نازوب

علم تاریخ، شیرین و مهم ترین وقایع جهانی را در خود پنهان دارد. زیرا مجموعهٔ حوادث فرهنگی، طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی و رویدادهایی را که در گذشته و در زمان و مکان زندگی انسان‌ها و در رابطه با آن‌ها رخ داده است را به روشنی بازگو می کند!

La science a caché les plus beaux et les plus importants événements du monde

17 دیماه مصادف با 7 ژانویه و 30 جمادی الاول روزی است که به عنوان تاریخ آبستن ایران و جهان نامگذاری شد که مهم ترین وقایع سیاسی و اجتماعی در آن روی داد در ادامه جذابترین بخش تفویم تاریخ وبسایت ناز وب از این رویدادهای تاریخی باخبر شوید. از این که این بخش از سایت تفریحی سرگرمی ناز وب را انتخاب کردید سپاسگزاریم.

شروع می کنیم با ماجرای مرگ پهلوان تختی و با مهم ترین رویداد ایران و بخش تکمیلی کشف حجاب به پایان می رسانیم با ما همراه باشید.

1346 ش – مرگ مشکوک جهان پهلوان تختي

جهان پهلوان غلامرضا تختي در شهريور 1309 ش در يكي از محلات جنوبي تهران و در خانواده‏اي متوسط به دنيا آمد. وي از كودكي به ورزش روي آورد و ورزش را فقط براي سلامتي و تندرستي بدن مي‏خواست.

او در عين حال به نجاري مشغول بود تا اين كه در بيست سالگي در اولين مسابقات قهرماني كشتي كشوري شركت كرد. از آن پس شهره عام و خاص گرديد و در ميدان‏هاي جهاني مدال‏آور شد. ت

ختي سرشار از پاكي و صداقت بود و دلي بي‏باك و جسور داشت. او داراي قلبي رئوف و مالامال از عشق مردم بود و در زندگي خود، بيش از قهرماني به انسان زيستن و از خودگذشتگي مي‏انديشيد.

تختي با وجود قهرماني در ميادين بين‏المللي كشتي، هيچ گاه فروتني و تواضع خود را در برابر مردم از دست نداد. وي در دوران قهرماني خود، 9 مدال طلا و نقره جهاني و بازي‏هاي المپيك را كسب كرد و از جمله ورزشكاران ايراني است كه بيشترين مدال‏هاي طلا و نقره را در بازي‏هاي مهم بين‏المللي، به ارمغان آورده‏اند.

جهان پهلوان تختي از مريدان آيت‏اللَّه سيدمحمود طالقاني به شمار مي‏رفت و در ملي شدن صنعت نفت حضوري فعال داشت. وي هم‏چنين در جمع‏آوري كمك‏هاي مردمي به زلزله‏زدگان بويين‏زهرا در شهريور 1341، نقش مهمي ايفا كرد به طوري كه حساسيت رژيم را دربرداشت.

رژيم كه كمابيش از فعاليت‏هاي سياسي تختي آگاهي پيدا كرده بود، براي به سلطه كشيدن او، رياست فدراسيون كشتي كشور را به او پيشنهاد نمود؛ ولي او اين پيشنهاد و حتي پيشنهاد براي به دست گرفتن شهرداري تهران يا نمايندگي مجلس را نيز رد كرد.

January 17th, January 7th and January 30th, Jommadi Alaul is the day that was named as the history of pregnancy in Iran and the world

در نهايت، رژيم سفاك پهلوي چون هيچ راهي براي نفوذ به تختي نيافته بود و هم‏چنين محبوبيت روزافزون تختي در ميان مردم و مخالفت وي با رژيم وابسته شاه، طاغوتيان را خشمگين كرده بود، سرانجام باعث شد تا عوامل رژيم پهلوي در توطئه‏اي مشكوك، وي را در هفدهم دي ماه 1346 در 37 سالگي به قتل برسانند.

هرچند كه در آن زمان، مرگ تختي را، خودكشي عنوان كردند، ولي اين توطئه رژيم با آگاهي يافتن مردم از اصل ماجرا، نقش بر آب گرديد. پيكر جهان پهلوان تختي با حضور خيل دوستداران و مشتاقان، در شهر ري به خاك سپرده شد.

1714 – نخستين ماشين تحرير جهان كه به دست هنري ميل ساخته شده بود در لندن به معرض تماشا گذارده شد.

هنري ميل

1357 – ماموریت ژنرال هایزر در تهران

17دي ماه 1357 افشاء شد كه «رابرت هايزر Gen. Hauyzer» ژنرال آمريكايي و معاون نيروهاي مسلح ناتو در اروپا [معاون وقت ژنرال هيگ كه اين ژنرال بعدا وزير امورخارجه آمريكا شد

به تصمیم جیمی كارتر رئیس جمهور وقت آمریکا وارد تهران شده و مذاكرات خود را با مقامات نظامي ايران آغاز كرده است و اين مذاكرات احتمالا درباره سرنوشت شاه و حقيقت يابي در زمينه كابينه شاپور بختيار، نظرات افسران ارشد ارتش و روند انقلاب است.

در سابقه این خبر آمده بود که آیزنهاور رئیس جمهور پیشین آمریکا هم در تابستان 1953 (چند هفته پیش از براندازی 28 امُرداد) ژنرال شوارتسکف را به تهران فرستاده بود و او بود که شاه را با دادن اطمینان به خارج فرستاد و کمک به انجام کودتای انگليسي ـ آمریکایی کرد.

پیش از انتصاب بختیار، روزنامه های تهران و بسياري از ژورناليست هاي راديو تلويزيون دولتي و خبرگزاري پارس در اعتصاب 62 روزه خود بودند و مردم از تحولات روزمره بی خبر.

