مروارید از عجایب طبیعت بوده، در اعماق اقیانوسها رشد کرده و بدون نیاز به تراش و صیقل از زیبایی خاصی برخوردار است. رنگ مروارید اغلب سفید است ولی ممکن است به رنگهای صورتی و زرد و سبز و آبی و قهوهای و سیاه نیز دیده شود.
این مرواریدها بدون دخالت انسان به صورت طبیعی رشد کرده و به وجود میآیند که امروزه به دلیل آلودگی آب اقیانوسها و صید بیش از حد صدفها، کمیاب بوده و در نتیجه بسیار گرانبها هستند.
این دسته از مرواریدها تقریباً به طور کامل از Nacre (کربنات کلسیم و مواد پروتئینی) درست شدهاند.مروارید در خلیج فارس و اقیانوس هند و استرالیا صید میشود.
در حال حاضر حدود ۸ هزار گونه متفاوت صدف شناسایی شده که فقط ۲۰ گونه از آنها میتوانند مروارید پرورش دهند.
مرواریدهایی هستند که انسان به نحوی در رشد و پرورش آنها دخالت دارد و بر خلاف مرواریدهای طبیعی تنها از یک لایه خارجیNacre درست شدهاند و هسته مرکزی آن از جنس کفه سخت صدف میباشد.
از آنجایی که این دسته از مرواریدها با کمک انسان درست شدهاند تماماً از جنس Nacre نبوده و زمان بسیار کوتاهتری صرف تولید و پرورش آنها توسط صدف شده است، در نتیجه از قیمتهای بسیار کمتری نسبت به مرواریدهای طبیعی برخوردار هستند.
در قرن بیستم پرورش مروارید نیز رایج شد. برای تهیه مروارید پرورشی (که گاه مروارید مصنوعی نیز نامیده میشود) با سوراخ کردن پوسته صدف، یک قطعه مروارید بسیار کوچک را در درون صدف قرار میدهند.
تا جانور لایههایی به دور آن ایجاد کند.مرواریدهای پرورشی به دو گروه مهم آب شور و آب شیرین و هریک به سه دسته تقسیم میشوند.
مرواریدها چه از نوع طبیعی و چه پرورشی باشند، همانند سنگهای رنگی به رنگها و کیفیتهای مختلفی در بازارهای جهانی یافت شوند که تأثیر بهسزایی در قیمت آنها دارد. ۷ عامل بر بهای مرواریدها تأثیرگذار است که عبارتند از:
برای مثال مرواریدهای Akoya با رنگ سفید و هاله صورتی و یا مروارید تاهیتی با رنگ بادمجانی از نمونه رنگهای گرانبهای مرواریدهای پرورشی هستند.
مرواریدها توسط گونههای مختلف صدف تشکیل و رشد میکنند و میتوانند از نظر شکل، رنگ و کیفیت متفاوت باشند. مرواریدها از نظر رنگی به روشهای متفاوتی رنگزدایی شده و یا رنگ میشوند تا هاله متفاوت رنگی آنها از بین رفته و همرنگ شوند.
از روشهای متفاوت بهینهسازی رنگ در مرواریدها میتوان به رنگ کردن آنها توسط مواد آلی و شیمیایی (Dyeing)، تغییر رنگ آنها توسط پرتوافکنی (Irradiation)، رنگزدایی (هالههای رنگی مرواریدها توسط مواد شیمیایی رنگبر (Bleaching) و یا پوشاندن سطحی مرواریدها با مواد رنگی (Coating) اشاره کرد.
با پیشرفت علم در صنعت جواهرات به ویژه در صنعت؛ رشد، تولید و بهینهسازی مرواریدها از دانش تخصصی بهره گرفته و تشخیص ۷ فاکتور تأثیرگذار در قیمت مرواریدها و شناسایی و جداسازی مرواریدهای طبیعی
از نمونههای پرورشی و بدلی و مرواریدهای آب شور از آب شیرین و یا نمونه بهسازی شده آنها، مستلزم بهرهمندی از تخصص و دانش روز و دستگاههای مخصوص آزمایشگاهی بوده و اشتباه در کارشناسی میتواند از نظر مالی بسیار حایز اهمیت باشد.
