کودکان در یک مقطع از سنشون ممکن است فوضول و خبرچین It may be fuzzy and informative باشند یا دست بزن پیدا بکنند و والدبن بلاتکلیف بمانند که چه رفتار و عکس العملی منابه این رفتاره کودک است. در برگه ای تازه از نازوب به همراه باشید تا این رفتارهای صحیح را به شما بگوییم.
برخی کودکان در سن ۲ تا۴ سال در موقعیت هایی که رنجیده، خجالت زده و یا خسته هستند اقدام به زدن والدین خود می کنند که توصیه می شود، مهارتهای اجتماعی و الگوهای رفتاری مناسب، پیش از ورود به مدرسه به او آموزش داده شود.
پرخاشگری در کودکان یک مسئله و داشتن دست بزن و اقدام به کتک زدن دیگران بحثی دیگر در مشکلات تربیتی کودکان است که در جامعه پرتنش امروزی این رفتار در بین بچهها دیده میشود.
عصبانيت شايعترين مشكل بچهها است، اين عصبانيت در واقع تجلي درد و ناكامي Manifestation of pain and failure كودك به دليل ناتواني او در كنترل جهان اطراف است، از آنجا كه كودك نوپاست، هر چند احساسات او بسيار قوي است اما وسيله كافي براي ابراز نااميدي را ندارد و همین او را بيش از پيش نااميد كرده و از عصبانيت منفجر ميكند و در نهايت او با تنها وسيلهاي كه در اختيار دارد ” كتك زدن” به دیگران حمله ميكند.
این امر برای بسیاری از والدین اتفاق می افتد خود را نبازید ولی باید با صبر حوصله و تحلیل علت را ریشه یابی و درمان كنید.
وقتی کودک شروع به کتک زدن می کند در واقع نتوانسته خشمش را کنترل کند. مادر باید به کودکش آموزش دهد که زمتانیکه ناراحت و یا عصبی است در آن لحظه چه کارهایی کند که خشمش کنترل شود. این آموزشها در کودک باید به طور غیر مستقیم صورت بگیرد.
مثلا مادر روی یک کیک کوچک وساده، یک شمع و آن را روشن کند، به کودک بگوید نفست را از راه بینی جمع کن تا بتوانی شمع را فوت کنی، به همین سادگی تنفس عمیق را به او آموزش دادهاید و با استمرار، این کار برای کنترل خشم در او نهادینه میشود.
مراقب رفتارتان باشید. كودك آینه تمام نمای رفتارهای اطرافیانش و به خصوص خانوادهاش است. وقتی کودک والدین خود را میزند در واقع از یک نفر اینکار را یاد گرفته است.
آن یک نفر میتواند مادرش، پدرش و یا اطرافیان او باشند. وقتی والدین نتوانند در لحظه خشم خودشان را کنترل کنند، کودک این رفتار را دیده و در شرایط مشابه، همین واکنش را نشان میدهد.
محتوای فیلم، بازی، داستان و … را مورد توجه قرار دهید. در قصه ها و نمایش های شما و اطرافیان نباید از خشم و كتك كاری استفاده شود باید رفتارهای محبت آمیز و نرم را در بازی ها و قصه ها و برنامه های كودك و بازی كودكان در مهدها برجسته كنید. برای این منظور از رفتارهای خوب و اجتماعیاش عكس و فیلم بگیرید و با لبخند آن و نشان دادنش آنها را تقویت كنید.
زمانیکه کودک اقدام به کتک زدن میکند در واقع نتوانسته احساسی ناشی از نرسیدن Feeling we have ‘Run out of gas’ emotionally به خواستهاش را ابراز کند، بنابراین اینگونه هیجانات درونی خود را تخلیه میکند. مادر یا پدر میتوانند با کتاب خواندن و یا بازی های این آموزش را به کودک خود بدهند که کودک در مواقع مختلف احساس خود را به اطرافیانش بگوید تا احساس بهتری داشته باشد.
باید در خانه و بین اعضای خانواده قوانینی بگذارید و مشخص کنید که کودک حق انجام هر گونه رفتاری که از نظر شما مناسب و درست نباشد را ندارد و در غیر این صورت از علایقش محروم میشود. زمانیکه کودک شروع به زدن والدینش می کند باید به جای گفتن عبارت ( کتک نزن ) با جدیت به کودک گوشزد کنیم که رفتارش مناسب نبوده و نباید تکرار کند.
امر و نهی كردن های زیاد و دستورها و سخت گیری ها كودك را عصبی و خشمگین می كند و می تواند زمینه ساز وسواس شود. اجازه دهید وقت تا جایی كه به خود و دیگران آسیبی نمی رساند بازی و شادی كند و تكلف ها و محدودیت های اضافی را حذف كنید.
گاهی كودك برای جلب توجه و زمانی به خاطر حسادت این كار را می كند نیازهای او را به طور متعادل ارضا كنید و با رفتارهای خود مثلا با كودك دیگر و… حسادت كودك را تحریك نكنید.
ترک کردن محیط با جدیت و بدون پرخاش توسط والدین، اولین راهکار مقابله با این رفتار کودک است و سپس به آرامی بگویید تا زمانی که اینطور رفتار میکند، خواسته اش را اجابت نخواهید کرد و به محض بروز رفتار مطلوب Incidence of desirable behavior از خودش به او توجه کنید. وقتی کودک به خواستهی خود نرسید و بعد از گریه کردن و کتک زدن آن خواسته را برایش عملی کردند.