ژنرال هايزر

منابع غير دولتي خبررساني براي ایرانیان درون مرز در آن 62 روز تنها چند رادیو دولتی خارجی بود که برنامه اخبار به زبان فارسی داشتند و از فرصت اعتصاب براي تلقين نظر دولت هاي مربوط بهره برداري مي کردند. از زمان برگزاري کنفرانس سران غرب در گوادالوپ [به ابتکار رئيس جمهور وقت فرانسه]، سران غرب از ماندن شاه ـ دوست و متحد قديمي شان ـ در قدرت حمايت نمي کردند.

ژنرال هايزر بعدا و پيش از فوت، درباره ماموريت خود در تهران و جلسات متعددش با ژنرالهاي ايراني كتابي مفصل منتشر كرد که یکی از مآخذ تاريخنگاران بشمار می آید.

از تحولات 33 سال گذشته چنین برمی آید که نتایج ماموریت هایزر بسود آمریکا تمام نشده است. ژنرال هیگ رئیس وقت هایزر نیز که بعدا وزير امورخارجه آمريكا شد در کتاب خاطرات خود صفحاتی را به ماموریت هایزر در تهران اختصاص داده است.

هیگ پس از فروپاشی شوروی، با اقامت طولانی در ترکمنستان تلاش کرد که آمریکارا در آن کشور و منطقه فرارود جایگزین روسیه کند که بیش از یک قرن برآنجا استیلا داشت.

Cela explique clairement le complexe d’événements et d’événements culturels, naturels, sociaux, économiques et politiques qui se sont produits dans le passé et dans le temps et le lieu de la vie humaine et en relation avec eux

کشف خجاب در سال 1314

با توجه به اینکه حجاب برای زن مسلمان ایرانی حکم یک تکه پارچه را ندارد بلکه ریشه دار در فرهنگ، ملیت و مذهب آنان داست، رضاخان با اقدام نظامی خود به جنگ با اعتقادات و شعور زنان پرداخت.

این اقدام شوم رضاخان را نمی توان یک اتفاق بی مقدمه در سال 1314 دانست بلکه پیش مقدمه های آن در سال ها پیش از حکومت پهلوی فراهم شده بود تااینکه رضاشاه جسارت به اعلام عمومی این امر کرد.

نخستین نشانه‌های کشف حجاب را می‌توان در سخنرانی بدون روبنده طاهره قرةالعین و همچنین در دربار ناصرالدین شاه قاجار و در محافل روشنفکری یافت. همچنین فعالان جنبش زنان ایران در دوره مشروطه و ابتدای حکومت رضاشاه بحث‌هایی در نقد حجاب گشودند.

ولی رسمیت پیدا کردن و اجباری شدن چند ساله آن به دوره حکومت رضا شاه باز می‌گردد. طاهره قرةالعین در سال ۱۲۶۴ هجری قمری در واقعه بدشت سخنرانی کرد و با حاضر شدن بدون نقاب روبنده حاضران را شگفت‌زده کرد. او همچنین جدائی دین بابی از دین اسلام و نسخ احکام و سنن قدیم را اعلام کرد.

ماجراى کشف حجاب به دست رضاخان ميرپنج، ريشه در جريان روشنفکرى بيمارگونه اي دارد که از دوران قاجاريه، خصوصا در زمان ناصرالدين شاه و احمدشاه، با حضور مأموران قدرتهاى استکبارى در کسوتهاى مختلف در ايران و مسافرت‏هاى شاهانه به کشورهاى غربى و مهمتر از همه بازگشت عناصر فرنگ رفته مرعوب فرهنگ مبتذل غرب، امثال ميرزاملکم خان و تقى‏ زاده که براى پيشرفت معتقد به فرنگى شدن، از فرق سر تا نوک پا داشتند، رشد پيدا کرد.

قبل از روایت تاثیرپذیری رضاشاه از لباس زنان اروپایی و اقدامات گسترده وی در راستای کشف حجاب می بایست نگاهی به سال 1306 انداخت، زمانیکه ملکه پهلوی به همراه دخترانش در شب عید سال، بدون چادر و حجاب وارد مرقد مطهر حضرت معصومه (س) شدند که این اقدام موجب اعتراض جامعه روحانیون قم شد

و در پی آن جوانی طلبه که از طرف آیت الله بافقی برای تذکر و اعتراض به حرم نزد خاندان سلطنتی آمد، به شهادت رسید و آن روز خون های بسیاری در جوار حرم ریخته شد چرا که شاه اعلام کرد نه تنها زنان خانواده سلطنتی بلکه سایر زنان عوام می توانند به هر شکلی که می خواهند و آزادانه در جامعه حضور داشته باشند و این مسئله به کسی مربوط نمی شود!

رضاخان بعنوان دست نشانده انگلیس با تماشای لباس های برهنه زنان به فکر حذف حجاب در ایران افتاد که بعد از چند سال برنامه ریزی در سال 1314 موفق به اجرای آن شد و در پی آن اعلام کرد که از حجاب متنفر است و پوشش زنان مانعی برای رشد و پیشرفت آن ها محسوب می شود!

البته در کنار همه این قضایا، تاریخ یکی از مهمترین عوامل اندیشه حذف حجاب در رضاخان را تاثیرپذیری وی از کمال آتاتورک و امان الله خان می داند؛

نخستین شایعات پیرامون قانون جدید، هنگامی پخش شد که رضاشاه تحت تاثیر اصلاحات دموکراتیک در افغانستان قرار گرفته بود و امان‌الله خان و ملکه ثریا، شاه و ملکه افغانستان در سال 1308 به ایران آمدند. ملکه افغانستان بی‌حجاب بود و جنجالی در میان روحانیون ایران برانگیخت.