مرواریدها از سختی پایینی برخوردار بوده و به همین دلیل باید در نگهداری آن ها دقت و از برخورد آنها با اجسام سختتر جلوگیری کرد.
به همین علت آنها را با جواهرات دیگر در یک مکان نگه ندارید.مرواریدها متخلخل بوده و موادی مانند چربی، اسید و حتی عرق بدن را به خود جذب میکنند.
به خاطر داشته باشید مرواریدها نباید با مواد آرایشی، عطر، اسپری مو و حتی عرق بدن تماسی داشته باشند چون باعث تغییر رنگ مروارید و یا حتی فاسد شدن آنها میشود.
بهتر است بعد از هر بار مصرف آنها را با دستمال نرم تمیز کرده و به تنهایی در جای خود قرار دهید.از شستشوی مرواریدها با مواد شوینده، قرار دادن آنها در معرض بخار جداً خودداری نمایید.
بین مرواریدهایی که به صورت رشته میباشند باید حتماً گرههایی وجود داشته باشد تا از سایش مرواریدها به یکدیگر جلوگیری شود. به همین علت رشتههای مرواریدهای طبیعی و پرورشی با کیفیت خوب دارای گرههایی مابین مرواریدها هستند.
زمانی که دانههای ماسه در اثر تلاطم آب دریا، راه نفوذی خود را به بدن نرم تن مییابند. جانورکه نمیتواند خود را از آنها خلاص کند شروع به ترشح مادهای از غدد اپیتلیال به دور آنها مینماید.
عواملی مانند حرکات بستر دریا، طوفان در سطح آب یا ورود سیلابها به دریا که جریانات شدیدی به وجود میآورند، نشست زمین، خزهها و حیوانات کوچک آرامش را در اعماق دریا به هم زده و شرایط مناسب جهت تشکیل هسته مروارید بوجود میآورند.
پیله کرمهایی از گونه cestodes خود را به گوشت نرمتن متصل مینماید که میتواند بعدها به مروارید تبدیل شود. برای تشکیل مروارید، لارو باید توسط سلولهای اپیتلیال که ماده مرواریدی را ترشح میکنند محاصره شود.
هنوز مشخص نشده که چرا بعضی از لاروها به مروارید تبدیل میشوند و بعضی دیگر نمیشوند اما این احتمال وجود دارد که لارو هنگام نفوذ به درون صدف، تعدادی از سلولهای اپیتلیال را با خود به درون قشر داخلی برده، کیسه جنینی را تشکیل دهد.
همین نظم در مورد نفوذ دانههای ماسه یا سایر مواد به درون صدفها وجود دارد. گاهی نیز وجود کیست در بدن جانور باعث ایجاد مروارید میشود. ترکیب شیمیایی مروارید برحسب منشا تشکیل آن میتواند متغییر باشد.
اگر مرواریدی را از وسط به دونیمه بشکنیم و مقطع آن را با میکروسکوپ الکترونی مطالعه کنیم، بلورهای زیادی از آراگونیت در لایههای بسیار نازک خواهیم دید که بیشباهت به مقطع تنه یک درخت و دایرههای رشد آن نیست.
نگین ساخته شده از مرجان سختی 5/4 و مروارید 5/3 را دارا میباشد. مروارید علیرغم سختی کم حتی اگر برروی کف سیمانی بیفتد به آسانی شکسته یا خراب نمیشود زیرا بلورهای کربنات کلسیم سمنت شده یا ماده ژلاتینی کانچیولین، قشری حفاظتی به دورآن ایجاد میکند.
این قشر از شدت تاثیر ضربه میکاهد و هر چقدر این لایه ضخیمتر باشد، خاصیت حفاظتی آن نیز بیشتر خواهد بود. خراشهای سطحی را نیز میتوان با صیقل دادن از بین برد.