نازوب

بانو فاطمه که بود؟

خانم فاطمه از معصومان و از اصحاب کساء بود، کنیه های او ام ابیها، ام الائمه، ام الحسن، ام الحسین، ام المحسن می باشد. او در 20 جمادی الثانی در مکه بدنیا آمد.

پدر او پیامبر اکرم حضرت رسول، مادرش خدیجه، و همسر اولین امام شیعیان حضرت علی بود. فرزندان او حسن، حسین، زینب، ام کلثوم و محسن بود که پس از ضرب و شتم آخرین فرزند او محسن سقط شد و سپس بانو فاطمه به شهادت رسید.

محل دفن بزرگ بانوی اسلام نا مشخص است. او با طول عمر 18 یا 19 ساله در 3 جمادی الثانی به آسمان پر کشید.

لقب های برازنده برترین بانوی اسلام، زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، مبارکه، بتول، سیده نساء العالمین و کوثر می باشد.

اشعار و اس ام اس های دهه فاطمیه ایام شهادت بانو

می خواست رخش پیش عدو زرد نباشد
ای کاش یکی بود در آن کوچه و می گفت
آن کس که به زن حمله کند، مرد نباشد

عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایام فاطمیه
 

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود
خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود
ای که بستی راه را در کوچه ها بر فاطمه
گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود

شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) تسلیت
 

 ای تاج سر عالم و آدم زهرا، از کودکی ام دل به تو دادم زهرا
 آن روز که من هستم و تاریکی قبر، جان حسنت برس به دادم زهرا
تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایام فاطمیه
 

الهی داد از این دل داد از این دل، کنار قبر زهرا کرده منزل
بگو زهرا زجا خیزد ببیند، که اشک دیده کرد خاک او گل . .
شهادت ام ابیها تسلیت باد

دوباره چشمه‌ی اشک است که می‌جوشد
در امتداد ناله‌ی یک طفل به پای تابوتی
خدا مادرم را کجا می برند؟

بی تو با شمع علی تا به سحر می سوزد
شمع می میرد و او بار دگر می سوزد
یک نفر مثل درختان سپیدار بلند
در خیالش همه شب بین دو در می سوزد

ای بتول پاک السلام، قلب چاک چاک السلام
حاصل جوانی علی، ماه ارغوانی علی
لحظه ای درنگ کن بمان، وقت ناتوانی علی
بی تو سر بلند میکنند، دشمنان جانی علی
بی تو سجده میکند به خاک، روح آسمانی علی
 

بانو نمی یابیمت ، اما کنار تو گریه مرسوم است، مگر می توان پهلوی تو بود و
شکسته نبود. نام خود را خصم، داغ ننگ زد، دید بار شیشه داری، سنگ زد

پيغمبري كه عمري غمخوار امتش بود
روي كبود زهرا (س) اجر نبوتش بود؟
فاطميه قصه گوي رنجهاست فاطمه تفسير سوز مرتضي ست
فاطمه شعر داغ لاله است قصه ي زهراي 18 ساله ست
فاطميه شرح ديوار و در است دفتری در مقام سخت زينب پرور است

 یا علی رفتم بقیع اما چه سود، هر چه گشتم فاطمه آنجا نبود
یا علی قبر پرستویت کجاست، آن گل صدبرگ خوشبویت کجاست
هر چه باشد من نمک پرورده ام، دل به عشق فاطمه خوش کرده ام

ﺍﯼ ﺭﻭﺡ ﺩﻭ ﺻﺪ ﻣﺴﯿﺢ ﻣﺤﺘﺎﺝ دَمَت
ﺯﻫﺮﺍﯾﯽ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻏﺒﺎﺭ ﻗﺪﻣﺖ
ﮐﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺣﺮﻡ ﻧﺪﺍﺭﯼ ﺑﺎﻧﻮ؟
ﺍﯼ ﻭﺳﻌﺖ ﺩﻟﻬﺎﯼ ﺷﮑﺴﺘﻪ، ﺣرمت…

 
تو فرد ترین وحیــدۀ تاریخی
مستوره ترین ندیــدۀ تاریخی
از تربـت پنهان تـو معلــوم شده
مظلومه ترین شهیدۀ تاریخی
السلام عیلک یا فاطمه الزهرا
 

 در ظلمت شب شهاب را می شستند
 آیینه افتاب را می شستند
در چشمه خون چکان چشمان علی
پیمانه نور ناب را می شستند
 

 رفتی تو و زینبت ز غم می سوزد
 آتش ز نوایش به دلم افروزد
 این خانه عزاخانه شود بار دگر
هر گاه نگاه خود به در می دوزد