آنان از رضاشاه خواستند ملکه افغانستان را در ایران مجبور به داشتن حجاب کند که رضاشاه نپذیرفت. در همین زمان شایعاتی درباره تصویب قانون منع حجاب پخش شد.

رضا شاه پس از تنها سفر خارجی‌اش به ترکیه در 12 خرداد 1313 ، تحت تأثیر اقدامات غرب‌گرایانه آتاتورک قرار گرفت. در این دوره نیز شایعاتی درباره ممنوعیت حجاب در مدرسه‌های دخترانه پخش شد، ولی قانونی در این راستا تصویب نشد و جالب است که رضاخان آنقدر در اندیشه های شوم خود غرق بود که متوجه لطیفه خانم، همسر آتاتورک نشد چرا که وی در تمام سال های بعد از آزادی پوشش و بی بندی باری های ترکیه، با حجاب در کنار پادشاه حاضر می شد!

یکی از بزرگترین اشتباهات رضاخان اقدام نظامی و خشونت آمیز وی علیه فرهنگ ریشه دار حجاب بود در حالیکه این برنامه ننگین در ترکیه بصورت انتخابی و آرام صورت گرفت که البته همین امر موجب شد تا بلافاصله پس از تبعید رضاخان در سال 1320 و شروع سلطنت پسرش محمدرضاشاه، حجاب دوباه به صحن جامعه و آموزشگاه ها برگردد که البته از این پس محمدرضاشاه به عکس پدر، کاملا زیرکانه و با برنامه ریزی های فرهنگی اقدام به از بین بردن حجاب کرد؛

آنگونه که شاید زن می توانست در انتخاب پوشش اجتماعی اش آزاد باشد اما جامعه آنقدر در سخره گرفتن حجاب بارور شده بود که اندیشه پست بودن پوشش به آهستگی در ذهن زنان نفوذ می کرد که محمدرضا در این امر شوم موفق تر از پدرش عمل کرد.

در اوایل حکومت محمدرضاشاه وی دستور داده بود تا تمام زنان بدکاره از پوشش چادر استفاده کنند و این امر که به شدت موجب مخدوش شدن چهره حجاب در میان مردم شده بود باعث شد که زنان محجبه نیز به مانتو و مقنعه های بلند گرایش پیدا کنند که البته یکی دیگر از عوامل کنار گذاشتگی چادر توسط عده ای از زنان مومن در آن زمان کمبود چادر مناسب به دلیل کشف حجاب رضاخانی بود و تنها چادر در اختیار زنان، چادر های نماز بود که به دلیل باز بودن و نداشتن پوشش حداکثری، زنان مدتی مانتوهای بلند و گشاد را به آن ترجیح دادند که البته با ایده های جدید و تکامل پیدا کردن طرح های چادر دوباره به سمت حجاب برتر خود گرایش پیدا کردند.

در آذر 1314 قانون حذف حجاب توسط شاه علنی شد و 17 دیماه همان سال با حضور رضاشاه، معروف به رضا میرپنج به همراه ملکه پهلوی و دخترانش که بدون حجاب در جشن فارغ التحصیلی دانشسرای مقدماتی حضور یافتند، حکم ممنوعیت حجاب به مرحله اجرا درآمد.

نخستین کسانی که به ترک حجاب روی آوردند زنان خانواده های درباری و وزرا بودند و در پی آن کمپین هایی برای دفاع از حقوق زنان تشکیل شد که در آن مجمع ها چیزی جز رواج بی بندی باری و کشاندن نامناسب زن در صحنه جامعه و سست کردن بنیاد خانواده وجود نداشت.

ناگفته نماند که چندین سال پیش از فرمان کشف حجاب، رضاخان اقدام به شورش علیه حجاب مردان کرد تا در پیرو ذلیل کردن اندیشه غیرت مندانه مردان مسلمان ایران زمین شرایط را برای بی حجابی زنانشان و عدم اعتراض مردان فراهم کند که در پی این اهداف شوم، اقدام به کوتاه کردن کت بلند مردان با قیچی در خیابان ها کردند

و با یکسان شدن پوشش کلاه ها و القای فرهنگ تجددگرایانه مردان غربی، زمینه را برای تقلید آنان از مردمان اروپا فراهم کردند تا آنجا که پس از 17 دیماه بسیاری از مردان به راحتی با قضیه حذف حجاب کنار آمدند و بعضا زنان خود را مجبور به این امر می کردند چرا که روحیه غیرت ورزی در آن ها به شدت کمرنگ و بعضا نابود شده بود.

انتخاب فصل زمستان برای به اجرا درآمدن این حکم یکی از سیاست های پهلوی بود چرا که زنان می توانستند در ابتدای امر که بعضا شرم و حیا اجازه بی حجابی و برهنگی نمی داد، با پوشش های ضخیم زمستانه در جامعه حاضر شوند و پس از چند ماه و عرف شدن این موضوع و از میان روی شرم زنانه، با برهنگی بیشتری در تابستان به چشم آیند.

فرمان کشف حجاب رضاخانی یکی از حوادث شوم و غیرقابل بخشش تاریخ است که تبعات ننگین آن تا امروز ادامه دارد اما واژه هایی چون نجابت، عفت، حجاب و پاکدامنی از عناصر وجودی غیرقابل حذف زن مسلمان ایرانی است که شاید غبار بگیرد ولی هرگز از بین نمی رود.

