نازوب

عجیب ترین اسم محله و کوچه های ایران

مکان های دیدنی و عجیب ایران، نام کوچه یا محله های سنتی و اصیل که هر کدام داستان و حکایت خواندنی و جالبی را به دنبال دارد.

کوچه شاشوها در شیراز

شیراز یکی از شهرهای بزرگ ایران است. گشت و گذار در این شهر زیبا، تاریخی و مهد شعر، لذتی بی پایان دارد. در کنار این فرهنگ و تاریخ اصیل، گاهی اصطلاحات محلی جذابیت و ذوق این مکان ها را بیشتر می کند.

این کوچه بن بست و باریک، در نزدیکی یک سینما قرار داشته و بعلت اینکه در زمان قدیم این سینما سرویس بهداشتی نداشته، عده ای بعد از دیدن فیلم، برای قضای حاجت به این کوچه می آمدند.

پس از مدتی اهالی کوچه که از این عمل به خشم آمده بودند با سلاح سرد، افراد در حال قضای حاجت را مضروب مینمودند.به همین خاطر این کوچه با نام کوچه شاشوها در بین مردم شناخته شد!!

بازار قُرمساق ها در بیرجند

بازار بیرجند که دارای کوچه‌هایی تنگ و در پاره‌ای از اماکن آن معماری سنتی قدیمی است، که این معماری نشان از اصالت و قدمت دیرینه این بازار دارد.

و بازار قرمساق ها که نام یکی از همین کوچه های تنگ بازار سنتی بیرجند است.

قرمساق یعنی چه؟ در فرهنگ لغت به معنی؛ جور کردن است، یعنی برات ترتیبش و می دم!

در زمان قدیم که برخی از مردهای خیلی غیرتی اجازه ورود زن شان را به بازار بیرجند (قرمساق) ها نمی دانند. و برخی از مردان بی تفاوت اجازه می دادند که زنشان پشت دخل بایستد.

به همین منظور بازار قرمساق ها در کنایه به مردان بی تفاوت نسبت به همسرشان نام گذاری شد! یعنی برات جور کردم… دیگه کاملا واضح و مشخصه…

چهار راه مگسی در زاهدان

شهرستان زابلی تا قبل از سلسله پهلوی و ابتدايی آن به مگس(مه گاس)

این شهر بزرگ در حركتي كه به منظور ايراني كردن اسامي انجام گرفت واژه مه گاس و به زبان عامیانه مگس، به زابلی تغيير نام يافت.

در حالي كه مگس يك واژه پهلوی است كه از دو جزء (مه=بزرگ) و (گاس=شهر، جا) تشكيل شده است و اين نامگذاری حكايت از اين دارد كه روزگاری در اين منطقه شهری بزرگ و با اهميت وجود داشته است و به اين دليل به مه گاس و سپس به مگس مشهور شده است.

شهرستان زابلي داراي جمعيتی بالای 70 هزار نفر از قوميت بلوچ، معتقد به دين اسلام و مذهب تسنن می باشند كه به زبان بلوچی تكلم میكنند.

طرح لباس اين مردم، محلی بلوچی می باشد. شهرستان دارای 2 بخش مركزی و آشار می باشد.به خاطر همین نام یکی از چهار راه های شهر زاهدان نیز چهار راه مگسی نام گذاری شده است.

چهار راه سوسکی و کوچه مرغی در تهران

تونل زمان در بازار تاریخی امین السلطان و چهار راه سوسکی و کوچه مرغی معروف! نام چهارراه سوسکی برای همه اهالی محله دروازه‌غار آشناست.

خانه‌های اطراف چهار راه هنوز فرصتی برای قد کشیدن و چند طبقه شدن پیدا نکرده‌اند. درهای کوچکی که رو به کوچه‌های پیچ در پیچ و باریک باز می‌شوند اغلب خانه‌هایی با متراژ بالا را پشت خود پنهان کرده‌اند.

حکایت 4 راه سوسکی، در این چهارراه یک بُنِکداری بود که صاحبش چهره سیاه و اندامی لاغر داشت. به همین دلیل به او سوسکی می‌گفتند.

بازارچه هم به مغازه سوسکی معروف شده بود و هرکسی می‌خواست نشانی اینجا را بدهد می‌گفت محله سر قبرآقا، مغازه سوسکی!

روزگاری اغلب بزن‌بهادرها و لوطی‌های تهران اطراف همین چهارراه و در محله دروازه‌غار زندگی می‌کردند.

سید رضا سید آقایی از کاسبان چهارراه سوسکی می‌گوید: «از قدیم در این محله افرادی از طبقه کارگر زندگی می‌کردند و بیشترشان در همین بازار مولوی مشغول کار بودند.

به مرور در این محله افراد مهاجر زیاد شدند و حالا بیشتر جمعیت اینجا را مهاجران افغانستانی و پاکستانی تشکیل می‌دهند. مسگری، حلبی‌سازی و نقره‌کاری از جمله مشاغل معروف در چهارراه سوسکی بود.

محله سوراخ نرگس در اراک

اراک یک محله دارد به اسم سوراخ نرگس! حالا چرا چنین اسم زشتی روی این محله است در ادامه مطلب با ما همراه باشید.