مطمئن باشید کودک مطمئن ترین را برای رسیدن به خواستهاش در مواقع دیگر هم انتخاب میکند تا والدینش چیزی که مد نظر او است را برایش تهیه کنند.
در آن لحظه که کودک شروع به کتک زدن والدینش میکند باید آرامش خود را حفظ کنید تا بتوانید با کودک به درستی برخورد کنید. اگر نتوانید آرام باشید و با پرخاشگری با کودک بر خورد کنید، نتیجه عکس خواهید گرفت.
یک گفت و گوی صمیمانه با فرزندتان درباره ی آسیب های رفتارش و ابراز نگرانی و ناراحتی شما از این کار ناپسند، همچنین تنبیه به معنای محروم و تشویق کردن او درباره ی موضوعاتی که دوست دارد نیز نقش بزرگی در کاهش رفتارهای ناشایست کودک از جمله کتک زدن والدین دارد.
گاهی كودك شما متوجه تذكر، نصیحت و معنای خشم و تهدید The meaning of anger and threat شما نمی شود. با روش های انصراف توجه مانند بازی، نشان دادن وسایل جذاب از نظر او و… ذهن كودك را از رفتارهای تهاجمی به امور خوشایند جلب كنید.
روش های بالا را با صبر و حوصله و مشورت با خانم های باتجربه انجام دهید اگر مشكل ادامه داشت به طور حضوری از روان شناس بالینی كودك كمك بگیرید.
بچه ها به دلایل مختلفی خبرچینی میکنند. اکثر آنها نمیدانند اینکار اشتباه است و نباید تکرار کنند و معمولا انگیزه های متفاوت بچگانه دارند مثلا برخی از انگیزه های کودکان برای خبرچینی کردند عبارتند از : ناراحت و عصبی شدن از کسی مثل خواهر، برادر، مادر ، پدر و … یا حس حسادت به برادر یا خواهر یا یکی از دوستان خود ، که والدین باید با توجه به هر انگیزه کودک رفتار مناسب از خود نشان دهد.
– با وجود اینکه کودکان با سوالات بی پایان خود شما را درمانده میکنند! اما هرگز از کودک نخواهید که ساکت شود. این رفتار موجب اضطراب کودک و ایجاد احساس ناامنی در او میشود. حتی ممکن است کودک به قدری بترسد که دیگر برای پرسیدن سوالهایش به شما مراجعه نکند.
– در مورد خبرچینی، پیرامون اینکه در چه مواردی میتوان با دیگران صحبت کرد و در چه مواردی نمیتوان، با کودک گفتگو کنید. نقش بازی کنید، تا کودک از جایگاه خود درک کند که از پخش چه خبرهایی خوشحال What happy news میشود و پخش چه خبرهایی را دوست ندارد.
– فضولی کودک را نادیده نگیرید. دقت کنید که چه زمانهایی کودک بیشتر فضولی میکند و به دنبال دلیل این کار او در شرایط محیط و زندگی خود باشید.
– برای او مشخص کنید که در هنگام صحبت بزرگترها نباید میان حرفهایشان بپرد و باید ساکت باشد. برای ورود به اتاقی که در آن بسته است باید در بزند و اجازه بگیرد و به موبایل و وسایل شخص دیگران دست نزند. به کودکتان هشدار دهید که نباید این قوانین را زیر پا بگذارد، چرا که عواقب سنگینی برایش خواهد داشت.
– سوالاتی مانند «چرا شب میشه؟» «چرا آدمها دو تا پا دارند؟» و از این دست سوالات طبیعی و بی اشکال است. اما سوالاتی مثل «چه کسی زنگ زد؟»
– «با کی حرف میزدی؟» «بابا کجا رفت؟» مرز میان کنجکاوی و فضولی هستند. دقت کنید و ببینید این سوالات از چه نوعی هستند. بسیاری اوقات این سوالات ریشه در اضطراب دارند؛ مثلا او نگران جدایی از شما یا سلامتی شماست که با جوابهای کلی و اطمینان دادن به کودک و اینکه همه چیز خوب است، حل خواهد شد.
– اگر مطالبی که کودک در جمع مطرح میکند، کم اهمیت یا بیاهمیت است؛ برای مثال وقتی میگوید: «شام چی خوردهایم یا دیروز کجا رفتهایم و…» هیچ واکنشی نشان ندهید.
– وقتی کودک رازهای خانواده را مطرح میکند واکنش شدید نشان ندهید Do not overreact بلکه او را از جمع بیرون ببرید و او را از نظر خودتان مطلع کنید؛ مثلا بگویید: «من
– خیلی ناراحت میشوم وقتی مسائل خصوصی زندگیمان جلوی بقیه مطرح میشود» یا در همان موقع با یک نگاه جدی (بدون هیچ صحبتی) برای چند ثانیه به او نگاه کنید. به هیچ وجه از روشهای نصیحت، عصبانیت، تهدید، تنبیه و… به ویژه در حضور جمع استفاده نکنید.
– وقتی کودک د رحال خبرچینی کردن است توجه او را به چیزهای دیگر جلب کنید.
– در مورد خبرچینی با او صحبت کنید و به او بیاموزید از روش های دیگر برای جلب توجه و افزایش محبوبیت خود نزد دیگران استفاده کند.
کارهایی که باعث بداخلاقی کودکانمان میشود!
راه های طلایی برای پرورش خلاقیت کودکان
با بازی های جنسی کودکان با یکدیگر چه رفتاری کنیم