همچنین:

1936 – برنامه معروف به کشف حجاب هفدهم ديماه 1314 با شرکت همسر و دختران رضا شاه پهلوي که بدون حجاب در جشن دانشسراي عالي شرکت کرده بودند به اجرا درآمد. رضا شاه در همين روز علي اصغر حکمت کفيل وزارت فرهنگ را که به اجراي اين برنامه کمک فراوان کرده بودند به مقام وزارت (وزارت فرهنگ) ارتقاء داد.

همسر و دختران رضا خان پس از کشف حجاب

625 – غزوه احد

طبق كرونيكلهاي به زبان انگليسي، با تبديل تقويم ها، غزوه احد Uhud در هفتم ژانويه سال 625 (بعضي سالها مصادف با هشتم ژانويه) روي داد كه سه روز پس از آن، غزوه حمراء الاسد در 42 كيلو متري مدينه به وقوع پيوست، ولي بسياري از مورخان و از جمله پرفسور «ويليام مونتگمري وات» تاريخ وقوع غزوه احد را 23 مارس سال 625 نوشته اند.

غزوه احد در غرب مدينه و در دامنه كوهي به همين نام در هفتم شوال سال سوم هجري روي داده بود كه ضمن آن، هفتاد و به قولي 72 تن از مسلمانان جان باختند.

شمار مخالفان اسلام كه از مكه به سوي مدينه لشكركشي كرده بودند بيش از سه برابر مسلمانان بود. پروفسور وات كه در اكتبر 2006 در 97 سالگي درگذشت نوشته است كه برخلاف برخي نوشته ها، درغزوه احد مسلمانان با وجود تحمل تلفات، شكست نخوردند.

1356 ش – درج مقاله توهين ‏آميز نسبت به امام خميني (ره) در روزنامه اطلاعات

رژيم پهلوي كه با ترفندهاي گوناگون از قبيل زندان و تبعيد نتوانسته بود از نفوذ امام خميني(ره) رهبر روحاني انقلاب مردمي ايران جلوگيري كند، با اقدامي ناپسند و ضد ديني، در هفدهم دي ماه 1356 مقاله‏اي توهين‏آميز عليه حضرت امام با نام جعلي رشيدي مطلق درج نمود.

نويسنده اجير ساواك در اين مقاله با وقاحت كامل سعي كرده بود با اهانت به امام، به زعم خود شخصيت رهبر نهضت را بشكند و امام را به طرفداري از مالكين و شهرت‏طلبي و عامل استعمار بودن متهم نمايد.

چاپ اين مقاله كه در آن، حضرت امام را سرسپرده شوروي و كمونيست معرفي كرده بود، با عكس‏العمل شديد مردم و قيام خونين 19 دي مردم قم مواجه گرديد.

The most important political and social events took place in the most fascinating part of the history of the cute web site of the Web site from these historical events

Thank you for choosing this section of the cute entertainment web site

انتشار اين مقاله، در سراسر ايران با عكس‏ العمل تند و خشم و نفرت عمومي مواجه گرديد و بلافاصله، درس‏ها و جماعت‏ها در حوزه علميه قم به عنوان اعتراض تعطيل شد. به تعبيري ديگر واكنش مردم نسبت به اين عمل ساواك به منزله آغاز قيام اصلي مردمي در براندازي رژيم پوسيده پهلوي بود.

1926 – ايجاد «مملكت سعودي» توسط عبدالعزيز بن عبدالرحمن السعود

عبدالعزيز بن عبدالرحمن السعود هفتم ژانويه سال 1926 خودرا پادشاه حجاز اعلام داشت. عبدالعزيز از اختلاف شريف مكه با دولت انگلستان استفاده كرده و حجاز را هم بر قلمرو خويش افزود و خود را سلطان نجد و حجاز اعلام داشت.

وي قبلا تنها سلطان نجد بود. دولت لندن بناچار طبق عهدنامه سال 1927 جدّه قلمرو حكومتي عبدالعزیز را برسميت شناخت. مملكت سعودي 23 سپتامبر 1932 از وحدت حجاز، نجد، حساء و قطيف [دو منطقه جنوب شرقي و شيعه نشين كه در قديم با جزاير مجاور در خليج فارس «بحرين» خوانده مي شدند و در قرن نهم ميلادي به دست قرمطيان افتاده بودند] ناز وب، و برخي نواحي ديگر رسميت يافته و اين روز که در تقويم ها مندرج است به عنوان روز تاسيس رعايت مي شود. كشور سعودي تنها مملكتي در جهان است كه به اسم فرد ناميده شده است.

اين كشور داراي يك شوراي انتصابي است ولي پارلمان ندارد كه اعضاي آن همانند كشورهاي ديگر منتخب مردم باشند. سلطنت بر كشور سعودي در خانواده السعود موروثي است و پسران عبدالعزیز تاکنون یکی پس از دیگری پادشاه این سرزمین شده اند که تا نیمه جنگ جهانی اول از مستملکات عثمانی بود و بعدا به چنگ انگلستان افتاده بود. عبدالعزيز که در سال 1880 به دنيا آمده بود بسال 1953 درگذشت.

نفت كه در مارس 1938 در اين كشور كشف شد از نيمه دوم قرن بيستم مملكت سعودي را ثروتمند ساخته است. طبق یک سازش واشنگتن و لندن، دست آمریکا در نفت کشوری سعودی باز گذارده شده است.