در قدیم شهر اراک دارای دو محله شرقی و غربی بود به محله شرقی که در ضلع شرقی بازار بود محله قلعه می گفتند و به محله غربی بازار اراک قرار داشت محله حصار می گفتند.
برای حفاظت از شهر سلطان آباد دیوار بلندی به ارتفاع 7 متر و عرض 2 متر به دستور فتحعلی شاه قاجار و توسط یوسف خان گرجی سازنده اراک کشیده شده بود.
دیوار و درب شهر، دارای قفل و بند بود و شب ها دروازه های شهر را قفل می کردند و نگهبانان بر روی دیوار و داخل برجها نگهبانی می دادند تا فردا صبح هنگام طلوع خورشید که دروازه ها را باز می کردند.
عده ای به داخل شهر می آمدند و عده ای هم از دروازه های شهر خارج می شدند. در محله قلعه هم کوچه ای بود که به کوچه بارو معروف بود و آخر شهر اراک بود.
در این کوچه خانمی به نام نرگس زندگی می کرد که او زن سرشناس و نترسی بود که مبادرت به سوراخ کردن دیوار بلند دور شهر کرد او دیوار کنار منزل خود را سوراخ کرد.

به اندازه یک نفر که بتواند عبور و مرور کند تا از این سوراخ به باغ پشت خانه برود و برای عبور گوسفندانش هم باشد تا دیگر نخواهد صدها متر کوچه بارو را طی کند و از دروازه شهر عبور کند و به پشت منزل خود برود که اکنون به (حاجباشی کنونی) تغییر نام یافته است.

این نرگس خانم، راه را نزدیک کرد و هر روز از این سوراخ به بیرون شهر رفت و آمد داشت تا اینکه همسایگان هم متوجه شدند و آنها هم گفتند ما هم از این سوراخ باید عبور کنیم و گرنه به حاکم شهر می گوئیم نرگس هم قبول کرد، و سوراخ منزل او محل عبور و مرور اهالی شد.
هر روز همسایگان نرگس خانم‌برای آب آوردن از قنات بیرون شهر و شستشوی لباس و ظروف خود از این سوراخ عبور می کردند که به سوراخ نرگس معروف شد.
بعدها این سوراخ به یک کوچه باریک دو متری تبدیل شد که در زمان جنگ ایران و عراق هواپیماهای عراقی در این کوچه بمبی انداختند پس از آن بود که آن سوراخ دومتری نرگس خراب شد و تبدیل به یک کوچه بزرگ شد.
که بعد از آن خیابان حاجباشی افتتاح شد که هنوز هم اهالی قدیم و بومی این محله و کسبه بازار، هنگام آدرس دادن نام سوراخه نرگس را بکار می برند این نکته قابل ذکر است که نرگس در زمان قاجاریه زندگی می کرده است.
روح نرگس خانم شاد. خانمی که راه بسیاری از مردم را برای تردد کوتاه و آسان کرد.

کوچه هفت کچل در تبریز

یادی ازمرحوم حاج علی اسماعیل زاده قاضی جهانی و کوچه هفت کچل ها  و حکایت آن

مرحوم حاج علی اسماعیل زاده  قاضی جهانی پینه دوز معروف به، قاضیجهان، انسان خوش صحبتی بود. او کفاش معروف محله بود. 

گاهی که پیش او می رفتم و آدرس و نشانی کاری را می گرفتم می گفت از کوچه هفت کچل که رد شدی!

کنجکاو شدم و با شنیدن این اسم پرسیدم کوچه ی 7 کچل؟! چرا هفت کچل؟ با کمی شوخی و طنز، پس چند کچل؟؛ گفت:

کوچه جنب مسجد حضرت ولی عصر(عج) قاضی جهان را کوچه هفت کچل ها می شناسند چون که در این، کوچه هفت خانه، هفت درب دارد و همه صاحبان آن کچل هستند. به همین خاطر اسم این کوچه، کوچه ی 7 کچل شناخته می شود.

اکنون کوچه 7 کچل در محله میارمیار تبریز (مهادمهین) قرار دارد و بیان کننده این خاطره و حکایت می گوید: هر وقت از این مکان رد میشوم یادم به حاج علی می افتد. روحش شاد مرد بزرگی بود.

سه راه پلنگ صورتی در بندرعباس

سه راهی که به دلیل استفاده از رنگ صورتی به سه راه پلنگ صورتی معروف شده است.

تقاطع‌های که در محدوده سه‌راه پلنگ صورتی در بندرعباس واقع شده‌اند به شرح ذیل است:

سه راه دلگشا: سید قطب دلگشا، نرسیده به پدران آسمانی

چهار راه قدس: شهید حقانی، آیت الله بهشتی

چهار راه مرادی: خیابان سیدجمال‌الدین اسدآبادی، تقاطع آیت الله بهشتی

میدان چه کنم در میبد یرد

در شهر فسا میدانی وجود دارد که قبلا به فلکه ی چه کنم معروف بود. قبل از ایجاد این میدان، در محل آن ساختمان قدیمی یک کارخانه نساجی وجود داشت که عوام الناس به آن “نستاجی”می گفتند.
بالاخره مسوولین آن ساختمان را خراب کردند تا از آن استفاده ی بهینه شود و پس از چندی میدانی را ایجاد نمودند.
پس از مدتها باز تصمیم به ایجاد تغییراتی در میدان مذکور گرفتند. و مهندسان به خاطر عدم رعایت برخی اصول و طراحی نامناسب معابر، به میدان چه کنم معروف شد. از آن زمان تا کنون بیشتر مردم بجای فلکه ی چه کنم؛ فلکه ی”چه شود”میگویند.
چرا که در پی گفتگویی گفتند: جندین بار این میدان بازسازی و تغییرات داده شده اما هنوز آنچه باید باشد نیست و اکنون بین مردم به فلکه ی چه شود شناخته می شود!

خط پایانی: برخی از اسامی عجیب یا جالب این شهرها هنوز در نقشه و مپ گوگل مشاهده می شود. اما برخی از این اسامی حذف شده اند و با نام های جدید ثبت شده اند.