نازوب

به گزارش نازوب خانم بازیگری که بخاطر غلظت آرایشش باعث سانسور سریال تلوزیونی در ماه مبارک رمضان شد!!!

احتمالاً این تنها در سیمای جمهوری اسلامی اتفاق می‌افتد که بیت‌المال را برای شب‌های قدر هزینه کنید و خروجی طوری باشد که برای پخش مجبور باشید سانسورش کنید.

در شب‌های قدر دو سریال مناسبتی از تلویزیون پخش شد؛ «نیاز» و «ساعت صفر». هر دو هم مثل همیشه سوژه قدیمی و نخ‌نما شده‌ای داشت و «توسل» و دین‌داری را در نازل‌ترین سطحش مطرح کرد و از ماجرای مسخره برخورد یک فقیر به یک پولدار و پولدار خوب و متحول شده استفاده کرده بود.

بررسی اینکه این سریال‌ها چقدر مخاطب داشتند، باشد برای بعد، اما اینکه تلویزیون مدعی بی‌پولی – که تمام ثانیه‌هایش را دارد چوب حراج می‌زند و به بهانه نداشتن بودجه، هم هنر را فدا می‌کند و هم برخی اوقات کاسبی می‌کند – از بیت‌المال هزینه کند برای سریال مناسبتی شب قدر و هیچ نظارتی روی تولیدش نداشته باشد؛ شاهکار است.

در هر دو سریال شخصیت‌هایی حضور داشتند که به محض ورود به کادر تلویزیون، تصویر «سیاه و سفید» می‌شد! به لطف هنر آرایش این خانم‌ها و بی‌حساب و کتاب بودن تولید سریال، تماشاگر باید برای دقایقی سریال سیاه و سفید تماشا می‌کرد و شدیداً هم تحت تأثیر قرار می‌گرفت!

نکته جالب اینجاست که همه این سریال‌ها ناظر تولید دارد، کارشناس مذهبی دارد و لابد جلسات متعدد طرح و سوژه و پیش‌تولید و …؛ خروجی سریال‌ها اما به وضوح نشان می‌دهد:

یک – تلویزیون ما همچنان بر اساس پارتی و رابطه تولید برنامه می‌کند و تکرار اندر تکرار مؤید این بی‌ضابطه بودن است.

دو – هنوز هم پرکردن آنتن مهم است و نه چگونه پرکردن آن!

سه – نظارت در تلویزیون به نظارت در پخش خلاصه می‌شود و قبل از آن گویا کسی به کسی نیست.

چهار – تولید در تلویزیون یعنی پول؛ پول بدهید می‌سازیم؛ طنز، درام، مناسبتی، سیاسی و … یعنی تلویزیون ما اینقدر آدم حرفه‌ای همه‌کاره دارد!

کاش صداوسیما شهامت داشت و ریز هزینه‌های تولید این دو مجموعه و البته تمام برنامه‌های سازمان را منتشر می‌کرد تا مردم هم در جریان باشند بیت‌المال چگونه ریخت و پاش می‌شود.

خدا کند رئیس محترم صداوسیما، که نشان داده حواسش به فرمان هست؛ اگر خواست تذکری به معاون سیما و این دو سریال ضعیف و البته منفی بدهد، یک ماه بعد خبرش درز نکند، چراکه این دوستان شب قدر ملت را با «آرایش غلیظ» خراب کردند!

راستی خنده‌دار نیست یک سریال 5 قسمتی با یک سوژه تکراری 4 نویسنده و یک سرپرست نویسندگان داشته باشد؟! بی‌پولی را باور کنیم یا دم خروس سریال «نیاز» را؟