طبق برآورد، يك چهارم ذخاير نفت خام كره زمين در زير شن هاي كشور سعودي قراردارد و از لحاظ صدور نفت، مقام اول را در جهان داراست با درآمد ناخالص سالانه بيش از 400 ميليارد دلار. و اينک نگاهي کوتاه به تاريخ تحولات اين سرزمين در دوران معاصر:

عبدالعزيز در جواني با خانواده خود براثر فشار خاندان «الرشيد» كه «رياض» واقع در منطقه نجد و زادگاه و مركز اقتدار خاندان سعود را متصرف شده بود به كويت رفته بود كه در دسامبر سال 1901 در 21 سالگي با نيرويي كه از چهل و چند نفر بيشتر نبود به قصد پس گرفتن رياض عازم نجد شد و اوايل 1902 رياض را تصرف كرد و سپس به كوتاه كردن دست الرشيد از نقاط ديگر پرداخت.

خاندان سعود از قرن هجدهم (طبق برخي نوشته ها از سال 1744 ميلادي) در مناطق الديريه و الرياض داراي اقتدار بود. عبدالعزيز تا سال 1904 همه نجد را برغم حمايت نظامي عثماني از الرشيدي ها، تصرف كرد و با مرگ الرشيد در سال 1906 راه در برابر عبدالعزيز باز شد و به تدريج ساير مناطق تحت سلطه عوامل الرشيد به او تعلق گرفت.

وي در سال 1913 «حساء» و سال بعد از آن قطيف را هم بر قلمرو خود افزود و به ساحل غربي خليج فارس رسيد. دولت انگلستان كه سرگرم عقب راندن عثماني از سرزمين هاي عربي و مسلط شدن بر آنها بود در سال 1916 (اواسط جنگ جهاني اول) حكومت عبدالعزيز بر نجد و حساء را برسميت شناخته بود زيرا به موجب توافق ماه مه اين سال (سال 1916) انگلستان و فرانسه بر سر تقسيم سرزمين هاي عربي ميان خود ـ در صورت شكست امپراتوري عثماني در جنگ جهاني اول، قرارشده بود جز سوريه و لبنان كه سهم فرانسه درنظر گرفته شده بود، مابقي از جمله حجاز در اختيار انگلستان قرار گيرد.

عبدالعزيز در سال 1925 از اختلاف شريف مكه با دولت انگلستان استفاده كرد و حجاز را هم بر قلمرو خويش افزود و خود را سلطان نجد و حجاز اعلام داشت و دولت لندن بناچار طبق عهدنامه سال 1927 جده قلمرو حكومتي او را برسميت شناخت، ولي تاريخ اعلام رسمي تاسيس كشور سعودي 23 سپتامبر 1932 است.

اين سرزمين كه در ايران (همانند دوران ساسانيان) «عربستان» خوانده مي شود داراي2 ميليون و 200 هزار كيلومتر مربع وسعت و طبق آمار سال 2007 بيست و 4 ميليون و 700 هزار تن سكنه است كه حدود شش ميليون از آنان خارجي هستند كه براي كار به آنجا رفته اند. درآمد سرانه هريك از ساكنان سعودي سالانه 22 هزار دلار است.

عبدالعزيز بن عبدالرحمن السعود

برکناری ملک سعود

دوم نوامبر سال 1964 ملك سعود دومين پادشاه كشور سعودي در يك كودتاي خانوادگي از مقام خود بركنار و به خارج تبعيد شد. شنيده شده بود وي كه يازده سال بر اين كشور پادشاهي كرده بود مي خواهد يكي از پسران 30 گانه خود را وليعهد كند حال آنكه قرار بود پس از او برادرانش به ترتيب به پادشاهي برسند.

هنگامي كه ملك سعود شروع به توزيع مقامات دولتي ميان پسران خود كرد، خاندان سعودي سه اتهام داخلي، مذهبي و بين العربي به او وارد ساختند و بركنارش كردند. اين سه اتهام عبارت بود از اسراف بيت المال، شرب خمر و مشاركت در توطئه مقدماتي ترور جمال عبدالناصر كه در جهان عرب محبوبيتي ويژه داشت.

با اين اتهامات، بركناري او مورد حمايت اتباع سعودي، جهان عرب و روحانيون ملل اسلامي قرار گرفت. پس از او ملك فيصل برادر ناتني اش پادشاه سعودي شد كه بعدا او نيز به دست برادرزاده اش كشته شد.

با بركناري ملك سعود، ديگر هيچيك از پادشاهان بعدي سعودي درصدد وليعهد كردن فرزند خود برنيامد و برادران (فيصل، خالد. فهد، و عبدالله) يكي پس از ديگري پادشاه شدند و ….

1953- هری ترومن رئیس‌جمهور آمریکا دستیابی این کشور به بمب هیدروژنی را اعلام کرد.

هری ترومن

1979 – سقوط دولت خون‏خوار و ديكتاتوري “پول پوت” در كامبوج

پس از آن كه در سال 1970م، حكومت قانوني كامبوج با يك كودتاي نظامي با حمايت امريكا سرنگون شد، پول پوت رهبر خِمرهاي سرخ و يارانش كه از حمايت چين برخوردار بودند، از اين فرصت استفاده كرده و با گسترش نفوذ خود، به تدريج كنترل بخش بزرگي از روستاهاي كامبوج را به دست گرفت.

با تضعيف ارتش كامبوج در سال 1975م كه به خاطر فرار سربازان شدت يافت، خِمِرهاي سرخ پنوم پن، پايتخت كامبوج، را تصرف كردند. تصرف پنوم پن از طرف خِمرهاي سرخ، سرآغاز فاجعه‏اي بود كه نه تنها در قرن بيستم، بلكه در طول تاريخ بشري، نظير آن ديده نشده است.

مشخصه بارز حكومت پول پوت، استفاده از روش‏هاي خشونت‏آميز و كوچ دادن اجباري مردم شهرها به روستاها و محو هر گونه آثار و نشانه تمدن به بهانه اجراي همه اصول كمونيسم بود. در اين ميان افرادي كه كمترين مقاومتي از خود نشان مي‏دادند كشته مي‏شدند به‏طوري كه پول پوت، و خِمرهاي سرخ در مدت كمتر از چهار سال حكومت بر كامبوج، حدود 2 ميليون نفر از مردم، به خصوص اتباع ويتنامي‏تبارِ كامبوج را كشتند.

