کلکته مورد تأیید است.
«گای چون». نژاد معروف خروس جنگی تایلند است که نزد اهالی درون و بیرون این کشور به رسمیت شناخته می شود و انجمن محافظت از پرندگان بازی این کشور استانداردهای دو واریته آن را تأیید کرده است.
از جمله خصوصیات نژادی خاص این نژاد می توان به سر کوچک، تاج نخودی، بدن کوچک و فشرده، دم بلند و توسعه یافته و وضعیت سرپای آنها اشاره کرد. رنگ آنها متغیر است و وزن 5/2 تا ۴ کیلوگرم دارند.
«خروس جنگی برمه»، که به نظر خروسبازان تایلند شبیه خروس گای چون است ولی در مجموع قد و قواره کوچکتری دارد. این پرنده در ایالات متحده و اروپا شناخته شده است.
آنها با مهمیز طبیعی نبرد می کنند و از جمله خصوصیات آنها می توان به سر کوچک، تاج نخودی، بدن فشرده و کوچک و دم بلند و قد و قواره متوسط شان اشاره کرد. انواع واریته های آن در رنگهای مختلف وجود دارد و وزن آنها بین 5/2 تا ۴ کیلوگرم است.
«خروس جنگی مالزی». شبیه خروسهای جنگی تایلند و برمه است ولی خصوصیات و تیپ حد واسط بین خروسهای باریک فوق و خروسهای قویتر تیپ اصیل کلنگ را نشان میدهد.
سر کوچک، تاج نخودی، بدن فشرده و کوچک و دم بلند و توسعه یافته و قد و قواره متوسط آن را می توان نام برد.
این واریته نیز در انواع رنگها وجود دارد و وزن آن بالغ بر 5/2 تا ۴ کیلوگرم است. خروس مالزی با خار طبیعی نبرد می کند. نوع دیگر پرندگان مالزی، خروس جنگی تیپ بانكيوا است که پرندگان سریع و چالاکی هستند و مناسب برای نبرد با مهمیز فولادی هستند.
«خروس جنگی فیلیپین». فیلیپین به شدت در معرض جریان ورود خروس جنگی آمریکایی (مباحث بعد) قرار گرفته و نژادهای خروس، سنت خروس بازی و سبک نبرد آنها شباهت زیادی با ایالات متحده دارد.
خروسهای آمریکایی در مقایسه با نژادهای اصیل وزن کمتری داشته ولی سریع، دقیق و چابک هستند و لذا مناسب نبرد با مهمیز فولادی (گاف، چاقو، دشنه) می باشند.
تاج ساده، گلسرخی یا نخودی (تلاقی با خروسهای آسیایی)؛ رنگ چشم سفید، قرمز، نارنجی و قهوه ای؛ ساق پای سفید، زرد و خاکستری (بسته به رنگ پرها)؛ صورت قرمز یا سیاه با خط کمری که به سمت پایین شیب دارد و دمی که به سمت بالا سیخ شده است از جمله خصوصیات آنها میباشد.
خروس فیلیپینی رنگهای متفاوتی دارد ولی از جمله خصوصیات آنها بلندی قد و قواره آنها است. وزن آنها به 5/2 کیلوگرم می رسد. در حال حاضر کشور فیلیپین یکی از مراکز مهم خروس بازی در جهان است. «خروس ایام بانکوک».
در سالهای بعد از ۱۹۶۰ برخی از خروسبازان ثروتمند اندونزی به وارد کردن مستقیم خروس جنگی تایلندی پرداختند ولی بسرعت به دلیل افزایش قیمت سرسام آور آنها، این واردات متوقف شد ولی زاد و ولد موفقیت آمیز ایام بانکوک ادامه یافت. وزن آنها بین 5/2 تا 4 کیلوگرم است و تنها با خار طبیعی نبرد می کنند .
«خروس ایام بالی». این واریته خروسهای بانکیوای بسیار سریع و مهاجم هستند و قادر به برد با استفاده از بلندترین مهمیزها (با طول بیش از ۱۰ سانتیمتر) با اشکال صاف یا منحنی می باشند.
نبرد این خروسها اغلب کوتاه و محدود به چند دقیقه است. در حقیقت در نبرد آنها تنها یکی از رقبا از میدان زنده بیرون می آید. این پرنده فقط برای نبرد ساخته شده و استفاده نمایشی دارد. خروس بازان بالی به رنگ خروسها اهمیت داده و معتقدند رنگ آنها نشانه قدرت روحیشان است. آنها رنگ های خاص خروسها را بر اساس یک تقویم قمری به نبرد وارد می کنند.
تاج ساده (قیچی شده یا نشده)؛ رنگ چشم نارنجی، قرمز یا قهوه ای؛ ساق پای سفید، زرد و دم تیز کشیده به سمت بالا با قد و قواره متوسط و نیز رنگهای مختلف از جمله خصوصیات خروس ايام بالی است. وزن آنها بین ۱ تا 5/1 کیلوگرم است. در آسیای جنوب شرقی نیز خروسی به نام بالی وجود دارد که متفاوت از آیام بالی اندونزی است.
«خروس سوماترا». این خروس در سال 1850به ایالات متحده وارد شده و بکرات در گودال نبرد خروسبازان بکار گرفته شده است. این خروس جنبه های نمایشی بیشتری دارد و از خصوصیات آنها می توان به دم بلند؛ رنگ سوسکی سبز درخشان پرها و خارهای سه گانه ساق پای آنها اشاره کرد.
خروس سوماترا پرنده هشیار و سریعی است و علیرغم ظاهر جذاب شان، بدنی ستبر و محکم داشته و تخمگذاران و مادران خوبی نیز هستند.در ادامه مطالبی در مورد تنوع فیزیکی خروس اصیل در مناطق مختلف را مورد بررسی قرار میدهیم.