بگذار خیال كنم ”دوستم داری ” و از این خیال شبها تا سپیدی روز با ستارهها باشم
آن زمان كه لب وزبانت لغتی نمییابند تا حرف دل را باز گویند، تا لحظهها را توصیف كنند؛ چشم زیباترین، پاكترین، صادقانهترین و بهترین نگاهش را به تو هدیه میدهد
روی هر شانهای وقت وداع سری گریست
سر من وقت وداع روی دیوار گریست
تو آنقدر شادی به من میبخشی که به گریه در میآیم و آنقدر رنجم میدهی که به خنده میافتم…
وقتی نیستی نگاهم دست خالی به چشمم باز میگردد
افسوس که عشق جاودانه نیست.عشق گل سرخیست که طاقت طوفان را ندارد. عشق یک خاطره سبز است که از آمدن پاییز میترسد
برای زیستن دو قلب لازم است
قلبی که دوست بدارد و قلبی که دوستش بدارند
قلبی که هدیه کند و قلبی که بپذیرد
قلبی که بگوید و قلبی که جواب بگوید
قلبی برای من و قلبی برای انسانی که من میخواهم