چنين فاجعه‏اي با توجه به نسبت جمعيت شش ميليوني كامبوج، در دوران زمام‏داري هيچ يك از جباران ديگر تاريخ سابقه ندارد. از اين رو، ارتش ويتنام نيز به بهانه حفظ جان اتباع خود، به كامبوج حمله برد و حكومت پول پوت را در هفتم ژانويه 1979م سرنگون كرد.

با وجود اين، خِمِرهاي سرخ به مبارزه مسلحانه خود در قسمت‏هايى از كشور عليه دولت مركزي ادامه دادند. پول پوت پس از سقوط از قدرت، در جنگل‏هاي شمال اين كشور ساكن شد.

وي در سال 1995م دچار سكته شد و قسمتي از بدن او فلج گرديد. پول پوت در اين هنگام براي اينكه ثابت كند از قدرت او چيزي كاسته نشده است بر خشونت خود به زيردستان خود در گروه خمرهاي سرخ، افزود و همين خشونت بيش از حد او، باعث نارضايتي اطرافيانش شد. در نتيجه عليه وي شوريدند و او را به دادگاه تحويل دادند.

با اين حال پول پوت پس از دستگيري، قتل عام مردم را، خدمت به بشريت دانست و از آن اظهار پشيماني نكرد. لازم به ذكر است كه در تمام دوران حكومت پول پوت، تنها دولت چين بود كه از اين دولت خون‏ريز حمايت مي‏كرد.

پول پوت

2006 – نگراني آمريکا از تصميم احمدی نژاد

بامداد ششم ژانويه 2006 بانو «رايس» وزير امورخارجه وقت آمريكا ضمن صرف ناشتايي با چند روزنامه نگار به آنها گفت كه مسئله ايران براي ما حساس شده است و روشن نيست که به کجا بيانجامد.

دولت ايران اعلام كرده است كه برنامه هاي اتمي خودرا از سر مي گيرد و نمايندگان اين دولت از شركت در جلسه از قبل پيش بيني شده پنجم ژانويه 2006 آژانس بين المللي انرژي اتمي مركب از نمايندگان 35 كشور خودداري كردند كه علامت سخت شدن موضع تهران است. ما به حد كافي راي در ميان كشورهاي عضو آژانس خواهيم داشت كه مسئله ايران را به شوراي امنيت ارجاع دهيم. با وجود اين، منتظر نتيجه قطعي تلاش هاي ديپلماتيك جاري (وقت) خواهيم بود.

رئيس جمهور تازه ايران (احمدي نژاد) نرمش رئيس جمهور قبلي را ندارد و حرکت بعدي او براي ما قابل پيش بيني نيست. در جمهوري اسلامي ايران حرف آخر را رهبري اين کشور مي زند ولي از طريق رئيس جمهور و شايد رئيس پارلمان. بنابراين، کار ما در قبال تهران دشوار و پيچيده است.

احمدی نژاد در سال 2006

رايس سپس از روش تازه دولت روسيه و سخت شدن اين دولت انتقاد كرد و گفت اول ژانويه ديديم كه چگونه روسيه لوله گاز خود را بست. رفتار روسيه تغيير فاحش كرده است و ما نگران هستيم. در پي بستن لوله گاز روسيه به اروپا، کار ما شده است نشستن و مراقب حرکت بعدي روسيه بودن.

زادروزها

۱۷۶۸ – زادروز ژوزف بناپارت برادر بزرگتر ناپلئون بناپارت امپراتور فرانسه و از پادشاهان اسپانیا و ناپل
۱۸۰۰ – زادروز میلارد فیلمور سیزدهمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا

نیکولاس کیج

۱۹۴۸ – زادروز ایشیرو میزوکی خواننده ، آهنگساز و بازیگر ژاپنی
۱۹۶۴ – زادروز نیکولاس کیج بازیگر ، تهیه کننده و کارگردان آمریکایی ، برنده جایزه اسکار
۱۹۷۱ – زادروز جرمی رنر بازیگر و موسیقیدان آمریکایی

لوئیز همیلتون

۱۹۸۵ – زادروز لوئیز همیلتون رانندهٔ انگلیسی مسابقات فرمول یک
۱۳۱۷ – جواد فکوری، فرمانده نیروی هوایی و وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران

محمدرضا لطفی

۱۳۲۵ – محمدرضا لطفی، نوازنده تار و سه‌تار و آهنگ‌ساز ایرانی
۱۳۳۸ – محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران
۱۳۶۲ – پژمان منتظری، بازیکن فوتبال ایرانی

محمد جواد ظریف

درگذشت‌ها

۱۵۳۶ – درگذشت کاترین آراگن نخستین همسر و شهبانوی هنری هشتم پادشاه انگلستان
۱۶۵۵ – درگذشت اینوسنت دهم از پاپ‌های کلیسای کاتولیک رم

نیکولا تسلا

۱۹۴۳ – درگذشت نیکولا تسلا مخترع رادیو ، فیزیکدان و مهندس صربی الاصل آمریکایی
۱۹۸۴ – درگذشت آلفرد کاستلر فیزیکدان فرانسوی ، برنده جایزه نوبل فیزیک سال ۱۹۶۶
۱۹۸۹ – درگذشت هیروهیتو صد وبیست وچهارمین امپراتور ژاپن

ولادیمیر پریلاگ

۱۹۹۸ – درگذشت ولادیمیر پریلاگ شیمیدان کروات ، برنده جایزه نوبل شیمی سال
۱۳۴۶ – غلامرضا تختی، قهرمان کشتی جهان

بخش تکلمیلی در خصوص ماجرا و رویدادهای مهم کشف حجاب در 17 دی ماه

«آتاتورک»، «امان اللّه خان» و «رضاخان» مأمور می شوند تا در سه کشور «ترکیه» پایتخت امپراطوری عثمانی – بزرگ ترین کشور اسلامی و محور جهان اسلام -، «افغانستان» و «ایران» زمینه نفوذ فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی غرب را آماده سازند.

