ارتباط بین دختر و پسر یکی از مهم ترین روابط جامعه را تشکیل می دهد. اگر کسی به شما بگوید کلاً رابطه بین دو جنس ممنوع است به عقلش هم شک کنید! در دین اسلام، که برای همه ی شئون بشر، برنامه ی جامع دارد، برای روابط بین
دو جنس مخالف نیز حساسیت به خرج داده شده است و برای آن ضوابطی تعیین کرده است:
اول باید بدانیم که او نیز انسانی چون ماست که دارای ویژگیهای مثبت و منفی، توانایی و ضعف و خصوصیات اخلاقی مثبت و منفی است. نباید ناراحتی ما از اعضای خانواده منجر به تصوری ایده آل و غیرواقعی از جنس مخالف شود.
خیالبافی افراطی درباره جنس مخالف به واقع بینی شما لطمه می زند. حواستان باشد آنقدر درباره اش رویاپردازی نکنید که کم کم خودتان هم خیالات خودتان را واقعیت بپندارید!
هیچکدام! باور کنید جنس مخالف شما نه دیوه نه فرشته! نه به آن شوری که تمام افراد غیر همجنس تان را وحشی و سوء استفاده گر بدانید نه به این بی نمکی که یکطرفه و در ذهنتان او را فرشته و عالیترین انسان بدانید.
تو یک انسانی و محترم، او نیز یک انسان است و دارای ارزش و احترام. پس وقتی با هم روبرو می شوید مثل دو انسان محترم ارزشمند رفتار کنید بدون اینکه هیجان زده شوی و دستپاچه از اینکه با جنس مخالفت روبرو شدی ، یا از آن طرف خیلی خودت را دست بالا بگیری که انگار فقط خودت محترمی!
دین کجای این رابطه است؟
حدود شرعی که درباره محرم و نامحرم در اسلام وارد شده است برخلاف نظر بعضیها، به حفظ احترام متقابل کمک می کند.
می پرسید چگونه؟ وقتی شما بر اساس الگوی دین، چارچوب رفتاری را تعیین می کنی درواقع به طرف مقابلت می گویی من با تو مثل یک انسان رفتار می کنم و روابط ما نیز انسانی است نه بر اساس شهوت و جنسیت. خود شما می پسندید که به چشم یک انسان نگریسته شوید یا یک شئ جنسی؟
آشنایی و شناخت قبل از ازدواج، هم ازنظر عقل و هم از نظر شرع مقدس اسلام نه تنها جایز بلکه بسیار لازم است. اما این شناخت باید تحت نظر خانواده و بر اساس موازین اسلام باشد
اگر قصد شما، ازدواج است چرا نباید خانواده ها در جریان قرار گیرند؟ فقط یک درصد احتمال بدهید که این آشنایی منجر به ازدواج نشود آنگاه تکلیف نامه ها، عکس ها و …. چه می شود؟
یا از کجا مطمئن هستید که شما اولین و آخرین نفر در زندگی این فردی هستید که با شما روابط پنهانی دارد؟ از کجا از روابط پنهانی او با دیگران، چه قبلاً چه در آینده و چه حتی همزمان با خودتان خبر دارید؟
پس پنهان بودن آن را آشکار کنید تا تمام این سوالات بی جواب برایتان روشن شود.
آشنایی و شناخت قبل از ازدواج، هم ازنظر عقل و هم از نظر شرع مقدس اسلام نه تنها جایز بلکه بسیار لازم است. اما این شناخت باید تحت نظر خانواده و بر اساس موازین اسلام باشد.
آنگاه پس از انتخاب، شناخت است که مهر و صمیمیت بین زوجین پس از عقد روز به روز بیشتر می شود وگرنه صمیمیتی که از شناخت متقابل سرچشمه نگرفته باشد چیزی جز غلیان شهوت و خوشگذرانی نیست که خیلی زود هم سرد میشود.
از همین رو پیامبر اکرم (ص) ارتباط زن و مرد نامحرم را نهی کردند و فرمودند: هر مردی که با زن نامحرمی دست دهد، دچار غضب الهی شود و هر کس با زن نامحرمی همراه شود و در جای خلوتی قرار گیرد، در زنجیری از آتش قرار خواهد گرفت.
در روانشناسی، اینگونه رفتارها نشانه عدم رشد کافی شخصیت در انسان است. انسانی که به لحاظ شخصیتی به سطوح بالاتر دسترسی پیدا می کند، بر اساس اصول و ضوابط عقلانی و انسانی عمل می کند نه برای جلب توجه دیگران.
زوجین وجودشان باعث تشکیل خانواده می شود و به دنبال این ارتباط است که بقای نسل حاصل می شود. اما اگر این روابط شکل و قانون مناسبی نداشته باشد صرفاً بستری برای ارضای شهوت است و آرامش و انسجام خانواده را متزلزل می کند.
لذا در این مقاله سعی کردیم بهترین راه ارتباطی مناسب بین دختر ها و پسرها را بیان کنیم تا انتخابی درست و مطمئن داشته باشید.