نازوب

45 سال  قبل در چنین روزی فضاپیمای آپولو ۱۱ ماموریتی از مأموریت‌های پروژهٔ آپولو را با هدف فرود نخستین انسان بر روی کره ماه آغاز  شد. در طی این ماموریت که توسط (ناسا) سازماندهی شده بود، نیل آرمسترانگ و باز آلدرین در ۲۰ ژوئیه ۱۹۶۹، ساعت ۲۰:۱۸ جهانی بر کره ماه فرود آمدند.
 

به گزارش “ناز وب” فضانورد سوم این ماموریت مایکل کالینز، به تنهایی در مدار ماه باقی‌ماند تا ۱۵ ساعت دیگر دو فضانورد دیگر به او ملحق شدند. پس از ۸ روز زندگی در فضا، هر سه فضانورد به زمین بازگشتند.
 

این فضاپیما از مرکز فضایی کندی واقع در جزیره مریت، فلوریدا در ۱۶ ژوئیه به سمت کره ماه پرتاب شد. این ماموریت پنجمین ماموریت سرنشین‌دار و سومین ماموریت حامل انسان آپولو بود.
 

 آپولو ۱۱ از سه بخش تشکیل می‌شد: بخش اول گردونهٔ فرماندهی کلمبیا که با سه فضانورد بر زمین فرود آمد. گردونهٔ سرویس که شامل نیروی محرک، برق، اکسیژن، و آب می‌شد.

 

گردونهٔ ماه نشین عقاب همراه آرمسترانگ و آلدرین بر ماه فرود آمد. آپولو ۱۱ جلوی موشک ساترن ۵ نصب شده بود و پس از فرار از جاذبه زمین به همراه فضانوردان از موشک جدا شد و سه روز برای ورود به مدار ماه در راه بود.
 

 پس از ورود به مدار ماه، آمسترانگ و آلدرین به ماه‌نشین نقل مکان کردند. آن‌ها در مجموع حدود ۲ ساعت در ماه پیاده‌روی نمودند. آن‌ها پس از بلندشدن از کره ماه به گردونه فرماندهی که کالینز در آن قرار داشت ملحق شدند و ماه‌نشین را در فضا رها کردند. سرانجام آپولو ۱۱ در ۲۴ ژوئیه به زمین بازگشتند و در اقیانوس آرام فرود آمدند.

  سالها بعد آثار و نشانه هایی توسط برخی محققین ارائه شد که پرده از دروغ بودن این سفر رویایی برداشت و نشان می داد ممکن است این سفر بیشتر یک جنگ قدرت و یا نمایشی برای ترسیم ابعاد سلطه فن آوری و نظامی ایالات متحده بر جهان باشد.

 

  اما در سال ۲۰۰۹ مجدداً تصاویری از ناسا منتشر شد که لوازم فضانوردان و ماه نشین را به وضوح مشخص می کرد. هنوز و با گذشت نزدیک به نیم قرن ابهاماتی در نحوه چگونگی فرود انسان در آن سالها و تکنولوژی به مراتب عقب تر به کره ماه و عدم حضور مجدد بشر پس از آن به این کره “همسایه زمین” باقی مانده است.