همزمان با جنگ جهانی اول که انگلستان، فرانسه، ایتالیا، یونان و روسیه با کشور عثمانی درگیر جنگ بودند، «مصطفی کمال آتاتورک» با کمک کشورهای اروپایی و غرب گروهی تشکیل داد، وی در اکتبر 1906 (آبان 1285 ه. ش) جمعیت «وطن و آزادی» را در دمشق پایه گذاری کرد و پس از نفوذ به ترکیه با کودتا حکومت را ساقط و اعلام جمهوری کرد.

او دست به کشتار عالمان دینی زد و با تغیر خطّ، لباس و اعلام منع حجاب، رابطه فرهنگی ملّت مسلمان ترک را با گذشته خود قطع کرد.
امان اللّه خان نیز با تسلط بر افغانستان با عنوان تحوّل و ترقی به انهدام فرهنگ اسلامی افغانستان دست زد.

امان اللّه خان پس از مسافرت به اروپا در 1927 میلادی – 1306 ه. ش – در بازگشت به کشورش ابتدا «جمعیت حمایت از نسوان» را تشکیل داد و دوازده نفر وکلای زنان کابل اداره انجمن را در دست گرفتند و سپس مکتب «تدبیر منزل» زنانه در محله باغ علی مردان با معلمان آلمانی و ترک تأسیس شد.

در سال 1928 میلادی (1307 شمسی) «حجاب زدایی» با عنوان «رفع حجاب آزاد گذاشته شد» صورت پذیرفت. همچنین برای دولتی کردن «روحانیت افغانستان» تلاش بسیار کردند. ایجاد مدارس مختلط و تحصیل دختر و پسر در کنار یکدیگر اقدام دیگر امان اللّه خان بود. اعزام جمعی از دختران تحصیل کرده و بدون حجاب به ترکیه – پس از دیدار با آتاتورک – برای ادامه تحصیل نیز بخشی از رفرم وی به شمار می رفت.

امّا رضا خان – او البته با کمی تأخیر از همتایان ترک و افغانی اش – ابتدا با پیشانی «گل مالی شده» و پای برهنه دسته سینه زنی قزّاق راه انداخت و به حضور علما می رسید و ابراز ارادت می کرد. امّا به تدریج در رفتار خود تغییراتی داد و با تبعید و زندانی کردن روحانیون و کشتن برخی از آنان چهره دیگری از خود نشان داد.

رضاخان در 12 خرداد 1313 در یک مسافرت طولانی به ترکیه، با همتای ترک خود مصطفی کمال آتاتورک، دیدار کرد. آتاتورک در «کازینوی ازمیر» به افتخار رضاخان میهمانی بزرگی ترتیب داد و با مذاکره و تبادل نظر با وی به انتقال تجربیات خود در سرکوب مذهب پرداخت.
برنامه دیدارها، رفت و آمدهای علنی و محرمانه رضاخان و برنامه های دیگر وی در مدت بیش از یک ماه اقامت در ترکیه برای ما نامعلوم است.

می توان حدس زد که وی از ترکیه به اروپا و دیدار سران کشورهای غربی رفته باشد و یا برخی از سردمداران اروپایی برای دیدار و توجیه وی به ترکیه آمده باشند؟

به هرحال ویژگی های این سفر که تنها سفر خارجی رضاخان در مدت بیست سال زمام داری وی بود، به طول انجامیدن اقامت وی در ترکیه – که در نوع خود از سفر پادشاهان و رؤسای جمهور کشورها بی سابقه به نظر می رسد –

همچنین اقداماتی که وی پس از سفر ترکیه انجام داد، همه و همه شک و تردیدها و حدس و گمانه زنی هایی درباره ماهیت سفر به ترکیه رضا خان ایجاد می کند که با توجّه به شخصیت وی تأمل برانگیز است.

اعلام کشف حجاب
رضاخان چند ماه پس از بازگشت از ترکیه در 17 دی ماه 1314 در دانش سرای مامایی همراه همسر و دختران بی حجاب خود – برای اولین بار – شرکت و رسما فرمان ممنوعیّت حجاب را برای زنان اعلام کرد.

وی طی سخنانی خطاب به زنان و دختران فارغ التحصیل پزشکی و مامایی از بی حجابی با عنوان «اعطای آزادی به بانوان» نام برد و اقدام به ممنوعیت حجاب را گشودن «فصل جدیدی در زندگی زن ایرانی» اعلام کرد.

به دنبال فرمان رضاخان در «منع حجاب» مأموران شهربانی و پاسبان ها در کوچه و خیابان شهرها به اذیّت و آزار زنان و دختران محجّبه پرداختند. مأموران چادر و روسری و هر نوع پارچه شبیه آن را با خشونت از سر زنان می کشیدند و پاره می کردند.

بسیاری از زنان و دختران خانه نشین شدند و از ترس مأموران، در نیمه های شب از کوچه های فرعی، دور از چشم مأموران برای کارهای بسیار ضروری از خانه بیرون می رفتند.

همچنین برای رواج دادن هر چه بیشتر بی حجابی برنامه های گسترده ای از طرف مسؤلان شهرها به اجرا در آمد. اجرای جشن های بی حجابی از جمله این برنامه ها بود. مواردی از جشن ها با عکس العمل تند مردم رو به رو شد.

یکی از شب های جمعه جشنی در مدرسه شاهپور شیراز بر پا می شود، در این جشن علی اصغر حکمت، وزیر معارف (فرهنگ آموزش و پرورش) شرکت می کند، در پایان جشن و پس از اجرای برنامه و سخنرانی ها، عده ای دختر جوان نیمه برهنه بر روی سن ظاهر می شوند و به رقص و پایکوبی می پردازند. حاضران دچار شگفتی شده و عده ای بنا به اعتراض جلسه را ترک می کنند.
فردای آن روز در مسجد وکیل شیراز اجتماع بزرگی بر پا می شود و مردم خواستار برخورد مسؤلان با چنین رفتارهایی می شوند.

در این جلسه سید حسام الدین فالی – روحانی مبارز و نترس – بر فراز منبر رفته و اقدامات خلاف شرع و عفّت عمومی را محکوم می کند، مسؤلان حکومت را به باد انتقاد می گیرد و از مردم می خواهد هشیار باشند و آرام نگیرند.
بلافاصله پس از پایان منبر، سید حسام الدین دستگیر و زندانی می شود.
همچنین برخوردهای دیگری در گوشه و کنار کشور با مأموران رخ می دهد. در تهران و دیگر شهرها، جشن ها و کارناوال های شادی به دستور فرمانداری ها بر پا می کنند، کارمندان ادارات و مقامات و مسؤلین شهرها با همسرانشان – بدون حجاب – وادار می شوند که در این مراسم شرکت کنند.

حجت الاسلام علی اصغر احمدی خمینی می گوید پدرش را با زور نیروهای «ژاندارمری» به یکی از این جشن ها برده اند:
خمین از شهرهایی بود که «فرمان ملوکانه» در آن به اجرا در آمد. پدر من نیز دعوت می شود تا در جشنی که به وسیله یکی از خوانین بر پا می شد، شرکت کند.

این خان یکی از دشمنان قدیمی پدرم بود. در این جشن ها تجّار، کسبه، مقامات شهر و دیگر اهالی شهر همراه همسران بی حجابشان شرکت می کردند. منزل این «خان» در مرکز خمین بود و فاصله زیادی با منزل ما داشت.

پدرم از علمای پر نفوذ و محترم خمین به شمار می رفت و بردن وی به محل جشن کار آسانی نبود. از این رو از در خانه ما تا مجلس جشن حدود چهل پنجاه ژاندارم مسلّح گمارده بودند تا مراقب پدرم باشند. خواهر زاده پدرم – حجت الاسلام و المسلمین آقای پسندیده – موقع رفتن به آن مجلس، به خانه ما آمد تا همراه پدرم در جشن مزبور شرکت کند. زمان مقرر رسید و آنان حرکت کردند.

به محض اینکه پدرم وارد آن مجلس شد، یکی از مأموران یک پالتو و یک کلاه «شاپو» جلوی ایشان آورد که تغییر لباس بدهد و سپس وارد آن مجلس بشود. پدرم بسیار ناراحت شد، کلاه شاپو را برداشت، با عصبانیت بر زمین زد و فریاد زد:

«من به یزید زمان خروج کرده ام» و سپس اضافه کرد: شاه مجتهدین و سالمندان را از پوشیدن این لباس معاف کرده است و من از هر دوی اینها هستم.

با این داد و فریاد مجلس جشن به هم خورد و به مجلس عزا تبدیل گشت و گریه شروع شد. بعد از این وقایع پدرم مریض شد و برای معالجه به اصفهان و تهران رفت، امّا پس از بازگشت به خمین کسالت پدرم شدت یافت و به سرای باقی شتافت.

پرسشی که پس از خواندن ماجرای سلطه یافتن سه مأمور دست نشانده غرب بر سه کشور ترکیه، افغانستان و ایران به ذهن می رسد شیوه های همگونی است که آنها پس از دست یافتن به قدرت در این کشورها به اجرا در آوردند.

تاریخ ایران و جهان ماجرای کشور گشایی امپراتوران و شاهان بسیاری را رقم زده است، امّا هنگام بررسی رفتار «آتاتورک» و «خان ایران و افغانستان» رضاخان و امان اللّه خان و اصرار و سماجت آنان در مسخ و ویران سازی فرهنگ، ارزش ها و باور دینی مردم، هوشمندی و نیرنگ بازی سران و سیاست پیشگان غرب بر ما آشکار می شود.

آنها پس از برخوردهای بسیاری که با ملّت های مسلمان داشته اند به این جمع بندی رسیده اند که گرفتن مرزهای زمینی و گشودن دروازه کشورها کار مهمی است، امّا مهم تر از آن گشودن مرزهای اندیشه و باورهای یک ملّت است. آنها فهمیده اند که نفوذ در سنگر و برج و با روی حریف لازم است، امّا رخنه در فرهنگ و ارزش های یک ملت بسیار کارسازتر است.

رویدادهای تاریخی و مهم 17 دی/ تاریخ آبستن ایران و جهان

Événements historiques et importants du 17 décembre / Date de grossesse de l’Iran et du monde

30 دی (20 ژانویه) در تاریخ چه گذشت (عکس)

26 دی (16 ژانویه ) در تاریخ جهان چه گذشت (تصاویر)

رویدادهای تاریخی 14 دی (4 ژانویه)

28 دسامبر ، 7 دی در تاریخ دنیا چه گذشت؟ تصاویر

تقویم تاریخ 2 دی